Erik Jonk Televisie Vandaag, 17:02

Leestijd: 5 minuten

De Augurkenkoning is terug, waarom trekt dat toch zo veel kijkers? Goudeerlijk en positief

Reality-serie De Augurkenkoning is binnen een jaar terug met (al) de derde reeks. Dat betekent juichen en genieten geblazen voor de vele fans. Wat is dat toch, dat behoorlijke succes van een augurkenbedrijf in een volkswijk (Bos en Lommer) in Amsterdam-West?

De Augurkenkoning is vanaf morgenavond weer te zien. Ondanks dat het is ‘weggestopt’ op RTL 5, hebben honderdduizenden kijkers de serie weten te vinden. Om nog maar te zwijgen van het aantal mensen dat het wel en best veel wee van de familie Kesbeke (vader Oos en zijn zoons Camiel en Silvian) via streamingdienst Videoland volgt. Velen melden op X al snel met De Augurkenkoning ‘een pareltje te hebben ontdekt’.

Metro bekeek de eerste aflevering alvast ‘stiekem’ voor tv-rubriek Blik op de Buis. Dat doen we niet vaak met ‘een zoveelste seizoen’. De Augurkenkoning verdient het echter wel, het is tenminste televisie waar je nog een beetje vrolijk van wordt in tijden dat mensen elkaar vooral de maat nemen. Ook ‘stiekem’: de verslaggever woont zelf ook in Bos en Lommer, op een paar honderd meter van dat Kesbeke Fijne Tafelzuren. Maakt niet uit verder, als het in Osdorp stond had ik het – op de voor mij herkenbare plekken in de buurt na natuurlijk – net zo leuk gevonden.

Leverworst van de Augurkenkoning

Tijdens het bekijken van de eerste Augurkenkoning, at ik serieus een dubbele boterham ‘leverworst met augurk’, van Kesbeke. Geen plakkies op de leverworst, maar stukjes augurk erin. Dat had ik tot een dag eerder nooit eerder in de supermarkt zien liggen. Waar een tv-programma al niet goed voor is om dingen je opeens op te laten vallen. Zo zag ik laatst ook dat er Zure Zomerze Zlippertjez bestaan en dat zijn dus echt felgroene slippers, van Kesbeke. Heel lelijk vooral (ieder z’n smaak), maar ook net wat te overdreven. Houd het lekker bij je etenswaren, is de gedachte dan.

Leuk gemopper van De Augurkenkoning

Genoeg gemopperd, dat laten we liever aan Oos over. Die kan dat prima, maar dan vaak in leuke Amsterdamse taal. Niet zoals de echt scheldende en veel negativiteit uitbrakende Gordon in zijn reallife-soap momenteel doet. Een jaar geleden pakte De Augurkenkoning deze kijker meteen in met uitspraken als „als ik gemekker wil horen, dan koop ik wel een geit”. Zelf zegt Kesbeke over zijn regelmatige gemopper: „Ja, ik kan uit mijn panty springen. Maar dan loop ik de trap af en ben ik het vergeten.” Kijk, zo moet het.

„Het augurkenorakel wil zijn imperium overdragen aan zijn troonopvolgers. Dat is geregeld, inclusief een gloednieuw machinepark.” Dat klinkt morgen bij de terugblik op wat trouwe kijkers van De Augurkenkoning al kennen. Duim omhoog voor de voice-over. Die had ook kunnen zeggen: „Oos Kesbeke wil zijn bedrijf overdragen aan zijn zoons” (Camiel en Silvian, soms ook de kroonprinsen genoemd).

Haperende machines en een onderscheiding

Dat dat machinepark nogal vaak hapert, ach, da’s voor deze reallife-serie alleen maar heerlijk („het hele circus staat weer stil!, je wordt er toch krankzinnig van”). Het nieuwste pareltje dit seizoen is de augurken-wasmachine. „Net echt hè?”, zegt de Augurkenkoning niet zo veel belovend tegen het personeel. Oos Kesbeke kocht hem bij een voor hem bekend Duits bedrijf, ‘dat in principe de beste is’. Hij haalt twee tellen adem: „In principe.” We zijn al weer benieuwd.

„Augurken wassen zou bijna je hobby worden”, zegt de voice-over. Je merkt het: De Augurkenkoning gaat eigenlijk over niets. Maar tegelijkertijd ook weer over heel veel. Over hoe je met goed fatsoen een bedrijf en je personeel leidt bijvoorbeeld. En hoe je buiten dat bedrijf om iets goeds voor de medemens kunt doen, want dat doen ze. Kesbeke Fijne Tafelzuren ontving in november voor het totaalpakket zelfs de Jubileumpenning van Amsterdam, overhandigd door burgemeester Femke Halsema.

De Augurkenkoning is lief, markant en schappelijk

De markante Oos Kesbeke is ondanks zijn ongetwijfeld niet meer te veranderen nukken, een lieve man. Streng, maar zeker rechtvaardig en vooral schappelijk voor zijn personeel. Hij neemt mensen aan met een – vreselijke term – rugzakje en weet daar mee om te gaan. Good old Frans heeft op het oog geen rugzak, maar kan foeteren als de beste, terwijl hij tegelijkertijd super handig is. De Augurkenkoning kan hem ondanks een diensttijd van tientallen jaren eigenlijk niet missen. In deze reeks is er trouwens naar nieuws voor Frans, wat zijn gabber Oos diep raakt. De nogal bijzondere Daan doet het liefst alles zelf en verslijt daardoor meerdere paren laarzen per jaar (‘Duracell Daan’). Op een knappe manier krijgt alleen Oos Kesbeke hem altijd weer kalm.

De Augurkenkoning is oprecht en over het algemeen positief. En dat is simpelweg prettig kijken. Zelf begrijpt Oos Kesbeke niet zoveel van het succes. „Dit hadden we totaal niet verwacht“, zei hij eerder in talkshow Humberto. „Ik zei tegen zo’n RTL-baas dat ik niet hoop dat ze ons na drie afleveringen van de buis afgooien. Wat je ziet is bij ons eigenlijk normaal.” En dat is het nou net. Kesbeke is wars van gespeeld gedoe. Eén keer moest hij voor een vooraf bedachte scène acteren. Dat beviel zo slecht dat het gelijk de laatste keer was. Die cameramensen filmen maar wat er voorhanden is. En dat zie je in De Augurkenkoning terug, niets meer en niets minder.

Aantal blikken uit 5: 4

De Augurkenkoning zie vanaf morgen op donderdag om 20.30 uur op RTL 5. Je kunt ook kijken via Videoland.

7 oktober, een jaar later: ‘Ik zie geen toekomst in Israël en Palestina’

Door Emmanuelle in 1974 met rode oortjes de bios uit, nu is het erotische drama terug

Reacties