Erik Jonk Televisie 11 jul 2024, 18:11

Leestijd: 3 minuten

Liesbeth verloor haar moeder toen ze 10 was en was lang overtuigd ‘dat dat oké was’, maar ja…

Liesbeth Rasker was nog maar 10 jaar toen haar moeder na een ziekte stierf. Wat doet dat met je leven dat volgt, als je een van je ouders al zo vroeg verloren bent? De schrijver en podcastmaker is nu 36 jaar oud en ging op onderzoek uit voor de documentaire Vroeg verloren. En voor haarzelf, want hoe kwam het toch dat Liesbeth zo lang dacht: ‘Mijn moeder is dood, maar dat is oké.’

Voor de één zal Vroeg verloren door het verlies op jonge leeftijd van een vader of moeder totaal herkenbaar zijn. Voor anderen – gelukkig – helemaal niet. Dat laatste geldt voor de Metro-verslaggever, maar gezien het interessante onderwerp keek ik met veel belangstelling naar het werk van Liesbeth Rasker en regisseur Tessa Louise Pope voor tv-rubriek Blik op de Buis.

Niet blijven stilstaan bij de dood van een moeder

Liesbeth Rasker doet veel, vooral op reisgebied (schrijven, waaronder twee boeken) en is ook een begenadigd podcastmaker. Metro sprak haar weleens, bijvoorbeeld over haar boek Pinnen in Mongolië waarbij ze aangaf dat reizen echt niet altijd leuk is. Ze kan goed vertellen en deed dat al vaak in RTL Boulevard. En misschien kun je je haar herinneren van De Slimste Mens (het befaamde Snollebollekes-seizoen).

Wat voor bezige bij Liesbeth Rasker ook is, heel veel stilstaan bij het sterven van haar moeder op 44-jarige leeftijd deed zij niet. Daar kwam zij later achter in ieder geval, wat als je 10 jaar bent is rouwen natuurlijk maar ingewikkeld. En binnen hun gezin, met een vader en een zusje, ook moeilijk bespreekbaar. Door haar verleden in Vroeg verloren te ontrafelen en niet langer haar verdriet te ontkennen, komt zij steeds dichter bij haar moeder. Want verdriet ontkennen, dat deed Liesbeth. Misschien wel onbewust en dat met de overtuiging ‘mijn moeder is dood, maar dat is oké’. De grootste valkuil van de schrijfster was misschien wel dat zij dingen het liefst in haar eentje doet. Maar of dat nou zo’n goed idee was?

Trouwe vriendin van Lietsbeths moeder

Een tweede vreselijk moment in het leven van Liesbeth Rasker, in 2018, opent in ieder geval haar ogen. In de docu is het ook gelijk ‘een mooi gegeven’. Renate, een vriendin van Liesbeths moeder, heeft kort voor de dood beloofd een oogje in het zeil te houden. Dat doet zij trouw, heel trouw. Liesbeth vertelt: „Acht jaar lang kwam zij elke woensdag bij ons eten.” Renate is schrijfster Renate Dorrestein, die ook ziek wordt en zes jaar geleden overleed. Zij is dan ook nog relatief jong, 64, en het is voor Liesbeth Rasker een absolute klap.

Wat we in Vroeg verloren zien is dat Liesbeth toch aan de slag gaat met haar verleden. Gesprekken met lotgenoten (waarmee ze podcasts maakt), haar vader, zusje, de oppas van vroeger en dozen vol herinneringen komen langs in de zoektocht van Liesbeth naar haar moeder. Er wordt gelachen, maar er vloeien ook veel tranen. Eindelijk, denk je als kijker even.

Om het even koud van te krijgen

Vroeg verloren is een eerlijk portret van een uur over Liesbeth Rasker en haar moeder geworden. Altijd maar met haar moeder mee naar dat stomme VU-ziekenhuis in Amsterdam, daar had kleine Liesbeth toch helemaal geen zin in? Die wilde buiten spelen of naar de manege. Leuk is anders natuurlijk, zo’n onderwerp. Als Liesbeth vertelt dat haar moeder haar op de dag van haar dood naar bed bracht, wetend dat zij haar kinderen nooit meer zou zien, is dat om het even koud van te krijgen. Maar interessant is de docu ook en zeker tv-waardig. Voor mensen die ook op jonge leeftijd hun moeder of vader verloren is dit herkenbaar en misschien wel een steuntje in de rug. Je bent niet alleen.

Aantal blikken uit 5: 4

Vroeg verloren is vanavond (donderdag 11 juli) om 22.10 uur te zien bij de VPRO op NPO 2 (en terug te kijken via NPO Start).

The Tattooist of Auschwitz, waargebeurde lovestory onder gruwelijke omstandigheden

The Bikeriders: waren motorclubs van weleer ‘net zo’ als die motorbendes van nu?

Reacties