Erik Jonk Televisie 9 mei 2024, 18:02

Leestijd: 4 minuten

Een leven lang moeder van een gehandicapt kind: ‘Job is al 58 jaar mijn baby’

Dit artikel begint met een diepe buiging voor Tineke, 92 jaar oud. 92 jaar ‘jong’ is misschien beter op z’n plaats. Tineke is de grootste tijd van haar leven moeder van een gehandicapt kind, Job van 58, en zorgt nog altijd veel voor hem. Deze geweldige dame speelt de hoofdrol in de documentaire Moederhart.

Het 50 indrukwekkende minuten durende Moederhart is vanavond bij KRO-NCRV te zien. Helaas voor Tineke zullen veel tv-kijkers dan in spannende afwachting zijn van de uitslag van de tweede halve finale van het Songfestival, met Joost Klein namens Nederland. Metro keek echter alvast vooruit voor tv-rubriek Blik op de Buis.

Een gehandicapt kind van 2 meter

Zoon Job werd 58 jaar geleden geboren en is nu 2 meter lang. Door een beschadigd chromosoom is hij zwaar gehandicapt. Qua verstandelijk vermogen is Job nooit ouder dan een kind van anderhalf geworden. „Job is al 58 jaar mijn baby”, zegt zijn moeder, die ook twee gezonde kids op de wereld zette. Schrijnend, maar ook de bittere realiteit een halve eeuw geleden: artsen zeiden dat Tineke haar kind nooit zou kunnen opvoeden, hoogstens ‘dresseren’. Dus zingt zij nu nog altijd Berend Botje voor haar baby en ze doet hem een luier om. Haar kind kan wel zelf lopen, dat scheelt. En het is bijna grappig om te bedenken dat we hier te maken hebben met een baby met een snor.

Maar ja, grappig is Moederhart en dit zware leven voor Tineke natuurlijk allesbehalve. Aandoenlijk wel en als je de dame op leeftijd bezig ziet ook knap, razendknap. ‘Oneindig groot moederhart’ had deze docu ook kunnen heten.

Waardig leven voor een gehandicapt kind

Mocht je denken dat Job nog thuis woont, nee, dat niet. Hij woont in een tehuis en is omringd door geweldige zorgmedewerkers. Het Nederlandse zorgsysteem heeft een waardig en betekenisvol leven hoog in het vaandel staan voor iedere bewoner, ook voor mensen die zwaar gehandicapt zijn. Maar ja, diezelfde zorgmensen hebben ook te maken met groeiende personeelstekorten en budgetten die onder druk staan.

De rol van ouders is onmisbaar, juist in het bieden van ‘een beetje extra’. Tineke is en zal dat nooit vergeten. Minstens één maal per week gaat zij naar Job en gaan zij – met de auto! – naar het zwembad om samen in het water te spelen. Ook bezoeken zij een snackbar om een kroket en een ijsje te eten. De beloning is een glimlach op het gezicht van haar ‘kleine’. Dat Tineke dit met haar gehandicapte kind volhoudt, is bewonderenswaardig. Trek een baby van 58 maar eens zijn orthopedische schoenen aan…

Een leven met leed

Tineke zal de omgang met haar gehandicapte kind vast niet als leed omschrijven, als je het haar op de vrouw af vraagt. Leed bleef haar echter in het leven niet bespaard, wat heet. Dertig jaar geleden verdronk Tinekes man toen zijn auto van een dijkweggetje te water raakte. Enkele jaren later verongelukte ook haar oudste zoon, die kapitein was, met zijn fiets op weg van de haven naar huis.

Nogmaals, Tineke is 92. „Ik zorg altijd voor alles wat leeft”, vertelt zij in de camera. Een gehandicapt kind, planten en: „Zielige dieren konden ook altijd bij mij terecht.” Ze voegt er nog lachend aan toe: „Had ik maar wat meer tijd om achter de geraniums te zitten.” Maar nee. Tineke doet een test om haar rijbewijs nog een keer te verlengen. Ze zit met haar dochter in Frankrijk te videobellen alsof zij nooit anders gedaan heeft en is online ook op zoek naar lotgenoten.

Wat als?

Toch vergadert deze topmoeder van een gehandicapt kind ook met mensen uit de zorg, die zij medemoeders en medevaders van Job noemt. Zij wil heel begrijpelijk namelijk een beetje minderen. De vraag die 50 minuten boven Moederhart blijft hangen: ‘Wat als?’ Wat gebeurt er met Job als Tineke er niet meer is? Eerlijk gezegd hoopt zij als moeder dat ze Job overleeft. Wat een bikkel.

Aantal blikken uit 5: 4

2Doc: Moederhart (regie Nousjka Thomas) is vanavond (donderdag 9 mei) om 22.05 uur bij KRO-NCRV te zien op NPO2. De Songfestivalfans vinden de documentaire ook op NPO Start.

Kees lijdt aan Parkinson, er is lang hoop, maar ook een onmenselijk dilemma

Leven op z’n kop: Lenneke zit in een euthanasietraject

Reacties