Isabella van den Berg
Isabella van den Berg Televisie 31 mei 2024
Leestijd: 5 minuten

Bo Hanna ondervindt nog altijd de gevolgen van kinderontvoering: ‘Vader loog over onze moeder’

Ontvoerd worden door een ouder is een behoorlijke schrik voor een kind. Het overkwam journalist Bo Hanna, die door zijn vader met zijn twee broers mee werd genomen uit Zweden, naar Egypte en later naar Nederland. Tegen de kinderen werd gezegd dat hun moeder was overleden.

Hanna vertelt over de kinderontvoering in talkshow Op1, om steun te geven aan kinderen die dit ook overkomt of overkomen is.

Bo Hanna ontvoerd door vader

Op1-presentator Fidan Ekiz vertelt dat Hanna „pas 4 jaar oud” was toen hij door zijn vader werd ontvoerd. Het gevolg was dat hij 16 jaar lang, samen met zijn twee broers, door het leven ging zonder zijn moeder. „Totdat je haar zelf ging opzoeken.”

Hanna heeft zijn ervaringen vastgelegd in een boek. Daarin staat dat hij zich de dag van de ontvoering nog goed kan herinneren. „Het is een herinnering die vaak terugkomt”, vertelt Hanna in Op1. „Samen met mijn tweelingbroer en mijn oudere broer haalde mijn vader ons op bij de kinderopvang in Stockholm.”

‘Zij zou later komen’

Op die dag gingen ze op vakantie naar Egypte, om op bezoek te gaan bij hun opa en oma. Wat Hanna zich goed kan herinneren is het grote vliegveld, „want het was mijn eerste keer vliegen”, en het afscheid dat hij nam van zijn moeder. „Zij zou later komen.”

Het was een „bizarre” overgang om als kind in Egypte aan te komen, verklaart Hanna. „Smog, drukte, gezang uit moskeeën midden in de nacht.” Familieleden waren volgens hem druk in de weer om de kinderen af te leiden van de afwezigheid van hun moeder. „Mijn vader praatte eromheen.” Daardoor verloor Hanna zijn eetlust en vermagerde hij.

„Ik vroeg nog een keer naar mijn moeder, maar mijn vader zei: ‘Ze is dood, houd erover op’.” Maar ze was nog in Zweden.

Kinderen de dupe

Waarom nam de vader zijn kinderen weg bij hun moeder weg? „Hun huwelijk liep niet goed”, weet Hanna. „Hij wilde in Egypte opnieuw beginnen. Wij, de kinderen, werden de dupe van hun strijd. Een half jaar later emigreerden we naar Nederland, want mijn vader kon hier bij mijn oom werken.” Ze kwamen in Doesburg terecht met een alleenstaande vader.

„Een tijd later stond er opeens een vrouw voor onze deur, onze ‘nieuwe’ moeder”, aldus Hanna. De kinderen werden ouder en ondertussen waren ze verhuisd naar Noord-Limburg, waar hun vader een shoarmazaak uitbaatte. „We groeiden erg religieus op. Hij had ons gered van onze moeder, dat was het verhaal.”

Kinderontvoering

Hanna geeft toe dat ze in zekere mate werden gehersenspoeld. „Het is zo eigen aan kinderen dat je gehoorzaamt aan een ouder. En we hadden het ook wel leuk met hem. Hij betaalde onze schoolboeken, hij kookte voor ons. Hij sloof zich uit om het goed voor ons te doen.” Het is volgens Hanna daarom heel ingewikkeld om naar je ouder te kijken als iemand die slecht is.

„Een volwassen persoon die zoiets doet, die zo voorbij gaat aan zijn kinderen, die mankeert ook iets. Dat kun je wel stellen”, aldus Hanna. Volgens hem was zijn vader „heel onberekenbaar”, „heel wispelturig”. Ook was er geweld in het gezin, waarop Hanna en zijn broers uit huis werden geplaatst.

Op1: ‘Gek dat de signalen zijn gemist’

„Maar de instanties hebben toch het signaal van internationale kinderontvoering gemist.” Toch is dat gek, volgens Op1-presentator Welmoed Sijtsma. „Jullie foto stond op de voorpagina van een krant in Zweden waarin jullie moeder vertelde dat jullie waren meegenomen.”

Op zijn 20ste heeft Hanna zijn moeder opgezocht, in een tijd dat het niet goed ging met zijn tweelingbroer. Hoe heeft hij zijn moeder gevonden? „Ik leerde een meisje kennen die uit mijn geboortewijk in Zweden kwam. Via rechtbankpapieren kon ik het adres van mijn moeder vinden, want er speelde ooit een paspoort-zaak.”

‘En toen stond ze daar’

Hanna ging onaangekondigd naar dat adres. „En toen stond ze daar. Zij was doorgegaan met haar leven en dus was er een nieuw gezin.” Hanna wilde zijn moeder zoeken en naar Nederland halen om zijn tweelingbroer te helpen. Anderhalf jaar geleden is zijn broer alsnog overleden. „Ik kan met zekerheid stellen dat als hij een veilige jeugd had gehad, dat hij nog zou leven.”

Hanna vind het vreemd dat er nooit actie is ondernomen vanuit instanties. „Mijn moeder heeft destijds huilend bij de kinderbescherming gezeten. Een Nederlandse rechter heeft mijn moeder uiteindelijk maar uit het gezag gezet.”

Vanuit perspectief van het kind

Op instructie van hun vader schreven de broers brieven naar instanties om te zeggen dat ze het goed hadden bij hun vader. „Maar als je een beetje pedagogisch onderlegd bent, dan snap je dat kinderen die taal niet gebruiken.”

Hanna heeft het boek geschreven om uit te zoeken hoe zoiets kan lopen en om het verhaal te vertellen vanuit het perspectief van het kind. „We zijn allemaal kind geweest, maar we vinden het heel moeilijk om ons in kinderen te verplaatsen en ze serieus te nemen.”

Gevolgen van kinderontvoering

Hanna voelt nog steeds de gevolgen van de kinderontvoering en zijn onveilige jeugd. „Ik heb jarenlang therapie gehad, ik heb last van PTSD, ik knars mijn tanden kapot en heb herbelevingen. Het is echt funest, ook kijkend naar wat er mijn tweelingbroer is gebeurd.”

Een band heeft hij niet meer met zijn vader. „En de band met mijn moeder zal nooit worden wat het had kunnen zijn, want daar hebben we te veel voor gemist.”

Je kunt Op1 terugkijken via NPO Start.

Spoedeisende hulp opent op tv de deuren in Op de Spoed: ‘Iets betekenen voor misschien wel de moeilijkste dag uit je leven’

Burgemeester in Op1 na vreselijke mishandeling meisje (10) in Vlaardingen: ‘Velen zullen zich achter de oren krabben’

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.

Reacties