Femke van Rooijen Televisie 18 feb 2024, 09:37

Leestijd: 3 minuten

Chronisch zieke Jennifer krijgt geen passende zorg van gemeente: ‘Ons leven is kapot gemaakt’

Iedere gemeente is verplicht om goed te zorgen voor haar inwoners. Hoewel dit in de wet staat omschreven, gaat het niet altijd goed, zo bleek gisteravond tijdens de uitzending van Kassa. De chronisch zieke Jennifer krijgt bijna dagelijks te maken met beperkingen en bureaucratie vanuit de gemeente en krijgt geen passende zorg. Hierdoor gaat haar kwaliteit van leven drastisch achteruit.

Jennifer uit Vlissingen heeft het Ehler-danlossydroom. Dat is een erfelijk en aangeboren aandoening die voor bindweefselafwijkingen zorgt. Zo is Jennifer hypermobiel, waardoor elk deel van haar lichaam ieder moment uit de kom kan schieten. „Ik kan niet bukken of tillen. Ik doe eigenlijk niets in het huishouden en besteed al mijn energie aan mijn dochtertje”, vertelt ze.

Eigenlijk zou Jennifer 24 uur per dag en zeven dagen per week hulp nodig hebben. „Dat is allemaal door de stress gekomen. Voordat ik zwanger werd, was dit niet het geval. We hebben onvoldoende zorg gekregen op het moment dat we hierom vroegen. Het was nooit zo uit de hand gelopen als we die zorg wel hadden gekregen.”

Gemeente onder financieel toezicht

Dat de gemeente niet de zorg levert die Jennifer en haar gezin nodig hebben, komt omdat de gemeente al bijna tien onder financieel toezicht van de provincie staat. Op basis van inwonersaantal heeft Vlissingen van alle gemeenten veruit het minste vermogen en het gemeentebestuur denkt pas in 2029 weer op eigen benen te kunnen staat.

Naast dat Jennifer kampt met een chronische aandoening, is haar dochter te vroeg geboren waardoor ze een groeiachterstand heeft. Door haar aandoening kan Jennifer sommige dingen die nodig zijn om haar dochter te verzorgen, niet uitvoeren. Zo schoot haar schouder een keer uit de kom toen ze alleen met haar dochtertje thuis was. „Ik wist niet hoe ik haar moest optillen. Ik heb op de grond zitten huilen.”

Volgens de kinderarts is er dan ook hulp in huis nodig, maar de gemeente gaat daar niet mee akkoord. En ook nadat Jennifer de gemeente huilend opbelt om aan te geven dat ze écht hulp nodig heeft, gebeurt er weinig.

Gemeente wil uithuisplaatsing

Wel vindt er een gesprek plaats, waarin de gemeente oppert om te starten met pleegzorg. Dat betekent dat de dochter van Jennifer uit huis zou worden geplaatst. Volgens Jennifer is het na dit gesprek nog verder uit de hand gelopen. „Ik heb zo vaak ‘nee’ gezegd, maar gemeente was dwingend en vond dat uithuisplaatsing zo snel mogelijk moest gebeuren.”

Uiteindelijk lukt het Jennifer en haar man om toch de juiste hulp te krijgen, maar dit blijkt van korte duur. „De gemeente zei dat het onze schuld is dat we zoveel zorg nodig hebben. Ze geven ons ook de schuld dat er mensen zonder zorg komen te zitten en dat de wachtlijsten langer worden.”

Lange strijd voor persoonsgebonden budget

Het stel krijgt een periode dan ook helemaal geen zorg meer, wat ertoe leidde dat de man van Jennifer in de ziektewet belandde. Na en lange strijd krijgt het gezin dan toch een persoonsgebonden budget, maar nu lijkt ook dit weer te stoppen. Jennifer moet namelijk wéér bewijzen dat zij en haar gezin de zorg nodig hebben. „Het houdt nooit op. Wanneer mogen we weer gewoon leven?”, vraagt een radeloze Jennifer zich af.

Leven op z’n kop: ‘Ik droom nog in beelden, heel confronterend als je wakker wordt en niks ziet’

Nieuwe energiecompensatie in 2024: tot dit salaris krijg je 630 euro

Reacties