Annemoon in Nachtdieren over zenuwpijn: ‘Alsof er duizend messen in me zitten’
In de laatste aflevering van Nachtdieren duikt Raven van Dorst in het mysterie van de nacht in Utrecht. Wie zijn er nog wakker en wat is hun verhaal? Raven ziet in een atelier nog licht branden en stuit zo op Annemoon, die in een rolstoel zit en keramieken zeedieren maakt.
In eerdere afleveringen ging Raven onder andere naar Nijmegen, Rotterdam en Amsterdam.
Raven van Dorst ontmoet Annemoon in Nachtdieren
„Al deze beesten hier zijn beesten van de toekomst”, legt Annemoon haar kunst uit aan Raven. „Hoe zouden ze overleven als de mens er niet meer is?Een beetje een dystopische kijk, maar wel een soort van positief. Ze kunnen zichzelf redden.”
Ze laat een ‘toekomstige walvis’ zien, met een plastic filtersysteem door de slurven. Waarom ze dit soort kunst maakt, heeft alles met haar achtergrond te maken. „Mijn vader heeft twee duikscholen en een zwemschool. En mijn moeder is heel erg van de kunst.”
Annemoon heeft veel pijn en keramiek werkt als een soort afleiding. „Door mijn vroeggeboorte zijn er dingen niet helemaal afgemaakt. Ik ben drie maanden te vroeg geboren, toen mijn zenuwen nog in de maak waren. Toen ik elf was, kreeg ik een schop tegen mijn knie, waardoor mijn hele zenuwsysteem in de war is geraakt. Aan mijn hele rechterbeen heb ik zenuwpijn.”
Ze vertelt hoe heftig dat is. „De pijn kan voelen alsof er duizenden messen in je zitten, of alsof je verbrandt. Als je je hand onder het vuur houdt, dan zou je normaal wegtrekken, maar dat wordt alleen maar erger. Er zijn tijden bij dat het echt heel eng is. Met afleiding kan ik de dag doorkomen, maar het is er altijd. Daarom ben ik ook zo vaak wakker.”
Ideeën door ketamine
Gelukkig gaat het iets beter. Om de drie maanden krijgt ze een ketamine-infuus in het ziekenhuis. „Dan ben ik echt mega high in het ziekenhuis. Heel veel van deze ideeën, dit soort beesten, zijn voornamelijk uit dat infuus gekomen. Ik neem altijd een schetsblok mee.”
Annemoon gaat sinds haar vijftiende niet meer naar school. „Ik heb autisme en het schoolsysteem werkte niet voor mij.” Haar ouders vonden dat ze sociaal contact moest blijven houden, omdat het anders niet gezond was. Zo kwam ze bij een atelier uit, waar ze haar liefde voor keramiek ontdekte. En dat doet ze ook nog eens verdienstelijk. „Het is fijn dat mijn carrière best wel goed gaat. Het verdient ook echt lekker, dat is wel tof, dat het kan.”
Je kunt Nachtdieren terugkijken via NPO Start.
Omtzigt tóch aanwezig bij slotoverleg: dit bespreken ze daar