Cassandra Oostrom Televisie 28 jan 2024, 13:16

Leestijd: 3 minuten

Mylèn zou er zonder haar hulphond niet meer zijn: ‘Nagejaagd als een soort laatste life line’

Voor Gunou en Mylèn zijn hun psycho-sociale hulphonden onmisbaar. Maar het proces om een hulphond te krijgen in Nederland is moeilijk. In Kassa vertelden de twee gisteravond over het proces van het krijgen en het hebben van hun hulphond.

Voor Mylèn is haar hulphond zelfs zo belangrijk geweest dat ze haar leven aan hem heeft te danken. „Ik had een vrij concreet plan om op een bepaalde datum uit het leven te stappen.”

Belang van een hulphond

Voor Gunou geldt een beetje hetzelfde verhaal. Voordat ze haar hulphond Solo kreeg, ging ze „kliniek in, kliniek uit”. Dat stopte pas toen ze Solo kreeg. „Ik heb in ieder geval rond de vier jaar constant in klinieken gezeten en daarna met tussenpozen van ongeveer drie maanden. Vrij snel nadat ik Solo kreeg, ben ik weer thuis gaan wonen en daarna ook op mezelf.” Gunou woont momenteel nog steeds op zichzelf, met hulphond Solo, maar zonder verdere begeleiding.

Het proces om Solo te krijgen was alleen niet makkelijk. Vanaf haar vijftiende à zestiende is Gunou gaan kijken naar vergoedingen. De kosten van een hulphond kunnen namelijk oplopen tot zo’n 25.000 euro en die kosten worden vaak niet vergoed.

„Ik heb een driejarige strijd gevoerd met de gemeente en die verwezen ook naar elkaar door: hoe zit het precies met de vergoeding? Op een gegeven moment was ik zeventien en toen was het: wij hebben er eigenlijk geen profijt meer van vanuit de jeugdwet, dus wacht maar tot je achttiende voor de WMO”, vertelt Gunou. „Toen wilden ze me eigenlijk beschermd laten wonen, waardoor ze geen hulphond hoefden te vergoeden. Want ze zeiden: we betalen straks al je beschermde woonvorm.”

Gelukkig voor Gunou wordt haar eigen idee om zelfstandig te wonen mét een hulphond uiteindelijk wel goedgekeurd.

‘Laatste life line’

Mylèn heeft hetzelfde ingewikkelde proces moeten doorlopen, maar is nu dankbaarder dan ooit voor haar hond. „Ik had een vrij concreet plan om op een bepaalde datum uit het leven te stappen. Een paar maanden daarvoor heb ik nog een gesprek gehad met een oud-klasgenoot en daarin kwam mijn wens voor de hulphond weer terug. En dat heb ik nagejaagd als een soort laatste life line. En dus zit ik hier, met hond.”

Zowel Mylèn als Gunou vinden dat het proces makkelijker gemaakt moet worden. „De Wet Maatschappelijke Ondersteuning gaat om het oplossen van een maatschappelijk probleem. Meestal wordt een psycho-sociale hulphond gezien als een therapeutische oplossing, waardoor het geen maatschappelijk doel heeft en snel afgewezen wordt”, vertelt Gunou.

Onderzoek naar nut van hulphond

Dr. Van der Steen onderzoekt samen met Gunou en Mylen het nut van hulphonden voor jongeren met problematiek. „En we vragen gemeentes en zorgverzekeraars wat ze nodig hebben om te beslissen of er een vergoeding kan komen voor een individueel iemand of niet.”

Voor beide vrouwen is het onderzoek belangrijk. „We willen heel graag een richtlijn opstellen. Voor gemeentes en verzekeraars om die beslissing op te kunnen baseren. En dus ook als je die afwijzing krijgt en je weet dat die niet terecht is, dat je een poot hebt om op te staan.”

Praten over zelfmoordgedachten kan 24/7 via 0900-0113 en de chat op 113.nl.

Kassa kijk je terug via NPO start.

Halsema: aanval Hamas extra pijnlijk voor overlevenden Holocaust

Rutte hekelt op Holocaustherdenking ‘moordpartij’ van 7 oktober

Liefhebbers van wintergroenten hebben geluk: ze zijn weer goedkoper 

Reacties