Haagse familie Adam in Camping De Wildernis: ‘Dan ligt er zo’n baal stront van een olifant naast je tent’
Je hebt van die families die je razendsnel in je hart sluit. Het gezin Adam uit Den Haag, deelnemers aan tv-programma Camping De Wildernis, is zo’n familie. Metro spraak Michel, Annette en dochter Jemaica in Amsterdam en vertrok met een brede glimlach.
Camping De Wildernis is vanaf vanavond acht maandagen lang op SBS 6 te zien. Vier Nederlandse gezinnnen die niets liever doen dan kamperen binnen eigen landsgrenzen, vieren nu een veel minder rustige vakantie in Botswana in Afrika. Die camping, De Wildernis, ziet er net zo uit als in pak ‘m beet Schin op Geul of Coevorden, maar op luttele meters van de jeu de boules-baan en het badmintonveldje grazen giraffen, trompetteren olifanten en luieren de leeuwen (of ze wachten op jou). Het gezin dat tijdens de Afrikaanse trip zoveel mogelijk dieren op de foto zet, is de winnaar van Camping De Wildernis.
Verder wil presentator Johnny de Mol (zijn interview over het programma lees je hier), laten zien hoe de Nederlanders met de voor hen zeer bijzondere situatie omgaan en hun familiegeschiedenis leren kennen.
Familie Adam in Camping De Wildernis
Metro koos voor de familie Adam uit Den Haag voor ‘een programma-babbel’ en dat was niet zomaar. Even voorstellen: moeder is Annette (49), werkzaam in de foodtruck van ‘de andere dochter Gigi’, die niet meekon wegens het moederschap van een kleintje. Annette is doodsbenauwd als het om Afrika gaat. Dochter is de goedgebekte Jemaica (30), een dierenliefhebber die je in het land achter de draaitafel kunt vinden als DJ Djemaica.
En dan is er nog vader Michel Adam (55), 31 jaar met Annette getrouwd. Michel heeft een eigen wasserette en vuurwerkhandel en is voormalig profvoetballer van – toen nog – FC Den Haag. Als verdediger met de eeuwige mat in de nek, die heeft hij nog, probeerde hij namen als Marco van Basten en Romario van zich af te schudden.
Als je denkt ‘hey, die vent heb ik eerder gezien’, dat kan kloppen. Twee jaar geleden schoof hij als vuurwerkverkoper aan in talkshow Op1 om over een vuurwerkverbod te praten. Michel Adam noemde Hubert Bruls, burgemeester van Nijmegen en voorzitter van het Veiligheidsberaad, op tv destijds ‘een dikke bal gehakt‘.
In de nacht voor dit gesprek is hij om kwart over drie opgestaan. „Die wasserette moet draaien op maandag. Na het weekend heb ik m’n beste dag. Bovendien zijn we graag en altijd op tijd.”
Grote twijfel over Camping De Wildernis
We hadden dit gesprek graag volledig uitgschreven in het Haagse taaltje van Michel, Annette en Jemaica Adam. Het is onvervalst en prachtig, maar helaas, dat lukt Metro niet. Het gezin staat „al honderd jaar” op camping Bosbad Hoeven bij Breda, Michel als sinds zijn jongste jeugd. Annette verblijft er nu zelfs negen maanden per jaar.
„We zijn benaderd”, antwoordt Michel Adam op de vraag waarom het nu eens op Camping De Wildernis in Afrika in plaats van Breda te proberen. „Geen idee of het met die gehaktbal in Op1 te maken heeft. Daar word ik trouwens niet graag aan herinnerd, haha. Maar misschien om mijn of onze naam, ik weet het niet. We staan natuurlijk wel altijd op de camping.” Jemaica: „In eerste instantie zeiden we ‘nee’, met zo’n gedachte van ‘wow, willen we dat wel?’ We wisten ook nog amper wat, alleen iets over een caravan en een camping.” Michel: „Ik dacht nog aan Nederland en zei ‘ken wel’, maar dan moet ik heen en weer rijden.” Jemaica: „Toen hoorden we Afrika en trapten we alledrie gelijk op de rem. No way!”
Nooit geoefend met een tentje
„We zijn zeven dagen per week aan het werk, wat denk je?”, zegt vader Michel. Jemaica: „Maar we hebben er toen toch wat langer over nagedacht. Bij het koffie zetten in de keuken zei ik opeens ‘we gaan wel’. Je moet genieten van het leven en we worden allemaal ouder. De angst voor bijvoorbeeld imagoschade was toen verdwenen. Waarom zouden we het niet doen? We hadden echter nog nooit geoefend met het in elkaar zetten van een tentje…”
Want tja, de caravan bij Breda is hun tweede thuis. Vooral voor Annette: „Daar zit ik lekker rustig (hoor je het haar in het Haags zeggen?, red.). En als het moet start ik de auto en ben ik in 40 minuten terug in Den Haag.”
Dat de tv-reis voor Camping De Wildernis specifiek om Botswana ging, was de familie Adam door de programmakers niet verteld. Jemaica: „Door de intentingen kwamen we erachter.” Annette: „De GGD vroeg bij het intenten tegen malaria en dat soort dingen, waar ik naartoe ging. Ik zei ‘joh, dat weet ik niet’. De GGD-dame vroeg of ik wist hoe groot Afrika is, dus toen moesten we het wel aan de redactie vragen. ‘Gebied oranje’ kregen we toen te horen.” Michel: „Het moest Zuid-Afrika of Botswana zijn. Botswana zit tegen Zuid-Afrika ‘an’.”
Zelf dieren vangen in Camping De Wildernis?
Jemaica over de gedachten vooraf: „Wij wisten dat we gingen kamperen in het wild en dachten: we krijgen een tentje, maar geen eten. We moeten zelf dieren vangen.” Michel: „Het was daarom zo dat Annette heel veel suiker meenam voor ‘d’r eigen’ en mijn kleren thuis uit de koffer werden gepleurd. We namen ook wc-papier mee, voor als we moesten kakken in het bos.” Annette: „Ja, we gingen echt uit van survivallen.”
Toen de Adams bij Camping De Wildernis aankwamen, viel het dus eigenlijk allemaal mee. Michel: „Nou en of, als een wilde. Ik stapte uit de auto, keek en nee… dat had ik niet verwacht.” Annette: „Daar vielen wel een paar stenen van m’n rug.” Dat ze in de natuur opdrachten met foto’s moesten uitvoeren, was ook goed te doen. Michel: „Dat duurde steeds maar een paar uur, dan moet je weer terug. Je ‘ken niet’ in dat wild.” Jemaica: „Het is vooral gevaarlijk als het donker wordt.” Michel: „Tijdens het foto’s nemen, mocht de camera dus niet uit het raampie. Als je ‘s nachts naar de wc moest, keek je eerst met een schijnwerper of er geen dieren het campingterrein waren opgekomen. Dat ‘ken’ altijd hè?” Jemaica: „Als we goed de regels volgden, ging het wel. Zo mochten we nooit rennen, moesten altijd rustig blijven en mochten niet te hard praten. Maar tja, wij zijn nogal luidruchtig.”
Michel: „Als je ‘s ochtends wakker wordt en er ligt zo’n baal stront van een olifant naast je tent, nou dan weet je het wel. Je hoorde ook beesten aan de tent snuffelen, opassen dus.” Annette: „We hoorden gewoon leeuwen brullen in de nacht, dat heb jij thuis niet.” Michel: „En nijlpaarden, die hoor de je héle nacht.” Annette: „Hyena’s…” De Haagse maakt er een vies gebaar bij.
Een aanrader tot en met
„Maar het programma is verder fanastisch hoor. Hoe ‘hun’ dat hebben neergezet, ongelooflijk”, wil Michel Adam gelijk over de drie gedenkwaardige weken toevoegen. „Dit is gewoon niet te evenaren. Elke volgende keer zal voor ons alleen maar tegenvallen.” Jemaica: „Tegen de kijkers zou ik zeggen: ga dat avontuur ook aan. Zelf zouden we nooit zoiets doen, al ben ik een grote dierenvriend. Maar nu we weten hoe het is…” Michel: „Als iemand me eerder had gevraagd of ik meeging op vakantie naar Afrika, dan had ik gezegd: voel je je niet goed?” Annette: „Ben je een kijker en houd je van dieren, maar twijfel je? Na Camping De Wildernis ben je om.” Michel: „Geweldig, echt geweldig. In Nederland heb je vogeltjes, maar daar? Knoerten, enorm.” Jemaica: „Je leert er ook veel. We weten nu dat als er een arend in de lucht cirkelt, je in de buurt van een kadaver bent.”
Annette: „Het voelde bijna als een schande dat we sommige dieren niet herkenden. Zoveel mensen willen naar Afrika toe, maar kunnen dat niet. En wij staan daar gewoon.” Het is mooi dat juist Annette dat zegt, doodsbang als ze vooraf was. „Ik heb er ook wel wat tranen van angst gelaten. Nu ik terug ben heb ik het hoogste woord, maar daar niet.”
Sollicitatie voor Het Perfecte Plaatje
De belangrijkste cameravrouw van de familie Adam is Jemaica. Ze genoot volop en doet langs deze weg, nu haar gezicht door Camping De Wildernis misschien wat bekender wordt, een sollicitatie voor Het Perfecte Plaatje. „Het ging om zoveel mogelijk dieren op de foto zetten”, kijkt ze terug, „maar de foto’s moesten ook scherp zijn. Eerst was de helft van de foto’s niet goed, maar later heb ik wel een paar perfecte plaatjes gemaakt. De fotografie vond ik steeds geweldiger worden. Ik maakte plaatjes waarbij ik zelf dacht ‘hoe krijg ik dacht erop?’. Bij de olifanten heb ik twee uur gestaan. Ook al was dat in dat in de volle zon, het was prachtig. Ik heb ‘m gerockt.”
Jemaica kan niet anders dan concluderen: „Dit was de mooiste tijd van m’n leven.” Haar vader en moeder kunnen het alleen maar beamen. Hoewel er met camping Bosbad Hoeven in Brabant ook niks mis is, dat nooit.
Camping De Wildernis is vanaf vanavond acht maandagen om 20.30 uur te zien bij SBS6. Na de uitzending verschijnt de aflevering direct op Prime Video.
Net wat je nu nodig hebt: met de trein door Europa ‘hobbelen’, maar dan (brak) thuis voor de buis
Kun je je zonden ‘stil’ achter je laten en begraven? Niet als de IRA op je pad komt…
Bon Bini Bangkok Nights: stoelriemen weer vast voor anderhalf uur heerlijk beledigen