De Beul van Twente zorgde voor vreselijk dierenleed, maar kon vijf jaar lang z’n gang gaan
Mensen die dierenleed totaal niet kunnen verdragen, moeten vanavond vooral niét naar De Beul van Twente kijken. In drie delen reconstrueert AVROTROS hoe Rudolf K. vijf jaar lang z’n gang kon gaan. Verschrikkelijk dus… maar toch ook weer zeer interessant.
Soms zijn er van die gebeurtenissen, die een beetje zijn vergeten. Zoals het verhaal van De Beul van Twente, een gruwelijke psychopaat die huishield tussen 2000 en 2005. Eerlijk gezegd: ook ondergetekende kende deze geschiedenis, die Tukkers met dieren bang maakte, niet (meer). Alle reden om De Beul van Twente te bekijken voor Metro‘s tv-rubriek Blik op de Buis.
Boeren lagen ‘s nachts wakker
Rudolf K. was de man die later bekend werd als De Beul van Twente. Vijf jaar lang werden tientallen dieren in Twente – paarden, pony’s, schapen – op een gruwelijke wijze verminkt. Zelfs geslachtsdelen van dieren verdwenen. Later bleek dat hij die opborg in zijn vrieskist… De walging onder de bevolking was groot en boeren lagen ‘s nachts soms slapeloos in bed. Hoe zouden hun dieren er de volgende morgen aan toe zijn? De politie kon De Beul van Twente lange tijd niet opsporen. Burgers die het heft in eigen handen namen trouwens ook niet, daarover verderop iets meer. Rudolf K. liep echter toch tegen de lamp, omdat hij zijn ‘werkterrein’ verlegde van dieren naar mensen.
De Beul van Twente ‘was het zat’
We zullen hier niet vermelden hoe De Beul van Twente de beesten verminkte (wie het aan kan, moet de true crime-serie zelf maar kijken). Wat je ook gaat zien: een nieuw licht op de werkwijze van deze psychopaat die al lange tijd in de cel zat (tbs). Hij had in de jaren 80 een meisje uit Apeldoorn aangerand. Uit niet eerder vertoonde brieven wordt geciteerd: „Ik had lusten na zoveel jaren van onthouding. Ik was het zat en moest naar buiten.” Rudolf K. mocht uiteindelijk met proefverlof naar buiten, met alle gevolgen van dien.
Dat hij lang buiten beeld zijn gang kon gaan, had alles te maken van de vuurwerkramp van Enschede. Daar schreven kranten over, niet over dierenleed, geeft een journalist van Tubantia in De Beul van Twente ook toe. Ook de politie had het druk met die vernietigende ramp. Bovendien werd dierenmishandeling in die tijd geschaard onder ‘vernieling’ en ‘vandalisme’.
De Telegraaf dook er vol op
Een krant die de pen wel oppakte was de Telegraaf. In De Beul van Twente zien en horen we Jan Colijn, destijds correspondent voor ‘de T.’ in het oosten van het land. Dierenmishandeling was iets dat de Telegraaf altijd haalde, stelt Colijn. Hij noemt Rudolf K. nu ‘een soort Hollandse Hannibal Lecter‘.
De krant sprak destijds regelmatig met Henk ten Napel. Deze visboer was een grote dierenliefhebber en ook een paard van Ten Napel werd ernstig mishandeld. Hij besloot een burgerwacht op te richten. Nachtenlang patrouilleerden Tukkers om De Beul van Twente te vinden. Ze zorgen er zelfs voor dat in een bepaald gebied op een nacht maar één dier buiten te vinden was. Ondanks dat de burgerwacht in de buurt bleef, was het beest de volgende morgen tóch dood. Ongelooflijk.
De Beul van Twente en de burgers
Dat de burgerwacht telkens op de goede plek te vinden was, vond de politie veel te toevallig. Henk ten Napel werd daarom zelf verdachte (tot hij op vakantie in Frankrijk was en er weer een dier werd mishandeld). Ten Napel had veel last van de verdenking, hij verloor klanten. Dat de politie het vizier op hem richtte, snapte hij ook wel. Hoe vaak staat een pyromaan namelijk niet bij zijn eigen fik te kijken?
Uiteindelijk werden er niet alleen dieren mishandeld, maar ook vier totaal onschuldige mensen. Een zwerver in een park in Enschede liet daarbij het leven. De politie zat er toen wel ‘vol op’ en De Beul van Twente kon worden gepakt. Gruwelijk en fascinerend allemaal.
Aantal blikken uit 5: 4
De Beul van Twente is vanaf vanavond (30 augustus) drie keer op dinsdag om 21.10 uur te zien bij AVROTROS op NPO 3.
Serie over adoptie: Kelly werd in haar dorp de Afhaalchinees genoemd