Nikki Veerbeek Televisie 15 jun 2023, 13:55

Leestijd: 5 minuten

Nadia over mensen die geen druppel meer drinken: ‘Ik ben door alcohol en drugs alles kwijtgeraakt’

Alcohol is zo verweven met onze maatschappij, dat veel mensen vreemd opkijken als iemand zegt dat-ie geen druppel van het spul drinkt. De laatste tijd laait de discussie hierover vaker op. In Nadia schoof gisteravond een aantal mensen aan die om verschillende reden (op dit moment) geen alcohol drinken.

In Nadia ontvangt Nadia Moussaid gasten en ervaringsdeskundigen die over één bepaald thema praten.

Zoé is een jaar gestopt met alcohol en vertelt erover in Nadia

Eerst komt Zoé van Wechem aan het woord, die geen probleemdrinker was, maar wel een ‘alcoholpauze’ van een jaar heeft ingelast. Dit begon voor haar met een maandje zonder drank, omdat ze kampte met schuldgevoelens. „Om dat vol te houden, ben ik me heel erg gaan verdiepen in drank. Ik schrok me dood. Ik wist niet dat het zó heftig voor je lichaam was. Het is gewoon een harddrug en dat doe je elke week. Het is echt een sociaal smeermiddel. Er ligt zoveel druk op.”

Om te vieren dat ze een maandje was gekapt, ging ze weer heel veel drinken. „Toen begon er iets aan me te knagen. Al die kennis zat me niet lekker.” Ze besluit om uit te proberen hoe het leven is zonder drank. „Ik dacht: misschien valt het mee, is het hartstikke leuk en heb ik het niet eens nodig.”

Ze zit momenteel nog in een verkennende fase. „Koningsdag viel heel erg mee, dat heb ik als heel leuk ervaren. Leuk dat je alles nog weet de dag erna en geen kater hebt. Maar afgelopen weekend was ik naar een festival. Normaal gesproken drink je dan een paar biertjes om in de vibe te komen, maar ik miste het opstapje heel erg. Je komt daar eigenlijk voor gemeenschappelijke verdoving en om te dansen op muziek die je eigenlijk niet eens heel leuk vind. Ik moet nu veel bewuster zijn over waarom ik uitga.”

Saskia had een alcoholverslaving

Saskia van der Zee was wél een probleemdrinker. Ze dronk dagelijks en hoewel ze nog wel werkte, was ze daar vaak ziek. Zelf heeft ze haar verslaving lang ontkend. „Ik vond het zelf eigenlijk niet zo ernstig. Het heeft even geduurd voordat ik dat zelf inzag. Ik was ongelukkig, veel stiekem aan het drinken en het lukte me niet meer om alle ballen in de lucht te houden.”

Het was vooral haar omgeving die zich in die tijd ernstig zorgen maakte. „Na een avondje in de stad dacht ik terug te kunnen fietsen, heb ik een klapper gemaakt in het Vondelpark en ben ik gevonden. Mijn gezicht was helemaal open en mijn fiets was stuk. Ik heb daar, in de winter, een paar uur gelegen voordat iemand mij daar vond. Die heeft 112 gebeld, wat ik me niet meer kon herinneren. De volgende dag zeiden een aantal vriendinnen dat het niet langer zo gaat.” Zelf blijft ze in de ontkenningsfase zitten. „Ik gaf andere dingen de schuld: ik had niet goed gegeten, het was een ongelukje, kan toch iedereen overkomen, zo erg is het allemaal niet.”

Behandeling in kliniek

Uiteindelijk gaat ze toch naar een verslavingskliniek, in Afrika. „Daar vond ik nog steeds dat ik niet verslaafd was.” Bij één van de intensieve therapiesessies wordt er een zogenaamde schadebrief voorgelezen van haar man, waarin hij vertelt wat er allemaal was gebeurd. „De brief was zeven kantjes.” Van der Zee is ervan overtuigd dat ze kan leren om af en toe drie wijntjes te drinken, maar anderen wijzen haar er na die brief erop dat ze dat simpelweg niet kan. „Toen zei de behandelaar tegen me dat het tijd was om de weg naar binnen te gaan maken. Zo geschiedde.”

Van der Zee heeft veel gemist, zegt ze. „Wij hebben samen drie kinderen die op dat moment jong waren. Ik was er fysiek wel, maar emotioneel was ik niet in staat om verbinding te maken, ik was alleen maar met mezelf bezig. Ik heb heel veel schuldgevoel en schaamte.” Ze vertelt dat ze nu bijna 6,5 jaar nuchter is. „Ik heb veel therapieën gehad om aan mezelf te werken. Ik probeer het nu heel anders te doen.”

Sjoerd raakte alles kwijt

Sjoerd van Triest kan erover meepraten. „Ik dronk altijd te veel” vertelt hij. „Ik zat al heel snel op een level waarop je beter naar huis kunt gaan, maar de avond was nog jong. Na het gebruik van drugs kon ik weer meer drinken. Daar werden twee verslavingen geboren.”

Dat heeft zowel emotionele, spirituele, als financiële schade opgeleverd. „Mede door alcohol en drugs ben ik alles kwijtgeraakt op mijn 28ste. Huis, relatie, werk, zelfrespect. Mijn enige bezit was een fiets met een slag in het wiel en een tas met kleding.”

Hij schaamde zich om te vertellen hoe erg het was. Daardoor werd het alleen maar erger. „Ik ging me steeds meer isoleren en ik werd steeds eenzamer.” Zelfs als zijn ex-vriendin een punt achter hun relatie zet en zijn werkgever hem op non-actief zet, zoekt hij nog geen hulp. Wat hem uiteindelijk ‘redt’, zijn de fysieke gevolgen. „Mijn lichaam was op. Na een aantal dagen doorhalen ben ik in een black-out terechtgekomen. Mijn zus stond toen in de overloop te kijken of haar broertje nog leefde. Ze was aan het huilen, omdat ze dacht dat ik was overleden. Dat was het moment dat zij zei: we gaan samen hulp zoeken.”

Bij Nadia: ‘Leven zelfs leuker zonder alcohol’

Sinds hij is afgekickt, gaat het hartstikke goed met Van Triest. „Ik heb echt mijn rock bottom bereikt. Ik weet dat alcohol aanzet tot meer en dat wordt mijn dood. Van één biertje verander ik in een gast die oneindig doorgaat. Die gast wil ik niet meer zijn. Dus ik moet gewoon dat ene biertje laten staan. Dat maakt het een stuk makkelijker. Maar zo’n eerste jaar, op zomerdagen met vrienden, dat is wel even lastig. Ik heb geleerd om over mijn gevoelens te praten en op een paar momenten na ben ik eigenlijk nooit in de problemen te komen.”

Ook Van der Zee moest leren om te leven zonder drank. „Iedereen kan stoppen met drinken, maar een leuk en nuchter leven leiden is een tweede uitdaging. Maar het kan. Daar zijn wij het levende bewijs van. Sterker nog: het wordt zelfs nog leuker. Je gaat voelen en ervaren.”

Je kunt Nadia terugkijken via NPO. 

Op1 roert mensen tot tranen met uitzending over kinderen met kanker: ‘Zou mijn leven voor hem geven’