Dumpert in serie mee met ambulance 146: ‘Waarom rijden jullie nu met sirene?’
Misschien eng, maar ook interessant en spannend: als verslaggevers van Dumpert meerijden (of racen) in een ambulance, op weg naar spoedgevallen. ‘Stiekem’ zouden we dat allemaal wel een keertje willen, toch?
René van Leeuwen en Sylvana IJsselmuiden van Dumpert mogen en doen dat. Voort grootste online videoplatform dat ons land rijk is, maken zij vijf afleveringen onder de naam Ambu 146. Het gaat namelijk om ‘ambulance 146’, zo simpel is het. De werk van de twee mannen op die wagen is echter alles behalve simpel.
Dumpert onder de loep in Blik op de Buis
Dumpert staat natuurlijk bekend om de ‘gekste’ filmpjes die worden gepubliceerd. Ongelukken van jongeren die iéts te heldhaftig zijn, sprongen over een sloot die – uiteraard – net niet lukken. De video’s worden gevreten. ‘Vuurwerkje gaat fout‘? Zulke koppen werken altijd. Dumpert is echter niet alleen van de korte video’s, ook worden programma’s als Ambu 146 gemaakt. Voor Metro‘s rubriek Blik op de Buis kijkt Erik Jonk regelmatig naar nieuwe programma’s van de reguliere omroepen en streamingdiensten. Soms maakt hij een uitstapje naar YouTube, zoals onlangs met Emma Wortelboer. En nu is de blik op Dumpert gericht.
Origineel is het niet, maar…
Voor televisie of een online serie meegaan met hulpdiensten? Nee, dat is niet zo origineel natuurlijk. Ziekenauto’s, noodcentrales, verschillende politiekorpsen (Ewout Genemans), alles kwam en komt in de afgelopen jaren zo nu en dan voorbij. Is het erg dat er nu dan Ambu 146 is? Nee, natuurlijk niet. Op een of andere manier laten we ons als kijkers altijd maar weer graag meeslepen. De beelden zijn spannend en, je kunt eeuwig doorgaan, elk verhaal is nieuw.
Wat Dumpert goed doet: kiezen voor een duidelijke insteek. Van Leeuwen en IJsselmuiden hebben gekozen om twee mannen van één ambulance te volgen en verder niet. Het gaat om ambulanceverpleegkundige Tom en ambulancechauffeur Jeffrey. Zij zijn respectievelijk dertien en vier jaar werkzaam voor Ambulance Rotterdam-Rijnmond.
Horken op straat
Wat in de eerste aflevering van Ambu 146 meteen opvalt is de rustige en correcte – soms zelfs grappige als dat kan – manier van vragen stellen, als Tom en eventueel ook Jeffrey een diagnose van een patiënt proberen te stellen. Meteen snap je er geen bal van dat onder meer ambulancemedewerkers door horken op straat worden tegengewerkt. Dumpert moet plezierig met de heren op pad zijn geweest. Zo af en toe een drone boven de ‘ambu’ natuurlijk, we zijn wel in 2023.
Wat René en Sylvana van Dumpert goed doen, is vragen stellen die je thuis op de bank misschien ook te binnen zouden schieten. Als er wordt gebeld over een persoon met wat lichte pijn op de borst en het team op pad gaat met sirene en zwaailichten, volgt meteen de vraag „waarom rijden jullie nu met sirene en niet pas als er bijvoorbeeld sprake is van een echte hartaanval?” De uitleg is keurig en duidelijk. Toeters en bellen, noemen Tom en Jeffrey dat ge-teeeee-tuuuu trouwens.
En behalve die horken op straat, hebben ambulancemedewerkers soms ook te maken met koppige types die niet op een brancard willen plaatsnemen. Hoe krijg je ze er dan toch op? Het telkens goed onthouden van bloedwaarden en lichaamstemperatuur? Tom schrijft de getallen op z’n handschoen… En wat eten ze? Een op te warmen maaltijd van thuis of toch even naar de ‘Mac’?
Dumpert belicht veel kanten
„Een intieme en meeslepende ervaring”, noemen René en Sylvana hun avontuur voor Ambu 146 zelf. Misschien is dat geen dagelijkse Dumpert-taal, maar bij deze serie zijn die woorden wel gepast. We zien namelijk niet alleen levensbedreigende noodsituaties, maar Ambu 146 belicht naast de professionele kant van het werk van het ambulancepersoneel, ook de persoonlijke verhalen en uitdagingen die zij tegenkomen.
Die uitdagingen zijn nogal uiteenlopend. Zo is een man in een café in slaap gevallen en wordt hij niet meer wakker. „Dan spelen we wekservice”, vinden de heren van Ambu 146 zelf. Aangrijpend is hun bezoek aan een eenzame dame, die de volgende maand 89 jaar wordt. Ze voelt zich allesbehalve goed, maar Tom heeft wel door wat hier gaande is. Deze mevrouw is letterlijk ziek van eenzaamheid. De opnames blijken kort voor kerst gemaakt en de dame zegt: „Laat me maar gaan.” Tom en Jeffrey zijn veel gewend, maar zelfs zij gaan met een rotgevoel de deur uit.
Dodelijke steekpartij op straat
En zo staat de kijker nog veel meer vanuit het Rotterdamse te wachten. „Later in de serie komt het tragische overlijden van een 22-jarig slachtoffer van een steekpartij in hartje Rotterdam aan bod”, belooft Dumpert alvast. „Eerder dit jaar, in maart, is dit veelvuldig in het nieuws geweest en in de vierde aflevering van Ambu 146 ziet de kijker de andere kant van deze nieuwsberichten.”
Interessant om te kijken? Je hebt er een keer geen streamingdienst voor nodig. Lekker YouTuben maar, zouden we zeggen. Voor aflevering 2 maken we het je gemakkelijk:
Aantal blikken uit 5: 3,5
Op1 roert mensen tot tranen met uitzending over kinderen met kanker: ‘Zou mijn leven voor hem geven’