Erik Jonk Televisie 20 jun 2023, 12:09

Leestijd: 4 minuten

Dochter Anita Witzier open in Jinek over eetstoornis: ‘Zout en Dreft over het eten in de vuilnisbak’

„Een goudeerlijk boek”, noemt Eva Jinek Jules, waarin Julia van Baaren haar jarenlange eetstoornis heeft opgeschreven. Zij is de dochter van tv-presentatrice Anita Witzier en schoof samen met haar moeder gisteravond in talkshow Jinek aan. Beide dames hebben een openhartig verhaal.

Anita Witzier had de eetstoornis van Julia, boulimia, tijdenlang helemaal niet in de gaten. Zij komt nu tot één woord hoe de periode van haar dochter moet zijn geweest: „Hartverscheurend.” Julia at vooral veel, maar braakte het er net zo vaak weer uit.

Julia leest voor bij Jinek

„Je windt nergens doekjes om”, zegt gastvrouw Eva Jinek. „Je beschrijft in de eerste alinea hoe je jezelf dwingt om over te geven. En dan vraag je jezelf af: ‘Waar ben ik mee bezig?’ De rest van de alinea uit Jules – een verbastering van haar eigen naam – leest Julia van Baaren zelf voor:

„Wat zouden ze zeggen als ze weten dat ik de afspraken van feestjes deze week niet heb afgezegd omdat ik druk ben met leren, maar omdat ik niet kan stoppen met eten. Iedereen zou van me walgen. De keuken is het slagveld waar het bewijs van de oorlog in mijn hoofd ligt uitgestald. Het aanrecht ligt vol bloem en in de hoek staat een grote zilverkleurige kom, voor de helft gevuld met beslag. Er ligt een cakeblik, met daarin de andere helft van de cake die ik zojuist heb gegeten. Vastberaden pak ik de kom en spatel alle beslag in de prullenbak. Vervolgens kieper ik de halve cake erachteraan. Voor de zekerheid strooi ik er flink wat zout op. Soms, als ik er echt zeker van wil zijn dat ik niks meer zal eten, spuit ik er dikke groene strepen Dreft overheen. Als de keuken helemaal schoon is, plof ik op de bank, pak mijn lesboeken en begin te lezen. De woorden komen niet echt binnen, de meeste zinnen herlees ik wel drie keer. Dan sta ik op, loop terug naar de keuken en open de prullenbak. Ik pak de stukken cake die bovenop liggen en schraap het zout er met een mes vanaf.”

Julia van Baaren liep jarenlang rond met een eetstoornis, zonder dat haar moeder, Anita Witzier, het doorhad. Over die ingewikkelde periode schreef ze een openhartige boek ‘Jules’. Vanavond schuiven ze samen aan. #Jinek https://t.co/vz7Fjh7e92

— Jinek (@Jinek_RTL) June 19, 2023

Eetstoornis zwart op wit

Bovenstaande passage gebeurde in huize Witzier en is voor Anita Witzier nu moeilijk om te lezen. In Jinek vertelt de tv-vrouw: „Ik heb de eerste delen die Julia had geschreven gelezen – ze stuurde ze toe en vroeg ‘wil je meelezen, mam?’ – en dat was voor het eerst dat ik zwart op wit las wat ze daadwerkelijk deed. En wat ze daarbij voelde. Toen heb ik pas voor het eerst de pijn en dat verdriet kunnen ervaren. Want ik wist het niet en ik begreep het vooral niet. Het was hartverscheurend en dit is pas één passage. Het was verschrikkelijk verdrietig, omdat ik toen inzag hoe ontzettend ze geleden heeft. Echt geleden heeft. En dat ik dat niet heb kunnen zien en haar dus ook niet heb kunnen helpen.”

Op Twitter werd door enkele mensen – niet veel – wat gemopperd over het feit dat Julia van Baaren ‘de dochter van’ is en daarom bij Jinek mocht vertellen. Maar de eetstoornis van Julia en eetstoornissen in het algemeen, is en zijn natuurlijk niet zomaar wat (lees hier een artikel hoe een hulphond twee jongeren met een eetstoornis helpt).

‘Kon ik maar hulp zoeken’

„Je wilde niet dat iemand het wist”, wil Eva Jinek van Julia weten. De schrijfster: „Ik schaamde me dood. Ik dacht ‘nee, niemand mag dit ooit te weten komen’.” Ze las uiteindelijk een website van de kliniek waar zij later steun vond. „Toen dacht ik: ‘Kon ik maar. Kon ik maar hulp zoeken.’ Zodat ik niet meer alleen deze last hoefde te dragen. Maar ja, dat kon niet. Ik kon er door de schaamte niet over praten. Dit is zo groot, dit kan ik niemand vertellen. Dan klikte ik het weg en dacht ik ‘ach, dit los ik zelf wel op’. Maar nee… dat los je niet zelf op.”

Een moeder moet bij een eetstoornis juist niks oplossen

Al wist Julia niet precies hoe ziek ze was, ze stapte toch naar de huisarts. „Had je moeder íets kunnen doen waardoor je het wel aan haar had verteld?”, wil Eva Jinek nog weten. „Je deed er alles aan om het voor haar verborgen te houden.” Julia: „Goeie vraag, maar weet je wat het is? Het is je moeder. Die wil je helpen en wil het oplossen, die wil het van je overnemen. Maar dat moet je niet doen: je moet er zijn. Maak geen boodschappenbriefje, maar wees er en luister. Dat is het enige wat ik nodig had. Maar het is ook je moeder, dus ik dacht ook ‘oh, ga weg’. Ik wilde autonomie, want ik was ook aan het opgroeien. Daar gaat het boek ook over: het beïnvloedt je date-leven, je familie, je vrienden, maar ook de relatie tot je moeder. Dat is heel ingewikkeld en dat wordt pijnlijk eerlijk.”

Anita Witzier zag uiteindelijk hoe dat zat: „Je bent de moeder en je wilt de oplossingen aandragen. Maar als moeder ben je de enige die dat niet kan. Hoe eerder je dat inziet, hoe eerder er ruimte is om professionele hulp te zoeken.”

Marcel & Gijs na ‘kantine-vragen’ Partij voor de Dieren: ‘Bij Talpa hebben we de Bouw je Hamburger-dag’