Thom Voogt Televisie 17 mei 2023, 10:52

Leestijd: 2 minuten

Oud-politieman vertelt in Nadia over discriminatie binnen de politie: ‘Het mooiste vak ter wereld is me afgepakt’

Een beladen, maar vooral actueel onderwerp was gisteren onderwerp van gesprek bij Nadia. Vorig jaar kwam de documentaire De Blauwe Familie uit waarin politiemensen een boekje open deden over de discriminatie binnen de politie. Nu, een jaar later, bespreekt Nadia Moussaid met verschillende gasten hoe het er nu (en toen) aan toe gaat.

Ook om eerdere afleveringen van het nieuwe programma Nadia was al veel te doen. Zo stroomden de reacties binnen na een uitzending met Andrew Tate-fans.

Uit de auto getrokken

Een van de gasten is de 51-jarige Peris Conrad. Hij werkte in totaal 27 jaar bij de politie en vertelt over zijn ervaringen binnen het korps. Al in zijn tijd op de Politieacademie maakte hij al het nodige mee op het gebied van discriminatie en racisme. „Voor mij was het heftig. Het was een gigantische vuurdoop als je in je eerste politiejaren twee grote incidenten meemaakt. Eén incident was dat er van mij een foto werd opgehangen in de hallen met een tekst eronder ‘imagine our monkey caged’ met tralies ervoor getekend. Ja dat komt binnen”, vertelt hij. „En kort daarna werd ik uit de auto getrokken omdat ze dachten dat ik een wapengevaarrijke verdachte was.”

Uiteindelijk werkte hij 27 jaar bij de politie, maar daar heeft hij naar eigen zeggen veel voor moeten doen. „Ik heb er hard voor geknokt om er te komen. Het is voor mij nog steeds, ondanks dat ik het niet meer kan en mag doen, het mooiste vak van de wereld. En het is me afgepakt.” Op de vraag van de presentatrice waarom het hem is afgepakt laat hij weten dat er is weggekeken door collega’s, die eigenlijk voor hem hadden moeten staan.

Toetsen of je bij politie hoort

Yvel Blokland werkt bij de politie en vertelt over de cultuur die er heerst. „Als het gaat om het uitvoeren van het werk, is de sfeer goed. Wat dat betreft durf ik te zeggen dat politiemensen heel loyaal richting het werk zijn. Maar daartussen worden er opmerkingen gemaakt. Dat zijn geen geintjes, maar micro-agressies. Met het plaatsten daarvan toetsen of je wel bij hun hoort. Als voorbeeld geeft hij de uitspraak ‘alle Surinamers zijn slecht’. „Als je zo generaliserend spreekt, kan het ook zo zijn dat je met die vooringenomenheid gaat handelen.”

Pijnlijk

Voor plaatsvervangend korpschef Liesbeth Huyzer, die ook aanwezig is, zijn de verhalen van de heren „pijnlijk om te horen”. Volgens haar om twee redenen: wat het met de heren zelf heeft gedaan én voor de organisatie. „Politie moet staan voor de veiligheid en de bescherming van burgers in de samenleving. En tegelijkertijd ook in staat zijn dit te doen met met haar eigen mensen. Dus dat levert ook gewoon een schaamtegevoel op.”

Niet Klein Te Krijgen: bewondering voor zingende Emelie, de ‘Kankerkampioen’