Humberto over racistische ervaring bij NOS Sport: ‘Verbaasd dat ik niet ben gebeld’
Humberto Tan is verbaasd dat hij niet is gebeld over het wangedrag bij NOS Sport om zijn verhaal te doen. Uit onderzoek van de Volkskrant blijkt dat er een cultuur heerst van pesterijen en seksisme. Gisteravond deed de presentator zijn verhaal in het programma Humberto op Zaterdag.
Presentatrice Lucille Werner en verslaggever Frits Wester schoven gisteren aan bij Humberto. Beiden wilden graag weten wat hij als oud-sportverslaggever bij NOS Sport vindt van het stuk van de Volkskrant. „Ik ben verbaasd dat ik niet ben gebeld”, antwoordt de presentator. „In de kop van het stuk staat dat het over racisme en discriminatie gaat. Nou, als je de afgelopen vijftig jaar naar Studio Sport kijkt, is er maar één gekleurde presentator die is doorgedrongen. Dat ben ik.”
Humberto had racistische ervaring bij Studio Sport
Humberto vraagt zich af waarom hij niet is gebeld. „Dat vind ik wel jammer, omdat ik hier wel echt iets over had kunnen zeggen.” Bij Studio Sport heeft de presentator één keer een racistische ervaring gehad, vertelt hij. „Ik heb daar toen meteen iets van gezegd. Dit was een radiocollega overigens. Hij zei iets op de redactie met mensen erbij, waarvan ik dacht: ‘What the fuck zeg jij nou weer man?’ Maar ik ben mondig, dus dat had ik mee”, aldus Humberto.
Na de column van voormalig profwielrenner Marijn de Vries over seksisme bij de omroep, ligt onder andere hoofdredacteur Maarten Nooter onder vuur. Maar over hem wil Humberto graag nog iets positiefs kwijt. „Met Maarten heb ik ook iets meegemaakt waarvan ik vind dat ik het wel moet zeggen. Hij krijgt al genoeg shit over zich heen.” Humberto benadrukt dat hij het niet zegt om Nooter vrij te pleiten, maar om ook een andere kant te laten zien. „Toen mijn broer op sterven lag, heb ik hem gevraagd of ik onbetaald verlof mocht krijgen, want ik zou naar Suriname gaan. Toen heeft Maarten gezegd: ‘Dat hoeft niet. Je gaat gewoon, betaald. Zolang als nodig.’ Dat is de menselijke kant.”
Cultuur is niet van nu
Toch zegt Humberto zich wel te herkennen in de giftige cultuur die in het stuk van de Volkskrant beschreven wordt. „Dit is een cultuur die niet van nu is. Ik ben al weg sinds 2006. En dit is een cultuur die ik herken, ook van toen.” En Humberto is naar eigen zeggen niet de enige. Zo sprak hij met meerdere mensen van de redactie van vroeger. „Ik heb echt wel een stuk of veertig mensen gebeld, maar niemand wil iets zeggen. Dat zegt iets over de angst.”
De Mol was iedere minuut van de dag bang om ontdekt te worden: ‘Grootste uitdaging van mijn leven’