10 levenslessen van Lucia Rijker: ‘We zijn allemaal Dreamschool-kinderen’
Lucia Rijker (55) staat in het programma Dreamschool toch een beetje bekend als de wijze moeder met haar levensadviezen die je, ook als kijker, bijblijven. Maar waar haalt ze al die wijsheid vandaan? Wat leerde ze van haar topsportcarrière, trainerschap, Hollywood, spiritualiteit en sparren met collega Eric van ‘t Zelfde? Rijker deelt tien levenslessen met Metro.
Metro belde de oud-wereldkampioene op, die voor de helft van het jaar in Los Angelos vertoeft. Na haar roemruchtige bokscarrière bewandelde ze een spiritueler pad en inmiddels begeleidt ze graag anderen in haar rol als levenscoach of leraar.
Lucia Rijker over haar belangrijkste levenslessen
Levensles 1 – Jeugd
„Ouders doen hun uiterste best”, begint Rijker. „En een lotusbloem groeit in de modder.” De oud-bokser groeide op in Amsterdam met twee zussen en een broer, waar ook de nodige familieperikelen zich afspeelden. „Een lotusbloem heeft modder nodig om door een lange weg (stam) te groeien en bloeien. Het leven loopt zoals het loopt en dat is niet altijd naar onze behoefte of verlangens. Als je dat omarmt, uitbloeit en gebruikt, dan heeft alles een kans om te transformeren in waarde voor jouw leven en dat van anderen. Het mag soms best modderig zijn.”
Levensles 2 – Topsport
Rijker won al haar profwedstrijden boksen en kickboksen, waarvan een groot deel met een knock-out. Een onverslaanbare vechter dus, wat ze heeft geleerd van deze tijd? „Discipline, diep gaan en over grenzen gaan. Ik leerde fysiek en mentaal mijn eigen grenzen overschrijden en vinden.” En ik kreeg kennis van andere culturen, legt ze uit. „Door het vele reizen en de diversiteit in het team. Dat is mooi aan de vechtsport, op de mat is iedereen gelijk.”
Levensles 3 – Mannenwereld
De bokswereld is een vrij masculine wereld. Hoewel steeds meer vrouwen zich binnen deze vechtsport begeven, bestond een groot deel van de spar-maatjes van Rijker uit uit mannen. „Ik wist niet beter. Zelf vind ik het fijn om met mannen te werken. Er heerst toch een soort kameraadschap. Daarnaast waren de mannen destijds verder in het boksen, ik kon me daaraan optrekken. Doordat ik met hen trainde, deed ik het beter op de wedstrijden.”
„Misschien heb ik er ook wel wat schade van opgelopen. Grenzen aanvoelen en aangeven. Het bloed stond soms in mijn schoenen na het sparren. Het was een ‘no nonsense’-mentaliteit. Niet veel vragen, gewoon doen.”
Levensles 4 – Winnen
Het rolmodel van Rijker was Mohammed Ali en hij concludeerde: „Winnen is leuk, maar ook leeg. Wat doe je ermee? Kennis, roem of geld, als je het niet deelt, wat heb je er dan aan?” En die filosofie deelt Rijker met Ali. „Als je jong bent, gaat het over je dromen najagen, maar uiteindelijk moet je ook je kennis delen. Dat doe ik nu door coaching, lezingen en workshops geven.”
Levensles 5 – De coach
Nadat Rijker in 2005 stopt met haar topsportcarrière, ontfermt ze zich over andere bokstalenten en traint ze hen. Wat ze leerde van haar rol als coach? „Eigenlijk leerde ik twee dingen. Toen ik een leerling trainde, die een behoorlijk uitdaging bleek te zijn, realiseerde ik me wat de rol van coach is. Ineens dacht ik: ‘Als ik ook zo was, vergeef me’.” Ze vergelijkt die realisatie met het moederschap. „Pas als je zelf moeder bent, krijg je nog meer respect voor je eigen moeder. Toen ik coach werd, kreeg ik meer respect voor mijn trainers en besefte ik hoeveel ze voor me gedaan hadden.”
Maar Rijker aanschouwde ook dat het leven van een topsporter niet oneindig is. „Je moet na je carrière opnieuw een identiteit vinden. Je bent in eerste instantie een gladiator, kent roem, juichend publiek en de verslaving aan dopamine.” Maar dat houdt op een dag op. „Ik ontdekte dat je als topsporter het kampioenschap, de beste zijn of winnen, als het ultieme ziet. Tijdens mijn trainerschap zag ik de nieuwe generatie opnieuw door die worsteling gaan. Het is een groot leerproces.”
Levensles 6 – Hollywood
Rijker verruilt uiteindelijk de boksmat voor de filmset in Amerika. Zo trainde ze actrice Hilary Swank in de beroemde film Million Dollar Baby, maar ze verscheen ook zelf voor de camera in speelfilms zoals Rollerball. De belangrijkste les? „Ik weet niet wat ik niet weet, en ik weet niet eens dat ik het niet weet”. Dat is een mond vol, is daar een toelichting voor? „Toen ik ging acteren, dacht ik dat ik al best wat van het leven wist. Maar in alle werelden waar je omhoog kunt klimmen, begin je nu eenmaal onderaan met de ‘witte band’. ”
Levensles 7 – Spiritualiteit
Eén levensles trekken uit haar spirituele zoektocht? Dat is haast onmogelijk. „Het zijn er zoveel”, lacht ze. Maar ze probeert een belangrijke les uit te lichten. „Wat ik toen nog niet wist, weet ik nu en wat ik nu niet weet, weet ik straks. Oftewel het leven is een proces.”
Maar Rijker vindt nog een thema belangrijk om aan te kaarten. „Er is een belangrijke les uit het boeddhisme.” Ze vertelt een verhaal over de ‘schatten’ van ons lichaam, ons hart, en de opslagplaats. „In ons leven ligt de focus veel op ons lichaam en de opslagplaats, oftewel opleiding/diploma’s, huis, spullen vergaren, prestatie, populariteit. Maar we vergeten het hart. Het moet allemaal nu, snel, veel, groot en populair. Maar de grootste schat is compassie.”
Levensles 8 – Dreamschool
Inmiddels heeft de oud-bokser zes seizoenen van het NTR-programma Dreamschool achter de rug. Rijker vertelt dat ze dankbaar is dat ze alle leerlingen heeft leren kennen. „En de moed die zij hebben om zich bloot te geven, voor al die miljoenen kijkers. Die overigens ook zichzelf herkennen, triggers krijgen en wellicht dichter bij zichzelf uitkomen. Mijn les: eigenlijk zijn we allemaal Dreamschool-kinderen.”
De oud-bokser benadrukt dat niet alleen zij en Eric van ‘t Zelfde zich ontfermen over de leerlingen. „De hele crew en regisseur doen een bijdrage, we zijn echt een team. Iedereen kijkt en voelt mee.” En Eric? „Eric brengt zijn kennis, we kunnen goed sparren en hij maakt me aan het lachen. Hij is goed in staat om zaken luchtig te houden. Soms ga ik heel diep, hij relativeert anders.”
Levensles 9 – Recente les
„Ik mag soms wat liever voor mezelf zijn”, leerde Rijker onlangs. „Door Dreamschool krijg ik heel veel berichten, soms van duizenden mensen. Dan probeer ik op iedereen te reageren, maar ik kan niet iedereen helpen. En dat is oké. Dat moet ik me blijven realiseren, dat dat oké is.”
Levensles 10 – Levensles der levenslessen
Tot slot wil Rijker de Metro-lezers nog iets meegeven. „Vandaag de dag zitten we veelal achter een scherm. Maar daardoor verliezen we het contact met onszelf en de natuur. Je mag meer contact maken met wat leeft. Blijf niet de hele dag in die gedachtewereld.”
Onder meer ons telefoongebruik mag wat haar betreft minder. „We zijn tegenwoordig veel makkelijker te sturen, omdat we minder verbonden zijn. We staan 24/7 aan. Zodra we wakker worden, grijpen we naar die telefoon. Ik denk dat het goed is om weer bij jezelf uit te komen en gedisciplineerder te worden qua schermgebruik. Dat we grenzen leren stellen.”