Videoland-docu Emile Ratelband moet je zien: verbijstering is ook lekker
Gaat dat zien! We hebben het hier over de documentaire over Emile Ratelband. Waarom? Omdat je vol verbijstering zult kijken. En dat is ook weleens lekker.
Op Hete Kolen: Het Leven volgens Emile Ratelband, heet dit werk van regisseur Roy Dames. In drie delen is de docu nu op Videoland te zien. Het is – daar is het woord weer – zo verbijsterend, dat Op Het Kolen deze keer een plek verdient in Blik op de Buis. In deze Metro-rubriek bespreekt Erik Jonk nieuwe en/of opvallende programma’s van reguliere tv-omroepen en streamingdiensten.
Emile Ratelband, geniale opa
Waarom Emile Ratelband een documentaire over zichzelf wil, daar begint het mee. „Ik vind het een eer”, zegt ie. „Ik vind het een eer dat er nu een serieus item over me gemaakt wordt. Vanuit de intentie om het werkelijke te laten zien. Ik vind het ook wel mooi dat mijn kinderen later kunnen kijken. Dat mijn kleinkinderen kunnen kijken, of mijn achterkleinkinderen kunnen kijken. Dat zij de genialiteit van hun opa kunnen zien.”
Voilà. Welkom in de docu Op Hete Kolen: Het Leven volgens Emile Ratelband.
Van wat voor geniale dingen – hij vindt dat tenslotte zelf – kennen we Emile Ratelband ook alweer? Natuurlijk, hij was de legendarische Mr. Positivo die mensen al ‘Tjakkaaaaaa’ roepend over gloeiende kolen liet lopen. En die mensen met een ernstige fobie voor bijvoorbeeld slangen en vogelspinnen juist die dieren liet vasthouden (in de docu te zien). Emile Ratelband is ook ondernemer in van alles en nog wat, vooral via neurolinguïstisch programmeren. We kennen hem ook al schrijver van tig boeken. Als bijna-lijsttrekker van politieke partij Leefbaar Nederland (2003). Van snackbar Ratelbands Haphoek. Als voormalig poffertjesbakker (of was het nou pannenkoeken?) en als vader van acht kinderen. En van heel veel ellende, wat volgens Emile Ratelband vooral nooit aan hem lag.
Ontmoeting met Emile Ratelband
Voor Metro trok ik ooit met Ratelband op. Langer dan een dag… Ik moet eerlijk zijn: het was leuk. Emile Ratelband trainde in Duitsland in een circus, ter voorbereiding op Kerstcircus Den Haag. Daar was altijd een bekende Nederlander te zien die de boel soms aan elkaar praatte, maar zeker de circusartiest mocht uithangen. Petje af: onze nationale goeroe durfde alles. Bovendien bleek hij een man om – aan de thee in zijn tijdelijke woonwagen – mooie gesprekken mee te voeren. Dan was hij rustig en geïnteresseerd (dat dacht ik in ieder geval). Toen RTL4 tijdens zo’n gesprek belde omdat Ratelband live iets zou aanbieden in een veilingprogramma – hij was die afspraak straal vergeten – transformeerde hij binnen een seconde in die schreeuwende Tjakka-man. Bijzonder om te zien. Maar nogmaals: het bezoek aan Emile Ratelband was prima.
Alleen nog maar ellende
Vanaf die tijd zag ik eigenlijk alleen nog maar ellendige berichten. Misselijke uitspraken over homoseksualiteit, scheidingen, gedoe en rechtszaken tegen zijn exen, brandstichting in zijn eigen woning (vrijgesproken door de rechter). En gekke dingen, zoals het feit dat hij zijn geboortejaar 1949 officieel wilde laten veranderen in 1969 (‘want dat was zijn gevoelsleeftijd’).
Nee, Videoland kan niet hebben gedacht dat die Emile Ratelband dusdanig interessant is dat er wel een documentaire over hem móest verschijnen. Lekker scoren, moet men bij de streamingdienst hebben gedacht. Niks mis mee overigens en scoren dat het vast zal. Videoland bracht de serie vooraf naar buiten met de vraag ‘Wie is het verschijnsel Emile Ratelband nou echt?’.
Geëmigreerd naar Thailand
Emile Ratelband woont sinds eind vorig jaar in Thailand. Hij moest uit Nederland weg omdat – hij is geniaal tenslotte – hier door Rutte iets stond te gebeuren dat hij als geen ander kan doorzien. In Op Hete Kolen zie je in de eerste drie kwartier de voorbereidingen voor zijn emigratie met zijn 12-jarige zoon Emilio. Zijn jongste kind zou ook meegaan, maar of dat uiteindelijk ook het geval was, dat weet deze Metro-verslaggever even niet.
We zullen verder niet op de inhoud ingaan, tippen doen we deze docu wel. Over ‘de totstandkoming’ van een negende telg melden we echter toch iets. In aflevering 1 vertelt Emile Ratelband daarover tegen een kapper. „Ik heb vijf meiden en drie jongens en neem nog een jongetje.” Ratelband riep via Facebook in LinkedIn op of een vrouw dat kind even voor hem wilde dragen. „187 vrouwen hebben gereageerd, die heb ik allemaal benaderd. De eerste zei ‘ik wil 200.000 euro hebben’. Ik zeg ‘ik betaal er niet voor’. De tweede zei ‘ik wil 100.000 euro hebben’. Ik dacht ‘gaat al de goeie kant op’. Een derde vrouw vroeg ‘hoe gaat dat gebeuren, door middel van een spuitbus?’ Ik zei ‘nee, vlees op vlees’. Zij wilde dat niet en toe zei ik ‘als ik jouw foto zie, dan wil ik het ook niet’.”
🙄
Uiteindelijk kwam dat negende kind er.
Nogmaals: gaat dat zien. Deze Blik op de Buis-man heeft soms – bij dat kinderverhaal uiteraard niet – schaterlachend zitten kijken. Van verbijstering in dit geval.
Aantal blikken uit 5: 5 (of 0, het is maar net hoe je het bekijkt).
6 slaapkamers in Kopen Zonder Kijken? ‘Officieel een nachtmerrie’