Roos Ravensbergen Televisie 13 dec 2021, 07:53

Leestijd: 7 minuten

Emma en Linda zijn ‘seksengelen’: ‘Mijn vriend is mijn grootste fan’

Hoe ziet het leven van een sekswerker eruit? Een vrouw die geheel vrijwillig in de seksindustrie werkt, en níet omdat ze wordt gedwongen. Ze betalen gewoon belasting en rekeningen, maar in de maatschappij wordt nog steeds met een scheef oog naar ze gekeken. In de docu Seksengelen, van PowNed, zien we het leven van vier vrouwen die het oudste beroep ter wereld uitoefenen. Metro sprak met Linda (30, ook wel bekend als Linda Lush) en Emma (27) over hun beweegredenen.

Linda is pornoactrice, camgirl en escortgirl. Ze heeft een voorliefde voor gangbangs en geniet van iedere seconde met haar klanten. Emma is getrouwd, moeder van drie kinderen, en escortgirl. Eerst ontving ze klanten thuis, nu gaat ze alleen naar klanten toe, bijvoorbeeld in hotels. Met de documentaire Seksengelen willen zij een stap maken richting de normalisering van sekswerk, en laten zien dat dit niets is waarvoor je je hoeft te schamen.

‘Ik heb andere banen geprobeerd, maar dit is het gewoon’

Te vaak denken mensen nog dat sekswerkers alleen onder dwang in die business stappen. Want wáárom zou je jezelf dat aandoen? Zeker, er zijn ook meisjes die gedwongen in de seksindustrie belanden. Zo registreerde het Nederlands Jeugdinstituut van 2016-2020 in totaal 4894 mogelijke slachtoffers van mensenhandel. Daarbij ging het om 341 gevallen om seksuele uitbuiting.

Maar bij deze vier vrouwen is dat nadrukkelijk niet het geval. Zij zijn trots op wie ze zijn en ze houden van hun werk. „Toen ik net achttien was geworden, gaf ik mezelf een casting voor Kim Holland als verjaardagscadeau”, vertelt Linda, die al twaalf jaar in de seksindustrie werkt, met hier en daar een pauze. „Tegenwoordig moet je geloof ik 21 zijn, maar toen mocht dat nog. Dat was vooral uit interesse, ik keek op tegen de dames die dat doen.”

Voor Emma begon het zo’n 2,5 jaar geleden. „Vier jaar geleden was ik net gescheiden van mijn-ex man, en toen werkte ik een paar maanden als escort. Maar omdat niemand mij daarin steunde, stopte ik snel”, vertelt ze. In de periode daarna leerde ze haar huidige man kennen, die 2,5 jaar geleden een auto-ongeluk kreeg. „Ons inkomen was heel laag en we zaten wel even met de handen in het haar van ‘hoe nu verder, hoe betalen we de rekeningen?’. En toen grapte ik: ‘Anders ga ik weer werken als escort’. Nou, dat grapje hebben we besproken en ik doe het nu nog steeds.” Maar Emma en haar man hebben een duidelijke afspraak: als één van hen zich er niet goed meer bij voelt, is het direct klaar. „Maar dan moet het wel echt een slecht gevoel zijn, niet dat ik even geen zin heb om te werken, want dat heeft iedereen weleens.”

Ook Linda is een paar keer gestopt met sekswerk. „Toen probeerde ik wat ‘normale’ banen, maar ik ben altijd teruggekomen. Dit is het gewoon voor mij.”

‘Mijn vriend weet dat wat wij hebben heel anders is’

Niet veel ouders zullen staan te springen als hun dochter (of zoon, voor hetzelfde geld) ze vertelt dat ze een carrière als sekswerker ambiëren. Ook bij Linda en Emma was dat het geval. Linda: „Mijn omgeving reageerde heel gevarieerd. Veel mensen waren juist positief, anderen hadden het ook wel verwacht. Mijn familie reageerde niet heel positief, en ze zijn ook niet heel blij met de documentaire. Voor de rest krijg ik wel veel goede reacties, en vooral nieuwe mensen die ik leer kennen, vinden het heel interessant.”

„Mijn directe omgeving en vrienden hebben het geaccepteerd”, vertelt Emma. „Sommige mensen hadden er wel wat moeite mee, die vroegen bijvoorbeeld ‘waarom doe je dat?’, maar dat is inmiddels wel voorbij. We spreken er echter niet heel erg open over, maar vrienden maken weleens grapjes, van ‘hé Emma, lekker gewerkt?'”

Wat de twee dames gemeen hebben, is de bijna onvoorwaardelijke steun van hun partner. „Mijn vriend is mijn grootste fan”, vertelt Linda blij over haar vriend, waarmee ze al dertien jaar samen is. En ook de man van Emma heeft geen problemen met haar werk. „We praten er wel veel over, maar dan vooral over hoe we ons erbij voelen. Als dat voor een van ons verandert, is het klaar. Maar voor nu zijn we er allebei tevreden mee.”

Linda: „Mijn vriend weet, en ik weet ook, dat wat wij samen hebben iets heel anders is dan wat ik met mijn klanten doe. Maar we werken soms ook samen, morgen gaan we bijvoorbeeld samen een film maken. De maker daarvan dacht dat ‘ie zo het meeste uit zijn filmpje zou krijgen. Mijn vriend en ik zijn een beetje samen in dit wereldje gerold, dus de acceptatie is bij ons beiden gegroeid. In onze vrije tijd swingen we ook, we zijn op seksueel gebied gewoon heel vrij.”

‘Zie mezelf mijn hele leven in de seksindustrie werken’

Emma werkt nu dus 2,5 jaar in de seksindustrie, maar Linda is met 12 jaar al flink gevestigd in dit wereldje. Zien zij zichzelf dit werk doen tot ze zestig (of ouder) zijn, of denken ze er uiteindelijk wel genoeg van te krijgen? Voor Linda is het antwoord makkelijk: „Ik zie mezelf wel mijn leven lang in de seksindustrie werken, maar niet per se als dame van plezier.” Waar zij zich later op wil richten, is het begeleiden van de nieuwe generatie. Volgens haar is er namelijk veel haat en nijd tussen sekswerkers onderling, maar is dat nergens voor nodig. „We hebben alleen elkaar en samen staan we sterker dan alleen. Dames onderling zien elkaar als concurrentie, maar we zijn juist collega’s. Later zou ik wel mijn eigen pornfamily willen hebben.”

Emma ziet de toekomst niet zo zeker voor zich zoals dat bij Linda wel het geval is. „Het kan zijn dat ik volgende week wakker word en denk ‘ik wil dit niet meer’, maar het kan ook dat ik je over twintig jaar nog eens spreek en ik dit werk nog steeds doe. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat ik er eventjes mee stop en daarna weer begin. Als we zouden weten hoe de toekomst loopt, zou het allemaal heel saai zijn.”

Documentaire Seksengelen

Voor de positie van sekswerkers in de maatschappij kan nog heel veel gebeuren, vinden beide ‘seksengelen’. Te vaak nog praten mensen negatief, neerbuigend of helemaal níet over de seksindustrie. Terwijl dat praten en open zijn over het onderwerp zo belangrijk is. „Ik denk echt dat praten dé manier is om sekswerk te normaliseren”, vertelt Emma. „Wees open en haal de anonimiteit eruit. Dat geldt ook voor mensen in de industrie. Ik snap dat sommigen het echt privé willen houden, en dat mag. Een speciaal agent gaat ook zijn beroep niet aan de grote klok hangen. Maar als je trots bent op je beroep en je wil dat uitdragen, doe dat dan ook.”

Ook Linda vindt dat het hoog tijd is dat sekswerk gezien wordt als normaal. „Voor het oudste beroep ter wereld is het gek dat mensen er nog steeds zo raar naar kijken. Ik denk ook dat de overheid kan helpen, als zij er meer aandacht aan schenken. Zij kunnen meisjes uit de zwarte markt halen en begeleiden, want het is allemaal niet makkelijk.”

Als sekswerkers besluiten om toch voor een andere baan te solliciteren, hebben ze vaak een gat in hun cv. Ze durven dan niet te zeggen dat ze die periode in de seksindustrie werkten. Een goede stap zou zijn, volgens Emma, als ze dat niet meer hoeven te verbergen. „Dat je gewoon kunt zeggen ‘ik was toen sekswerker en zoek nu iets anders’, zonder dat je raar aangekeken wordt.”

Mede om het onderwerp bespreekbaar te maken, is dus de documentaire Seksengelen gemaakt, met PowNed. Maar Linda betwijfelt, ondanks dat ze het een hele goede zet vindt, of dit iets zal veranderen voor sekswerkers. „Het zou mooi zijn dat dit een verandering teweeg brengt. Maar ik heb inmiddels wel geleerd, en veel sekswerkers met mij, dat we niet hoeven te rekenen op de overheid. We moeten op onze eigen benen staan en al het extra’s is mooi meegenomen.”

Seksengelen is maandag 13 december te zien op NPO3 om 21.30 uur.