Kelly (32) haar vader werd weken na zijn dood gevonden, tussen de flessen jenever
In de media lees je regelmatig de meest schrijnende verhalen over een alcoholverslaving. Mensen die alleen sterven, op de bank en omringd met flesjes bier. Hoe kan je het ooit zover laten komen? Dat dacht Kelly (32) ook, totdat het haar overkwam. Het lichaam van haar vader (58) werd pas weken na zijn dood gevonden in zijn appartement, met niets anders in huis dan eieren en flessen jenever.
Vier jaar later zit Kelly nog steeds met vragen. „De papa die ik me herinner van heel jong, was niet mijn vader op het einde”, vertelt ze aan Metro. In de documentaire Alleen Met Jenever (BNNVARA) gaat ze daarom op zoek naar wie die man was, haar vader zonder alcohol.
Documentaire Alleen Met Jenever
Wanneer ze de afgelopen jaren met haar moeder praatte over haar overleden vader, botsten de gesprekken vaak. „De gevoelens kwamen niet overeen”, vertelt Kelly. Waar zij zich soms bang of alleen gelaten voelde als kind van een verslaafde ouder, praatte haar moeder nog steeds lovend over hem. „Wat blijkt is dat mijn moeder het gewoon altijd heeft gehad over de man waar ze verliefd op is geworden.” De man die Kelly niet kent.
„Ik had het steeds over de man die het allemaal ingewikkeld maakte en mij zijn rekeningen liet betalen met mijn stufi. We hadden het over twee compleet verschillende mensen.” Om op zoek te gaan naar de persoon waar haar moeder het over heeft, reconstrueert Kelly samen met haar zussen het appartement waarin haar vader stierf. Een plek vol met beladen herinneringen van de gezellige man die hij ooit was, met de eenzame dood er tegenover.
„De kamer is een weerspiegeling van hem geworden.” In de ruimte staat onder andere de bank waarop hij stierf, een foto van Kelly en haar zussen, het houten klokje in de kast, en het (opgezette) parkietje Kiko, dat de politie vermagerd aantrof op de dag dat ze het appartement binnenvielen. Ze krijgt weer de kans om visueel afscheid te nemen van haar vader, iets wat ze nooit heeft kunnen doen. „Zo kon ik hem weer terughalen.”
‘Wie is mijn vader zonder alcohol?’
Het is een intieme, bijna benauwde ruimte, waar volgens Kelly mensen bij binnenkomst meteen al werden geconfronteerd met een bepaalde emotie. „Meteen ben je weer terug op de plek waar je hem iedere keer hebt proberen te helpen.” De perfect plek om de confronterende gesprekken aan te gaan met mensen uit het leven van haar vader, die ooit veel voor hem hebben betekend.
Ze spreekt met de moeder en de zus van haar vader, maar ook met een jeugdvriend, ex-vriendin en haar eigen moeder en zussen. Elk van hen wil graag meehelpen aan Kelly’s verhaal, maar toch komen ze allemaal vooral voor één ding: afsluiting. „Iedereen kwam daar eigenlijk op zijn eigen manier om closure te zoeken.”
Haar oma vertelt over een eigenwijze jongen die al te vroeg reikte naar alcohol, Kelly’s tante over haar broer die graag op zichzelf was, en zijn studievriend vertelt over iemand die altijd het positieve inzag van het leven. Volgens haar moeder was het een man die „reikte naar de sterren” en van alles wilde bereiken. „Ik ging op zoek naar wie mijn papa was en in ruil daarvoor heb ik heel veel variaties op die man gekregen”, vertelt Kelly. „Er is een ontzettend gelaagd beeld ontstaan van wie hij was.”
Het proces van de documentaire
Voor haar was het dan ook een verwerkingsproces. „Het hele proces van de documentaire is een nieuwe stap geweest in het verwerken van het verlies en van wie hij was”, vertelt Kelly. „Ik ben heel erg de confrontatie aangegaan met het kind in mij, die dingen op bepaalde manieren heeft geïnterpreteerd en zich wel of niet veilig heeft gevoeld.”
In plaats van zich vast te houden aan de pijn en de momenten waarin ze zich als kind door hem gekwetst, alleen of onveilig heeft gevoeld, heeft ze de relatie met haar vader opnieuw een kans gegeven. „Ik durf te zeggen dat de relatie met mijn vader nu beter is dan dat ‘ie was. En dat is heel gek, want hij is al vijf jaar dood. Maar het is wel zo.”
Met de documentaire hoopt Kelly het taboe rondom alcoholverslaving te doorbreken. „Mensen schamen zich ervoor, omdat anderen snel een oordeel hebben. ‘Je bent een slechte dochter’, bijvoorbeeld.” In deze openhartige 55 minuten wil ze daarom laten zien dat het veel complexer in elkaar zit dan dat. „Ik hoop dat het meer compassie kan generen voor iedereen die in zo’n situatie zit.”
300.000 kinderen met ouder(s) met alcoholverslaving
Want met Kelly zijn er in Nederland tot ruim 300.000 kinderen die te maken hebben met een alcoholverslaving bij één van de ouders. Dat zijn meer dan drie voetbalstadions vol. „Dat zijn allemaal kinderen die rondlopen met het idee dat ze de enige zijn, met het gevoel: ‘Dit is mijn normaal, maar volgens mij klopt er iets niet’. Ik vind dat zo’n trieste gedachte. Waarom doen we onszelf dat aan?”
Het had de documentairemaakster geholpen als ze op school had geweten dat ze niet de enige was. Om te weten dat er iemand is die snapt dat het soms lastig is thuis. Volgens haar moeten dit soort gesprekken niet uit de weg worden gegaan, niet door leraren en niet door ouders van vriendjes. „Laten we open zijn over het feit dat de wereld soms heel ingewikkeld is en dat er dingen zijn die je als kind gewoon pijn kunnen doen. Dat had mij kunnen helpen. Alleen al om mij niet alleen te voelen.”
Alleen Met Jenever nu al geslaagd
De reacties die de docu gaat krijgen, maakt haar naar eigen zeggen eigenlijk al niet meer uit. Het belangrijkste vindt Kelly dat kijkers hier kracht uit kunnen halen. „Dan is het niet voor niets geweest. Dan is zijn schrijnende verhaal niet voor niets geweest.”
De documentaire 2Doc: Alleen Met Jenever is vanavond om 20.25 uur te zien bij BNNVARA op NPO 2.
Videoland-docu Cryptokoorts: is dat ook iets voor de totale bitcoin-leek?