Taxi-tv Ik Neem Je Mee soms niet spontaan, maar zeker heel aandoenlijk
Zeven SBS6-coryfeeën die in Ik Neem Je Mee personen (met een verhaal) vervoeren in een taxi. Dat leek op voorhand een heel aardig tv-idee. Pakte het idee ook goed uit?
De eerste aflevering van Ik Neem Je Mee werd gisteravond op het mooie tijdstip van 21.30 uur uitgezonden. Metro keek mee voor de rubriek Blik op de Buis.
In Blik op de Buis bespreekt verslaggever Erik Jonk nieuwe of opvallende programma’s van tv-omroepen en streamingdiensten.
Lijkt Ik Neem Je Mee op Taxi?
Aardig idee of niet, Ik Neem Je Mee doet je eerst terugdenken aan de NCRV-titel Taxi. Tussen 1993 en 2006 vervoerden verschillende bekende koppen vaak onbekende mensen die werden gefilmd met een verborgen camera. Gaven zij achteraf toestemming, dan werd het item uitgezonden. Vooral de eerste taxichauffeur Maarten Spanjer trok een miljoenenpubliek. Namen als Wilfried de Jong en Michiel Romeyn trokken minder kijkers.
Op Taxi lijkt Ik Neem Je Mee als je bedenkt dat de bekende chauffeur mensen van A naar B vervoert en onderweg een gesprek voert. Verder eigenlijk niet. De verborgen camera is verdwenen en er zijn zeven SBS6-chauffeurs (Jeroen van der Boom, Britt Dekker, Gordon, Wendy van Dijk, Dennis van der Geest, Johnny de Mol en Winston Gerschtanowitz). Degene die iemand met een mooi verhaal bij SBS inbrengt, mag zelf uitkiezen wie er rijdt. Van der Boom, Dekker en Gordon trapten gisteravond af en deden dat met verve.
Ik Neem Je Mee redelijk uit de startblokken
Met 612.000 kijkers vertrokken de Ik Neem Je Mee-taxi’s redelijk uit de startblokken. Echter, de laatste Chateau Meiland werd vóór het programma uitgezonden (bijna 1,3 miljoen kijkers). Je kunt dus ook stellen dat de fans van de familie Meiland SBS6 na afloop massaal verlieten.
„Een rit met een mijlpaal, de rit van je leven.” Met die stelling werden de taxi’s van Ik Neem Je Mee gisteren in gang gezet. De zeven bekende chauffeurs vervoeren gewone mensen naar een ongewone, bijzondere of belangrijke gebeurtenis in hun leven. Jeanet meldde haar ouders Trees (80) en Gerrit (88) aan. Het paar is 60-jaar getrouwd, maar konden dat heuglijke feit door het coronavirus niet vieren. Gerrit kent Jeroen van der Boom van zijn voormalige beroep als parkeerder bij een tv-studio. Als grote verrassing stond de zanger en tv-maker met een taxi voor zijn neus. Verrassing twee: de rit ging naar het enorme schip de SS Rotterdam, waarmee de krasse baas in een ver verleden over de hele wereld voer. Hoogtepunt: de onverwachte komst van andere kinderen en kleinkinderen. Iedereen was getest, dus een knuffel met dikke tranen werd het aandoenlijke vervolg.
Spontane Britt Dekker
Trees en Gerrit hadden ook samen een verhaal. Zij verloren lang geleden een zoontje van 3, die in een sloot verdronk. Over een goed huwelijk zeggen de twee: „Je moet lief en leed delen. We hebben veel vreugde gekend, maar ook veel verdriet.” Over het leed met hun zoontje: „Hoe ouder je wordt, hoe meer je er aan denkt.”
Britt Dekker was de tweede taxichauffeur in Ik Neem Je Mee. Zij rijdt het liefst paard, maar nu even de auto (we citeren de voice over hoor, Metro bedacht ‘m niet). Britt vervoerde tiener Anouk (15), die aan een auto immuunziekte lijdt: „Mijn lichaam ziet haar als iets slechts. Soms ben ik helemaal kaal, soms heb ik alleen wat pluis.” Samen met haar moeder en tweelingzus werd zij naar een kapsalon in Emmen gebracht om haar jaarlijkse haarstuk uit te zoeken. Britt is weer lekker eerlijk en spontaan, zoals alleen Britt dat kan zijn. Het resultaat? De even zeer emotionele Anouk heeft nu voor het eerst lang haar.
Zware opdracht voor Gordon
Gordon had gisteravond de zwaarste autorit van de eerste Ik Neem Je Mee. Hij bracht Marjan (37) voor een jaarlijkse check naar het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen. Marjan heeft de ziekte van Usher, wat iets onvermijdelijks betekent: zij wordt langzaam blind én doof („maar ik wil geen medelijden”). De Metro-verslaggever dacht meteen terug aan zijn interview met de zussen Lotte en Roos, toen 20 en 18. Ook zij hebben een letterlijk gitzwart vooruitzicht. Marjan vertelde Gordon dat ze op dit moment niet weet of zij wil wachten tot het moment dat ze daadwerkelijk blind en doof is.
Op de achterbank gaf haar man Richard toe dat zijn vrouw zich daar nog niet eerder zo over had uitgesproken. „Daarom ben ik blij met deze rit.” Gordon die vervolgens een psychiater adviseert, voelt door zijn eigen persoonlijkheid natuurlijk op z’n minst even grappig. Maar hij was tegenover het stel oprecht en vond echt dat er iets moest gebeuren. Gordon was goed en hield zijn vaak onvermijdelijke brullende lach achterwege.
Doe toch niet alsof iets spontaan is
Wat even irritant was aan de start van Ik Neem Je Mee: doen alsof iets spontaan is. De tv-kijker is niet gek. Dat was vooral het geval bij Jeanet en haar ouders. Kunnen zij ook niets aan doen, dat bepaalt de producent. Jeanet had haar ouders gemeld op de koffie te komen en dat zij niets verwachtten. Wat volgde: twee ouderen die volledig op hun paasbest de deur voor hun dochter openden. Alsof Gerrit elke ochtend in zijn pak met stropdas aan de koffie zit. Waarom ze eerder een stok in hun neus geduwd kregen, dat hadden zij zich natuurlijk ook niet afgevraagd. Nee…
Maar verder: Ik Neem Je Mee geeft de kijker mooie verhalen en gelukkige kandidaten. Al is de spontaniteit soms ver te zoeken, met mensen zielsgelukkig maken is helemaal niets mis in deze klotetijd. Zeker niet op de manier waarop dat in Ik Neem Je Mee verder is vormgegeven.
Aantal blikken: 3,5 uit 5.
De eerste aflevering van In Neem Je Mee terugkijken? Dat kan hier.
Rob Kemps draait lekker door: dit najaar als presentator op SBS6