Iris Hermans
Iris Hermans Televisie 17 feb 2021, 
Leestijd: 6 minuten

Ik Vertrek-stel zet tanden in Italiaanse droom met ‘thoughtfulness’ en zaagje

Maarten en Dominique
Maarten en Dominique uit Ik Vertrek bij hun gouden droom. Foto: AVROTROS

Ik Vertrek was gisteren het op een na best bekeken programma van de avond, met ruim 2,1 miljoen kijkers. Ook in deze aflevering bruist het weer van het optimisme en blijkt maar weer hoe belangrijk een goede buur is, en een fatsoenlijke zaag. En ‘thoughtfulness’, dat veel vragen opriep bij kijkers. En natuurlijk is er weer gedoe met de riolering.

https://twitter.com/LoekdeLeeuw/status/1361768575657275393

Wat was het een groot verschil met de Spaanse B&B van Carlos en Colinda, die vorige week het nieuwe Seizoen van Ik Vertrek aftrapten en waarbij we konden genieten van hun Brabantse authenticiteit en jaloersmakend optimisme. Waar de B&B van Car en Cor klein maar fijn is, met uitzicht op de straat („mooi hè, meissie”), is de B&B van het Maarten en Dominique gigantisch en met prachtig groen uitzicht op de bergen en gele rozen. „Echt goddelijk… Dit is ons paradijsje”, zegt het stel dan ook al aan het begin van de aflevering.

Glas halfvol Italiaanse wijn

Ook bij dit stel is het glas halfvol en vooral Maarten dartelt vol enthousiasme door de uitzending heen.

https://twitter.com/hoodadam/status/1361775255082184707

Het stel laat het drukke Amsterdam achter zich. Beiden komen uit de zorg en hij werkt(e) op freelance-basis in verschillende ziekenhuizen. „Ik wil dat mensen naar me toekomen voor de fijn en niet voor de pijn”, verklapt Maarten zijn grote wens.

Thoughtfulness

Door een burn-out is zijn vrouw een tijd geleden al gestopt met werken en heeft helemaal het mindfulness ontdekt. Ze ontwikkelde haar eigen ‘thoughtfulness-methode’. „De oplossing vinden”, legt ze uit. „Dit is zeg maar emotie. Dus je schuldig voelen over wat je veroorzaakt. Dat kun je ook uit elkaar trekken. En als je eenmaal in die gevoelens en gedachtes zit, dan is de verwachting dus het onbewuste voornemen van mij dat alles verkeerd zal gaan. Maar als ik een ánder voornemen heb, dan heb ik ook een ander gevoel en kan ik eigenlijk die emotie er gewoon uittrekken. Dat is het.”

Of zoiets. Op social media was het hét woord van de aflevering en kan het op een allerhande aan reacties kon rekenen („Best kut om uit te spreken, thoughtfulness”). Het zal Dominique een thoughtful-worst wezen: zij wil speciale themaweekenden organiseren. „Ik voel het”, zegt ze vaak over dingen waarin ze zich wel kan vinden.

https://twitter.com/christinezegt/status/1361764275761594374

Op naar Italië, een land dat vooral bij Maarten in z’n hart zit. In tegenstelling tot veel andere Ik Vertrek-deelnemers, spreekt hij de taal vloeiend, iets wat mensen op social media dan weer nét jammer vinden.

https://twitter.com/LoekdeLeeuw/status/1361767510345977859

Gouden droom

„Wij vonden de plek waar we niet meer moeten, maar ont-moeten, waar we willen. Waar het uitzicht overweldigend is, de natuur prachtig en de rust voelbaar’, zeggen ze over hun nieuwe stulpje La Chiave in San Benedetto Val di Sambro. „We volgen onze ‘Sogno d’oro’, onze gouden droom.”

In hun droomhuis kunnen ze de inboedel voor 2000 euro overnemen en dat daarin echt van alles zit, blijkt wel als ze achtereenvolgens een supersoaker, koffie van drie jaar oud en een föhn vinden. „Fok, ze hebben echt alles laten staan…”

Toch zit er nog best wat bruikbaars tussen, maar niét het beddengoed, merkt Dominique al snel. Ze gaat door de oude lakens en dekens heen. „Ik ben er niet vies van om andermans spullen aan te raken, anders had ik ook nooit in de verpleging kunnen werken.” Al heeft ook zij haar grenzen, wanneer ze oude sokken aantreft. Lachend: „Wie weet waar die voor zijn gebruikt…”

Kettingzaag

Intussen heeft Maarten zijn oog op een groot gevaarte laten vallen. „Jeeeej, een kettingzaag!” roept hij blij uit. „Scheelt weer 300 euro.” Hij doet het overigens niet, blijkt al gauw. Maarten trekt en sjort aan het ding, maar tevergeefs.

Dus dan pakt de rasoptimist er een handzaagje bij, om vervolgens de tanden van het kleine zaagje in een boom van een boom te zetten. „Een kwestie van geduld”, zingt hij er toepasselijk het nummer van Rowwen Heze bij. Maar het kan ook te lang duren en in het volgende shot heeft hij een nieuwe zaag gekocht, die hij met z’n tanden opent. Iets wat niet onopgemerkt bleef.

Beter een goede buur…

Het lijkt allemaal best wel bene te gaan, maar Ik Vertrek zou Ik Vertrek niet zijn als er toch weer van alles mis blijkt. In hun geval blijkt het hele rioleringssysteem niet te werken, en niet alleen dat van hen. Met lood en zenuwen in de slippers gaan ze naar hun buurtjes, die ze eerder al stroopwafels gaven, als leuke binnenkomer. Dit keer een niet zo leuke buitenkomer. „We zadelen ze op met een probleem, ook zij moeten hun systeem vervangen en daar voel ik me lullig over.”

Beter een goede buur, dan een verre vriend, geldt ook in Italië en opgetogen komen ze terug van Het Moeilijke Gesprek. „Ze beaamden dat er iets moest gebeuren, dus dat gaan we nu doen.”

Eindelijk open

Met een tweede hypotheek van 20.000 euro redden ze het weer even en een jaar later dan gepland gaan ze dan eindelijk open, terwijl corona net om zich heen slaat.

„Ik hoop dat we afscheid kunnen nemen van de C van corona, en de V van vakantie welkom kunnen heten”, spreekt Maarten in rollend Italiaans de bescheiden menigte toe tijdens de opening. De burgemeester mag vervolgens de theedoek van het naambordje afhalen: La Chiave is aperto!

De eerste gasten komen, de eerste zeer uitgebreide en water uit de mond lopende ontbijtjes worden geserveerd, de eerste thoughtfulness-sessie van Dominique vindt plaats, de eerste inkomsten komen binnen. Genoeg is het nog niet, maar het deert niet. „We zijn gelukkig, we zijn blut. Wat wil een mens nog meer?”, roept hij op z’n Maartens. De kopzorgen van eerder zijn helemaal vergeten.

Spijt hebben ze geen moment van hun avontuur. „Mensen komen nu voor de fijn in plaats van de pijn. Ik dacht al wel dat dat zou gaan gebeuren, maar het is nog veel leuker dan ik dacht!”

De gouden droom is werkelijkheid geworden. „Dit is helemaal ons leven. We léven.” Met die woorden neemt het stel afscheid van de Ik Vertrek-kijkers. Maar niet voordat Maarten nog even heeft verklapt dat hij Dominique normaal gesproken nooit knijpt, maar nu wel. Als ze in de auto zitten en naar buiten kijken, om even zeker te weten dat hij niet droomt. „Het leven is prachtig hier.”

En dat is ook de kijkers niet ontgaan.

 

 

 

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.