Erik Jonk Televisie 26 nov 2020, 15:10

Leestijd: 7 minuten

Wat er gebeurt als je je leven in de handen van een arts moet leggen

In Mijn Leven In Hun Handen volgt SBS6 vanaf vandaag zeven zieke Nederlanders op weg naar en na hun allesbepalende ingreep. Wat gebeurt er dan met je? Hoe is dat voor een arts en hoe gaat zo’n traject met een patiënt?

Metro sprak de zieke Lotte en haar oncologisch chirurg, Babs Zonderhuis. Je ziet hen samen in Mijn Leven In Hun Handen, net al zes andere mensen en specialisten die voor een extreme medische ingreep staan. Voor sommigen is de ingreep een kwestie van leven of dood.

Buikkrampen, uit het niets

„Ik wil niet meer die vrouw zijn die ziek is, maar gewoon genieten van elke dag”, zegt Lotte (30) in de eerste aflevering van het indrukwekkende Mijn Leven In Hun Handen. Het ging zo goed, tot nu precies twee jaar geleden. De Twentse woonde heerlijk samen met haar geliefde Bob en was hartstikke druk – en aan het genieten – van haar werk als personeelsmedewerker en met paardrijden en uitgaan. De gedachten aan kinderen begonnen te komen. En toen kwamen de buikkrampen, uit het niets. Ze werden steeds heftiger, maar telkens werd haar probleem niet gevonden. Lotte raakte aan huis gekluisterd en werd te ziek om zelfs maar bezoek te ontvangen. Na meerdere onderzoeken werd het op Valentijnsdag 2019 duidelijk: darmkanker, uitgezaaid naar de lever. Dat die ziekte vooral bij 55-plussers voorkomt was de reden dat het zo lang geduurd had voor haar ernstige kwaal gevonden werd.

Enkele vervelende chemokuren volgden, maar wat toen kwam was bepalend: twee zware operaties, eerst aan de lever, daarna aan de darm. Daarbij kwam Babs Zonderhuis (40) in beeld, oncologisch chirurg van het Amsterdam UMC. Naar de titel van het tv-programma: Lottes leven kwam in handen van chirurg Zonderhuis („je mag Babs zeggen, allebei is prima’”).

Slecht nieuws

We zijn een jaar en een paar maanden na de operaties. „Dat is allemaal goed gegaan, maar de kanker is terug”, vertelde Lotte gisteren aan Metro. Ze klinkt aan de telefoon overigens monter. „Ik heb in mei slecht nieuws gehad dat ik niet meer te genezen ben, maar momenteel ben ik goed stabiel. De kanker is onder controle en wordt zo lang mogelijk gerekt. Het zit op meerdere plekken, onder meer in mijn nek en mijn buikvlies. Ik ben niet meer te opereren, maar krijg chemo van een ziekenhuis in de buurt.”

Daarmee is Babs Zonderhuis in Amsterdam inmiddels buiten beeld, maar zij herinnert zich Lotte als de dag van vandaag. Ook omdat zij samen aan Mijn Leven In Hun Handen meewerkten uiteraard. „Lotte had uitgezaaide dikke darm-kanker”, zegt de oncologisch chirurg, die ook docent is aan ‘haar’ ziekenhuis. „Dat is bijna uniek op haar leeftijd en daarom duurde het even voordat het werd geconstateerd. Misschien zat het er al langer of zelfs een paar jaar, dat weet je nooit helemaal zeker. Ik heb het weleens eerder bij een jongere meegemaakt, maar het is zeldzaam. Lotte moest binnen enkele weken worden behandeld, de ziekte was te uitgebreid.”

Even nadenken over Mijn Leven In Hun Handen

Lotte moest wel even nadenken toen haar chirurg en SBS6 met de vraag kwamen of ze „wilde meedoen”. „Het overkwam me en ik schrok er even van, want het is niet per se een ding dat voor mij en Bob was weggelegd. Ik had zelfs nog nooit gevlogd ook (dat moet zij voor het programma veel doen, red.). Na gesprekken met Bob en mijn ouders ging ik er toch op in. Ik heb het vooral gedaan om te laten weten dat jongeren ook darmkanker kunnen krijgen, want het is raar en zeldzaam. Als daardoor de kanker bij één persoon eerder zou worden ontdekt, dan heb ik in elk geval mijn steentje bijgedragen.”

Ook Babs moest „best even” over meewerken aan het programma nadenken. „Als artsen zoeken we niet vaak de publiciteit op. In deze COVID-tijd is het natuurlijk anders, de gezondheidszorg is veel meer in de media. Dat is positief, want er zijn personeelstekorten en in de zorg werken is heel leuk, vinden wij. Begin 2019 was het nog niet zo vanzelfsprekend om aan zoiets mee te doen, maar de reden dat ik het doe is om te laten zien wat voor impact een chirurgische ingreep en het hele traject voor een patiënt heeft. Dat is ook de insteek van het programma. Kijk, ik opereer elke week en de rest van mijn werkzame leven. De patiënt maakt zoiets vaak maar één keer mee en Lotte twee keer. Zoiets vergeet men nooit meer. Je ziet ook dat ik een band met mensen opbouw, in dit geval Lotte. Patiënten volg ik ook nog een paar jaar na de operatie. Vooraf heb je een heel goed gesprek over wat er allemaal kan gebeuren. Al die aspecten laten zien, draagt volgens mij bij; meer dan veel andere medische programma’s. Ik heb meegedaan om te kunnen laten zien dat er in de patiënt echte interesse is.”

Operaties in Mijn Leven In Hun Handen

Lotte heeft al delen van Mijn Leven In Hun Handen teruggezien, ook de operaties die prominent in beeld zijn. Eng of gek vond ze het niet. „Nee, meer interessant. Je bent er bij zo’n operatie zelf niet bij, als het ware. Je bent een heel gedeelte kwijt en ik heb nu een stukje herinnering terug.” Chirurg Babs: „De kijker zal zien dat een operatie intensief is en een periode in je leven met een enorme impact. Zowel fysiek als psychisch. Maar ook dat iedereen in het ziekenhuis er met goede bedoelingen voor je is. Dat je een warm team krijgt die je begeleidt en die mensenwerk levert. Ik hoop dat we dat uitstralen in elk geval. In het programma wordt alles eerlijk getoond, ook als het niet goed gaat en mensen complicaties hebben.”

Het Amsterdam UMC en Babs Zonderhuis voelden wat dat betreft voor Lotte goed. „Ik was er op de goede plek en bij de juiste persoon. Ook al zou het zwaar worden, het gaf me rust. „Ik hoop dat mensen kijken die heel erg tegen een operatie op zien. In dit programma zien zij hoe het gaat. Ik weet niet of het voor iedereen geldt, maar het traject voelde voor mij heel persoonlijk en vertrouwd; ik was geen nummertje.”

Lotte gaat er krachtig mee om

Babs noemt het „heel knap” hoe Lotte zich door haar ziekte en de operaties heen heeft geslagen. Ze is een voorbeeldig patiënt. „Iedereen kan verschillend reageren hoor trouwens, voor iedereen is ziek zijn anders. Als dokter probeer ik me daarbij in te leven. Lotte is op een bepaalde manier heel nuchter. Maar ja, zoals gezegd: zo jong en dit dan moeten meemaken… Daar gaat ze krachtig mee om. Dat was voor mij een reden om haar te vragen om aan Mijn Leven In Hun Handen mee te doen. Ze kan het bovendien goed vertellen.”

De situatie waarin Lotte nu zit was uiteraard totaal niet verwacht. „Je begint het filmen met het idee om beter te worden. En niet dat latere scans zouden vertellen: toch niet. Er is me toen gevraagd of ik het programma wel wilde laten doorgaan. Natuurlijk, was mijn antwoord. Er zat al zoveel tijd in, maar ik wil ook graag dat de mensen het zien.”

Lotte is nu weer thuis (na de operaties probeerde ze rustig aan weer wat te werken). Ze moet oppassen in coronatijd. „De chemo tast het immuunsysteem aan, maar ik hoef me van mijn huidige arts niet helemaal op te sluiten. Ik doe nog wel dingen, maar let goed op. Vooral als het gaat om netjes afstand houden, de enige die dicht bij me komt is mijn vriend.” En over de eerste uitzending van vanavond? „Ik ben benieuwd en hoop op mooie reacties.”

Nieuwe levens in haar handen

Chirurg Babs Zonderhuis heeft ondertussen weer nieuwe levens die in haar handen liggen. Hoe draagt ze die verantwoordelijkheid altijd maar weer? „Dat vragen jonge dokters me ook, maar je groeit erin en bouwt het langzaam op. Ooit begin je een keer als co-assistent met een wondje dichthechten, dan mag je iemand openmaken en dat gaat door tot je letterlijk iemands lichaam in handen hebt en daar dingen aan repareert of de ziekte eruit haalt. Als je die verantwoordelijkheid niet kunt dragen, dan moet je het werk niet doen. Je moet er ’s nachts niet van wakker liggen. Ik neem het werk wel mee naar huis geef ik toe, maar het ’s nachts wakker liggen gebeurt niet. Ik denk er wel aan, dat zeker. Als ik weekend is en er komt die week een hele grote operatie aan of die is net geweest, dan ga ik toch even bij die persoon langs om te zien hoe het gaat. Ik vind dat dat bij grote chirurgie hoort.”

Mijn Leven In Hun Handen is vanaf vanavond zes donderdagen te zien op SBS6 (20.30 uur) en Kijk.nl.

Lees ook: Single Carré in Temptation Island: ‘Niet meer de lust, maar wel de liefde’