Column: Mijn nieuwe identiteit
Metro’s Constance neemt je de komende weken in haar columns mee in de wereld van beleggen. Hier lees je haar tweede column in de reeks.
Ik heb goed nieuws. Want hou je vast: ik blijk een geboren belegger! Nou ja: ik heb het in me om te beleggen, want ik ben er natuurlijk nog niet. Ik ontdekte dit heuglijke feit tijdens het lezen van mijn nieuwe favoriete boek: ‘Beleggen voor Dummies’. Jazeker, als ik me ergens in verdiep, doe ik het goed en dus zit ik tegenwoordig in de trein van en naar werk met mijn neus in dit economische epistel.
Volgens de schrijvers van dit nuttige naslagwerk zijn er drie soorten mensen: de consument, de spaarder en de belegger. De consument is eigenlijk een keurig woord voor iemand met een gat in zijn hand. Je weet wel, die persoon die aan het einde van zijn geld altijd een stukje maand overhoudt; de eeuwige shopper. Om zijn of haar kans op de beurs aan te geven zou je het hokje ‘ongeschikt’ aan moeten vinken, simpelweg omdat hij/zij te weinig geld overhoudt om mee te kunnen beleggen.
Het tweede type is dus de spaarder. Deze mensen houden aan het eind van de maand geld over, hebben een potje voor een kapotte wasmachine en doen hun boodschappen met een boodschappenlijstje. Dat klinkt zuinig en ongezellig en dat is het feitelijk ook. Ik durf het dus bijna niet te zeggen, maar dit type ben ik. En wat ik nu ga zeggen staat niet in mijn belegbijbel, maar uit ervaring kan ik zeggen dat ook de spaarder wel van een wijntje houdt, hoor.
Het derde type is de belegger en dat wil ik dus wórden. Om het boek te citeren: ‘Je bent klaar voor de volgende stap: beleggen’. En: ‘Je kunt uitgroeien tot een succesvolle belegger.’ In de omschrijvingen van de belegger herken ik me voor een groot deel ook al: ik wil meer dan de spaarrente van de bank mij biedt, ben bereid om mijn geld voor drie jaar vast te zetten en ik lig ook zeker niet wakker als de beurs daalt en ik dus minder geld heb. Al weet ik niet of dat laatste ook nog zo is als ik mijn eerste aandelenpakket heb aangeschaft, maar dat zien we straks wel.
Alleen in het laatste kenmerk van mijn nieuw verworven identiteit herken ik me nog niet helemaal: ‘Je kent films als Margin Call en Wolf of Wallstreet uit je hoofd’. Hmz, ik geloof dat deze Dummie vanavond wat te doen heeft.