Erik Jonk Reizen 21 jun 2024, 17:04

Leestijd: 5 minuten

Avontuur in Griekenland: klauteren naar het zuidelijkste puntje vasteland van Europa

Heb je je weleens afgevraagd wat het allerzuidelijkste puntje van Europa eigenlijk is, als het om het vasteland gaat? Natuurlijk hebben we Griekenland in de kop van dit artikel al verraden, maar we wijzen je er graag op als reistip. Je kunt er namelijk komen, maar daar moet je wel wat voor doen.

Metro was eerder enkele dagen op (of in) het nog niet massaal door toeristen bezochte Peloponessos. Kijk je op de kaart van Griekenland, dan is dat die grote driehoek ‘onderaan’. Het geldt als schiereiland en dus als het vasteland. Peloponessos in ieder geval weer eens wat anders dan Corfu, Rhodos of Zakynthos (ook leuk trouwens, daar niet van).

Mocht het je er nu iets of veel te warm lijken, noteer het dan alvast als tip voor volgend voorjaar. Buiten het echte vakantieseizoen om is het er heerlijk.

Pareltje of parel Peloponnesos

Waarom Peloponnesos in Griekenland? Omdat daar ‘weg van de massa’, luxe voor vriendelijke prijzen en misschien wel onverwacht mooie landschappen werden voorspeld. Het klinkt vast als onvervalste reclame, maar er was geen woord van gelogen. Peloponessos is een pareltje (of hele grote parel) kunnen we wel stellen. We reisden met de vakantieaanbieder Eliza was here en verbleven in the middle of nowhere, maar in de buurt van twee kustdorpen.

Metro logeerde in vrij nieuwe kasten van huizen op loopafstand van de Egeïsche Zee en de Ionische Zee. Door de hoogteverschillen moet je een paar stevige kuiten hebben trouwens, om bijvoorbeeld een van de vele restaurantjes met de onvermijdelijke salades met een blok feta erop te bereiken. Hoe het precies allemaal was op dat verrassende Peloponnesos lees je in dit reisartikel.

Auto op Peloponessos nodig, maar dat is geen straf

Het nodig hebben van die stevige kuiten is een mooi (of briljant natuurlijk) bruggetje naar het Peloponessos-avontuur van één middag. Plots viel het oog op een ‘toeristenblaadje’ met tips om te doen en te bezichtigen. Daar stond dat zuidelijkste puntje van het Europese vasteland bij, Kaap Matapan heet het. Metro logeerde op dat moment in Gytheio, op een kilometer of 60 rijden. Een auto heb je er wel nodig trouwens. Dit heuvel/bergachtige gebied is niet echt geschikt voor ongeoefende fietsers en ‘ov’ is nergens te bekennen. Ritjes met de auto zijn op Peloponessos bepaald geen straf, als je een beetje van heuvel op, heuvel af houdt.

Dus daar gingen we en heel eerlijk: dat was totaal onvoorbereid. De Metro-verslaggever en zus vielen gewoon voor dat allerzuidelijkste puntje van Europa. Leuk toch, om daar te zijn geweest? Er gebeurde echter iets vreemds. Volgens de navigatie waren we al vlakbij, maar was de reistijd nog een uur. Als je de snelweg volgt in plaats van kronkelpaadjes langs de kust (kan ook), dan tippen we om onderweg nog in het stadje Aréopoli de afgrond in te rijden. Niet letterlijk, maar neem een steil haarspeldbochtentraject om bij het strand Neo Oitylo uit komen. Er is geen hond te bekennen, mensen ook niet en toch staat de koffie op een terras zó op tafel. Het uitzicht: gratis en meer dan prima.

Griekenland heeft zo z’n verrassingen

Goed, Kaap Matapan was dus nog minstens een uur. Met de auto. Hoe dan, als het nog amper 10 kilometer verderop ligt? Dat blijkt al snel. Met de vierwieler kom je tot op 2500 meter en dan volgt blijkbaar echt de benenwagen. Hadden we ons maar even in dit traject moeten verdiepen, horen we je denken. Dat klopt. Maar toch, wat volgt is geweldig.

Die laatste 2 kilometer gaan alleen maar over paden (of stukken waar geen pad te bekennen is) vol los liggende stenen. Over stukken rots waar je ‘lekker’ mag klauteren en een klif waarop je klimt met de zee diep onder je. Je vergeet dat zuidelijkste puntje van Griekenland en Europa al snel, want deze trip op Peloponessos is sowieso hartstikke gaaf om te doen.

Dit stukje was zo’n beetje het minst moeilijk:

Vergeet de inwendige mens niet

Tip: een stevig ontbijt of even lunchen is wel goed om vooraf even te doen. Het geklim en geklauter en stappen van steen naar steen is namelijk pittig. Heen en terug is een pittige inspanning, want je bent wel anderhalf uur zoet. Bovendien vergt het ‘lopen’ de nodige concentratie, want elke stap betekent een keuze maken. Waar zet je je voet nu weer veilig neer? Iedere keuze brengt je echter wel tot je doel: de vlag van Griekenland, een vuurtoren en dat allerzuidelijkste puntje van ons continent.

De ‘barre tocht van Griekenland’

Eén ding ontbreekt op dat einddoel op Peloponessos: horeca. Da’s niet zo gek, want hoe zou zo’n punt moeten worden bevoorraad? En moeten de obers en koks dan die ‘barre tocht’ elke dag afleggen? We vermelden het echter omdat bij warmte wat water in je tas wel nodig is.

Voor wie met zijn of haar tong op de hielen de figuurlijke finish bereikt: horeca bij het begin- en eindpunt is er natuurlijk wel en daar kun je heerlijk buiten zitten om bij te komen; en je bucket list af te vinken.

Zoals hierboven te zien: de Metro-verslaggever stond op het zuidelijkste puntje van Europa een beetje de trotse gast uit te hangen. We moeten daarbij eerlijk vermelden dat een gezin met twee kleine kinderen de ‘barre tocht’ lachend net zo snel aflegde. Kortom, het is goed te doen daar in Griekenland.

Wil je meer reisartikelen van Metro lezen? Kijk dan eens hier. Bestemmingen van Eliza was here op Peloponessos kun je hier bekijken (dat geldt niet meer voor de twee slaapadressen van Metro).

DI-RECT gaat met jubileum voor groots in De Kuip: ‘Van kroeg naar stadion, het is wél wat’

Drukte op openbaar toilet? Chinese trekpleister experimenteert met toiletwekkers

Reacties