Madelon de Goffau Reizen 27 okt 2023, 16:56

Leestijd: 2 minuten

De keerzijde van het bestaan als digital nomad: ‘Ik had geen hobby’s, die pasten niet in mijn backpack’

Het klinkt voor veel jonge mensen als de droom: geld verdienen terwijl je op reis bent. Toch is de digital nomad-levensstijl lang niet zo benijdenswaardig als vaak wordt gedacht, merkte de Britse Lauren Jullif.

Nu de dagen in Nederland steeds kouder en korter worden, is het verleidelijk om weg te dromen bij het idee je spullen in te pakken en te verkassen naar zonnige oorden. Niet om de hele dag te liggen luieren, maar om na werktijd door mediterrane steden te kunnen slenteren of een duik te nemen in de zee.

Digital nomad als mogelijkheid om de wereld te zien

Voor de Britse Lauren Jullif (34) klonk dat bestaan ook als muziek in de oren. Inmiddels komt ze daarop terug, zegt ze tegen BBC. In 2011 zei ze haar baan en begon een reisblog waarmee ze al gauw genoeg verdiende om van rond te komen. „Mijn droom was altijd om zo veel mogelijk van de wereld te zien als mogelijk. Dus toen die droom werkelijkheid werd, wilde ik er alles aan doen om dat nooit op te geven.”

Het leven als een digital nomad, gaf haar het gevoel echt te leven. Maar na vijf jaar nam dat euforische gevoel over het nomadenbestaan af. Wat idyllisch begon, liep uit op een uitputtende exercitie, waaraan ze maar wat graag wilde ontsnappen.

Geen hobby’s

Ze ontwikkelde paniekaanvallen, verloor oude vriendschappen en voelde zich eenzaam en depressief. En zonder eigen keuken of sportschoolabonnement was haar levensstijl ook niet echt gezond, blikt ze terug. „Ik had ook geen hobby’s. Dat was niet te onderhouden, omdat ik uit mijn backpack leefde.”

En door voortdurend onderweg te zijn, nieuwe plekken te ontdekken en te moeten werken met slechte internetverbindingen, begon haar bedrijfje er ook onder te lijden. „Ik had moeite om mijn zaak goed te runnen. Ik werkte terwijl ik in bed lag, want ik had zelden een goed bureau tot mijn beschikking.”

Moeilijk besluit

Het einde van haar nomadenbestaan kwam min of meer noodgedwongen. Omdat de paniekaanvallen zo heftig werden, besloot een tijdje een appartement te huren in Portugal. Toen zag ze waar de oorzaak lag en gaf ze haar bestaan als digital nomad op, vertelt ze. „Het besluit om ermee te stoppen was moeilijk. Ik worstelde ermee uit te vogelen wie ik als mens was zonder dat ik fulltime op reis was.”

Maar het effect was duidelijk, legt ze uit. Haar inkomen verdrievoudigde, haar paniekaanvallen verdwenen, ze kon weer gezond koken voor zichzelf, naar de sportschool en stabiele vriendschappen opbouwen. Volgens Jullif vooral te danken aan haar vaste verblijfsplaats.

‘Regel gesprek Israël/Hamas op werkvloer’, vindt minister Van Gennip

Reacties