Op wereldreis zonder te vliegen? Deze man laat zien hoe je dat doet
Wie besluit op wereldreis te gaan zonder ook maar één keer een voet in een vliegtuig te zetten, moet heel wat tijd reserveren in zijn agenda. De Deen Torbjørn Pedersen besloot in 2013 dat avontuur aan te gaan. Spoiler: zo’n uitdaging is alleen voor de échte doorzetters weggelegd. Tien jaar later zit zijn reis erop.
Vliegschaamte werd in 2018 nog genomineerd als hét Van Dale woord van het jaar en steeds meer mensen kiezen voor een internationale treinreis als milieuvriendelijker alternatief op vliegen. Toch speelden duurzaamheidsoverwegingen voor 44-jarige Pedersen geen rol, toen hij besloot op wereldreis te gaan zonder te vliegen.
Wereldreis zonder vliegtuig als avontuur
Als ware avonturier speelde vooral de moeilijkheidsfactor een grote rol bij het besluit van zijn reis. ‘Ik vraag me af of er veel meer meespeelde dan de hang naar avontuur, toen ik vertrok’, schrijft hij op zijn reisblog Once Upon A Saga.
En dat avontuur kwam er. Met een paar spelregels vertrok hij uit Denemarken in 2013: per dag mocht hij niet meer uitgeven dan ongeveer twintig Amerikaanse dollar en hij moest minimaal 24 uur doorbrengen in alle 203 landen. (De VN erkent 195 soevereine landen, maar Pedersen rekent de gedeeltelijk erkende landen ook mee).
Visavertragingen
Waar hij in eerste instantie vier jaar had uitgetrokken voor zijn wereldreis zonder te vliegen, bleek dat gaandeweg wat te ambitieus, vertelt hij tegen CNN. Zo had hij te maken met maandenlange visa-vertragingen in landen als Syrië, Iran, Nauru, Angola en Equatoriaal-Guinea.
En echt flexibel ben je ook niet wanneer je het vliegtuig laat staan. Zijn vervoer bestond uit vrachtschepen, treinen, bussen, taxi’s, boten, motoren en riksja’s. Zo moest Pederson eens duizenden kilometer omreizen, toen hij geen Chinees visum kon bemachtigen aan de grens bij Mongolië. Het alternatief: duizenden kilometers om China heen, om zo in Pakistan te komen, voordat zijn Pakistaanse visum zou verlopen.
Twee jaar vast in Hongkong
De grootste tegenvaller kwam voor Pederson toen hij nog maar negen van de 203 landen op de planning had staan. De corona-pandemie hield hem twee jaar vast in Hongkong.
„Mijn tijd in Hongkong is een beetje een paradox”, zegt hij tegen CNN. „Het was de moeilijkste en beste tijd van mijn leven op de een of andere manier. Het was een enorme worsteling om te besluiten of ik dit project moest beëindigen terwijl ik nog maar negen landen hoefde voordat het voltooid was.”
Nieuwe vriendschappen door wereldreis zonder vliegtuig
‘Hoeveel heb ik ervoor over?’, vroeg hij zich op een gegeven moment af. Toch bleef hij geloven in zijn grote droom om de wereldreis zonder vliegtuig te voltooien. „Terwijl ik wachtte tot de wereld weer open ging, heb ik een leven opgebouwd in Hongkong en veel nieuwe vriendschappen opgedaan.”
Na negen jaar onderweg te zijn geweest en 380.000 kilometer op de teller bereikte hij per schip dan het allerlaatste land. De eilandengroep Tuvalu in de Grote Oceaan. Op de valreep kwam hij ook daar weer een paar maanden vast te zitten, vanwege technische mankementen aan de schepen en leveringsproblemen van de onderdelen.
Verbinden met mensen
Na 3576 dagen, 37 containerschepen, 158 treinen, 351 bussen, 219 taxi’s, 33 boten and 43 rikja’s, bereikt Pedersen eind juli eindelijk zijn thuishaven in Denemarken. Zijn wereldreis zonder te vliegen zit erop. Zijn grootste les na al die kilometers op reis? „Als je je echt verbindt met mensen, zijn ze meestal all-in.”
„Ik verbleef bij allerlei vreemden thuis, in landen met gewapende conflicten, met grote virusuitbraken. Maar ik ben er ongeschonden uitgekomen. Of ik ben grootste geluksvogel ter wereld, of de wereld is een veel betere plek dan de meesten geloven.”
In deze nieuwe Netflix-film bepaal jij hoe het verhaal verloopt