Quirine Brouwer Woningmarkt 24 sep 2021, 18:23

Leestijd: 4 minuten

6 opties die je hebt als je op jezelf wilt wonen als starter: ‘Het voelt als watertrappelen’

Ik maak me de laatste tijd boos om iets. En ik weet het, boosheid is een negatieve emotie, kun je helemaal niks mee, laat het los, blabla. Maar soms helpt een beetje boosheid wél, en is het een begin van verandering en verbetering. En soms lucht het gewoon op om je boosheid van je af te schrijven, dus bij deze. Waar ik me dan zo boos om maak? De woningmarkt.

Stel je dit even voor: je bent in een zwembad aan het watertrappelen, maar het wordt een beetje vermoeiend. Je houdt nog maar net je hoofd boven water, maar iedere hap adem die je neemt is nét niet genoeg. Elke keer als je uit het zwembad probeert te klimmen, duwt iemand je terug, en het watertrappelen begint weer. Weliswaar op een net iets andere plek, maar watertrappelen moet je. Het watertrappelen is in dit geval je vaste lasten betalen en het zwembad is de woningmarkt.

6 opties voor starters op de woningmarkt

Watertrappelen is een beetje hoe het voelt om als jonge starter op jezelf te wonen. Laten we even naar de opties kijken die je hebt als je vers van de universiteit komt, begint met werken, en klaar bent voor een fijne plek om te wonen:

• 1. Particulier huren. Voor een beetje acceptabel appartement betaal je al snel minimaal 850 euro, waardoor je dus iedere maand werkt om je huur en vaste lasten te kunnen betalen, en het onmogelijk is om te sparen om uiteindelijk iets te kunnen kopen. Kortom: vicieuze cirkel waar je nooit meer uitkomt tot je een deprimerende dood sterft in je huurbezemkast.
• 2. Sociaal huren. Weliswaar iets goedkoper, maar vaak zit je met een redelijke baan al snel boven de inkomensgrens. Bovendien: enorme wachtlijsten, deprimerende straten, grijze blokgebouwen, Sovjet-Unie sferen, je begrijpt het wel.
• 3. Kopen. Grapjas.
• 4. Verplicht een relatie beginnen omdat je alleen met een gedeeld inkomen een normale woning kunt vinden en de overheid vrijgezellen haat.
• 5. Terug naar je ouders. Voordelen: niet zelf koken. Nadelen: je moeder die je ’s ochtends in bed vindt met een lelijke Tinderdate die je had vanwege punt 4.
• 6. Wachten tot er een tot nu onbekende oudtante opduikt die overleden is aan corona en een paar ton (en als het even meezit een leuke blauwe Volkswagen Kever) aan jou heeft achtergelaten. Dan heb je pas een kans op de huidige woningmarkt.

Ik heb inmiddels al mijn hoop gezet op die laatste optie, wat al aangeeft hoe goed het met mijn datingleven gaat. Ik woon in een tweekamerappartement in Dordrecht voor 925 euro per maand. Dan weten jullie dat ook weer, maar de feiten zijn nodig om deze hopeloze situatie te schetsen. Ik krijg geen huursubsidie (want: te hoog inkomen) en heb een studieschuld van ongeveer 8.900 euro. Mijn huur wordt ieder jaar verhoogd en verhuizen is geen optie, want alles wordt alleen maar duurder. Met een beetje geluk spaar ik 100 euro per maand, wat op zich prima klinkt maar er eigenlijk op neerkomt dat ik op mijn vijfenzestigste misschien een huis kan kopen. En dan ben ik al enorm bevoorrecht, omdát ik een huurhuis van zoveel geld kan betalen. Er zijn genoeg mensen die dat niet eens kunnen.

‘Situatie zal niet spontaan veranderen’

En ja, daar maak ik me boos om. Wat mij al die jaren is voorgehouden is dat als je goed je best doet op school, naar de universiteit gaat, en hard werkt, je er wel komt. Dat blijkt dus allemaal een leugen te zijn. Niet dat ik nou per se een huis wil kopen om het huis kopen, maar het zou wel de helft in maandelijkse vaste lasten schelen, waarvan ik weer een heleboel andere leuke dingen kan doen. En dan kan ik ook gewoon een keer zelf een leuke keuken uitkiezen in plaats van dat ik word opgezadeld met van die plastic uitziende witte blokjes.

Nee, even serieus. Ik weet dat dit beklag niet op groot scherm getoond gaat worden in de Tweede Kamer. Ik weet dat de situatie niet spontaan gaat veranderen, dat de huurprijzen niet ineens de helft minder gaan zijn en dat hypotheken ook ineens aan sneue vrijgezellen en zzp’ers worden verleend. Maar ik hoop wel dat mijn onbekende oudtante dit leest en niet vergeet mij in haar testament te zetten.

Online seksuele intimidatie: ‘Er écht mee zitten, is eigenlijk een beetje raar’