Hartverwarmend: de NS herenigt kinderen met knuffels
Kinderen en ouders weten: je knuffel is net zo dierbaar als een beste vriend. Dat maakt ’t niet makkelijk om dat lieve hangoorkonijn op een dag kwijt te raken – sommige kinderen blijven zelfs máánden ontroostbaar. Heel treurig, vindt de NS, die daarom weer met ‘de week van de verloren knuffel’ komt.
Verloren vriendje
Een maandagmorgen. Je ploft snel neer op een stoel in de tweede klas, klapt het tafeltje voor je uit, zet je cappuccino er gehaast op en dan… een uitstekend donzen pootje, die vlak voor de stoel onder je naar je reikt.
Van wie de bruine knuffelbeer is weet je nooit, maar hartverscheurend is het altijd – poe, alleen al het idee dat er ergens in Nederland nu een kind is dat continu aan dit donzen dier denkt. Een kleuter die tijdens het kringgesprek vertelt dat de zondag nog zo leuk begon met een treinritje naar oma, maar dan… Goed, je snapt ‘t.
Hereniging
‘De week van de verloren knuffel’, die de NS van 10 tot en met 14 december organiseert, moet in ieder geval vijf kinderen weer herenigingen met hun maatje. Het concept is simpel: de NS plaatst elke dag een foto op Twitter en Instagram om zo een paar knuffels met hun eigenaar te herenigingen. Zodra de knuffel is herkend, kan de eigenaar reageren op de post en wordt het dier nog voor kerst thuisbezorgd.
‘Sneu’
Knuffels staan niet in de top vijf van de meest verloren reizigersvoorwerpen: dat zijn pasjes, telefoons, rugzakken, portemonnees en sleutels. Tóch worden er ook tientallen knuffels teruggevonden in treinen en op het station, vertelt Anne van der Wel van de NS. „Ik weet het precieze aantal niet, maar het gaat wel om een hoop exemplaren. We vinden het zo sneu als kinderen hun knuffels kwijtraken. Mijn dochter heeft ook een zwart aapje, ze zou het verschrikkelijk vinden om die te verliezen. Het kan natuurlijk goed zijn dat we uiteindelijk helemaal geen ‘baasjes’ terugvinden, ze moeten maar net onze posts op social media zien, maar tóch hebben we goede hoop dat we een aantal kinderen erg blij kunnen maken rond de kerst."
Onvervangbaar
Fotografe Nienke Koedijk onderschrijft het belang van het terugvinden van knuffels. In 2015 bracht ze het boek Verborgen vrienden uit, waarvoor ze twee jaar lang door Nederland en België reisde om knuffelaars te fotograferen. Ze interviewde en fotografeerde uiteindelijk zo’n 70 mensen en hun knuffels en weet nu precies waarom een pluchen dier zo van betekenis voor een mens kan zijn. „Knuffels zijn uniek en onvervangbaar door een ander exemplaar”, zegt Koedijk. „Kinderen knuffelen elke avond met één of twee favorieten en uiteindelijk gaat hun eigen lichaamsgeur erin zitten. Dit zorgt voor enorme hechting. Ook aan bepaalde etiketjes of labeltjes gaan kinderen gestructureerd friemelen. Het heeft niet alleen te maken met de knuffel an sich, maar ook wat ermee gebeurt. Als kinderen ‘m dan kwijtraken, kan je niet even naar de HEMA lopen en een nieuwe kopen. Ze komen je in je bed als een ‘nieuw ding’, maar eigenlijk customize je ze zodanig dat ze helemaal bij jou aansluiten.’
Pleisters plakken
Koedijk vertelt dat er af en toe zelfs hele kunstgrepen worden uitgehaald om het leed te verzachten bij een verloren knuffel. „Ik hoorde ooit een verhaal van een knuffeltje die helemaal aan het einde van zijn latijn was. De ouders hebben toen moeten zeggen dat het dier naar de dokter moest. Uiteindelijk kwamen ze terug met een nieuw exemplaar en vertelden dat-ie helemaal ‘opgelapt’ was. Je moet dat soort dingen gaan doen voordat kinderen aannemen dat het oké is. Het feit dat Bruintje er gewoonweg niet meer is blijkt moeilijk te verkroppen.’
Kortom: vergeet All you need is love, dit is de hereniging waar we allemaal op zitten te wachten.