Welke treinreiziger bleef jou in 2017 bij? (slot)
Welke reiziger is jou het afgelopen jaar bijgebleven? Wie zou jij graag in het zonnetje zetten? De afgelopen maand is dat aan het NS-personeel gevraagd. Het doel: reizigers verrassen. Aan de hand van drie verhalen gebeurt dat op deze plek én met een flinke bos bloemen voor de reiziger. Een vierde verhaal (zie de oproep onderaan) verdient net zo’n mooie bos en een plek in Metro. De laatste reiziger die werd verrast is Ruud Berger.
Assistentie aan gehandicapten
„Ruud Berger”, was namelijk het besliste antwoord van Jannet. Als Procesleider Perron in Zutphen verleent Jannet vaak assistentie aan gehandicapten en zo kwam ze Ruud tegen: „Toen zijn vrouw Tineke in 2011 overleed beloofde hij dat haar goede vriendin Marga nooit alleen of met een onbekende begeleider in de trein zou hoeven. Sindsdien haalt hij Marga elke vrijdag op in haar verzorgingshuis, helemaal in Amsterdam, en neemt haar mee naar Zutphen voor een leuk weekend. Op maandag brengt hij haar dan weer terug. Dat vind ik echt aangrijpend. Iedereen op station Zutphen kent ze dan ook op zijn minst van zien.”
Pakketje van Jannet
„Jannet had Ruud en Marga heel graag zelf dit bloemetje en het door haar gemaakte pakketje met puzzelboekjes, chocola en een koffiebeker gegeven”, vertelt collega-procesleider Halim, „maar helaas is zij ziek. Dus ze vroeg mij om het namens haar te doen. En dat doe ik met plezier, want zoals ze zegt: iedereen hier kent Ruud en Marga en gunt ze het allerbeste.”
Aan de medemens denken
„Natuurlijk vind ik dit bijzonder”, lacht Ruud (79), als Halim hem Jannets bloemetje en het treinpakket aanbiedt. „Ik vind het heel fijn dat ze me voorgedragen heeft, maar misschien nog wel fijner dat er een stukje over geschreven wordt. Want – als ik mijn gemoed laat spreken – ik wou dat er meer mensen waren, die aan hun medemens denken. Dus dat mensen dit lezen, vind ik heel mooi.”
Op straat in de Jordaan
„Marga is een doodgoeie meid”, gaat Ruud verder, “maar ze heeft het niet gemakkelijk gehad in haar leven. Ze kende haar moeder maar even, haar vader had schulden, op haar 15e leefde ze op straat in de Jordaan en als klap op de vuurpijl kreeg ze een dwarslaesie nadat er bij een bungeejump van de Euromast een slag in haar wervel schoot. Sindsdien heeft ze verzorging nodig. Ze zit nu al 26 jaar in het Flevohuis en ze krijgt zware medicatie, waardoor praten vaak lastig is. Ik ben heel blij dat ik haar de zonnige kant van het leven kan laten zien. Vorig jaar zat ze voor de eerste keer in 26 jaar met haar voeten in de zee. Ik heb nog nooit iemand zo gelukkig gezien. Of als er muziek op staat, samba of zo, dan vergeet ze alles en kan ze even staan. Dan danst ze zo twee, drie keer in de rondte. Dat is zo mooi.”
Als de motor stopt
„We maken ons weleens zorgen, maar we zien wel waar de motor stopt”, zegt Ruud, nog altijd opgewekt. „Op 5 april word ik 80. Daar moet zij bij zijn, vind ik. Het is een donderdag, maar ik mag haar van het verzorgingshuis langer meenemen naar Zutphen. Dat vindt zij leuk, maar ik vind het ook heel fijn. Ik denk nooit: morgen moet ik weer. Sterker, als ik zie dat ik een trein eerder kan halen, dan pak ik hem. Een ander blijft op deze leeftijd misschien achter de bloemen zitten, nou dat kan ik niet. Ik heb een televisie, maar ik kijk er niet naar. Zo lang mijn hersenen het doen en ikzelf in beweging blijf, is dat de beste leefregel die er is.”
Verhaal inbrengen
Welke reiziger bleef jou het afgelopen jaar bij? En hoe wil je diegene in het zonnetje zetten? Laat het op de Facebookpagina van NS weten. Aan het eind van de maand kiezen Metro en NS één reiziger die we gaan verrassen.