Iris Hermans
Iris Hermans Openbaar vervoer 7 feb 2017, 
Leestijd: 3 minuten

Mooie wisselwerking met hoofdconducteur Carola

Carola geeft het goede voorbeeld, reizigers Tim Groote (l) en Jeroen Okken zijn op weg naar Hoogeveen en hebben net een Metro van boven gepakt/ Hans Zwamborn

Metro’s Iris treinde een dagje mee met HC Carola. Het treincredo deze weken: Krantje uit? Leg ’m op het bagagerek. „Voor de volgende reiziger.”

Fluitje

Ze kijkt op haar smartwatch en fluit dan. De deuren sluiten en de trein lijkt te kreunen van genot, hij is dan ook precies op tijd vertrokken. Hoofdconducteur (HC) Carola Nummerdor begint deze werkdag op station Zwolle en haar eerste bestemming is Groningen, „daar zijn we voor de schaft.” Om te eten dus, in treinjargon. Ze houdt alles goed in de gaten en haar helderblauwe ogen vallen op een vouwfiets. Carola excuseert zich en duikt het kamertje van de machinist in. Die overigens niet thuis is, „hij zit aan de andere kant.” Alle ruimte om haar welkomstwoordje te doen, want dat doet ze elke reis en altijd met een grapje waar het kan en een waarschuwing waar nodig.

Wie is de volgende?

Sinds kort heeft ze een extra boodschap. Na ’een hele goede morgen’ en ’wil de eigenaar van de niet ingevouwen vouwfiets even naar voren komen?’ klinkt het volgende: „als u de Metro of andere kranten uit hebt, leg ze dan op de bagagerekken, voor de volgende.”

Echt uit? Dan stop je de Metro in de rechterbak (nu alleen nog op de grote stations)

Foute vouwfiets

Dat willen we nu stimuleren, licht ze toe en een snelle blik in de coupé en op de rekken en het lijkt al wat te werken. Oh sorry, komt een vrouw aangesneld. „Die vouwfiets is van mij”, mompelt ze ietwat onverstaanbaar. Ze is net terug van de tandarts en nog verdoofd, verklapt ze en klapt kwiek haar tweewielertje in. Sterkte! wenst Carola haar toe. Op Hoogeveen wijst ze naar een enorme mensenmassa vooraan de trein. Haar tip: kijk eens wat verder dan de eerste coupé en loop even door.

Prachtberoep

Al 30 jaar werkt ze bij de NS: het begon allemaal achter het loket in Naarden-Bussum en is na achttien jaar op het hoofdkantoor nu als HC aan het werk. Je maakt van alles mee onderweg en daar twittert ze ook regelmatig over (@CBacola). Een prachtig beroep, noemt ze het, „elke dag is een feestje, je moet het alleen wel zelf vieren.” En dat doet ze. Kom we gaan controleren! verkondigt ze opgewekt. Voor bijna alle reizigers is er een persoonlijk woordje. Smakelijk eten hier, wat een mooie geboortedatum daar, -want op dezelfde dag jarig als haar zoon-.

Autodrop

Bij iemand die Autodrop eet, staat ze abrupt stil. „Mag ik hier niet eten?” vraagt hij met volle mond en schuldbewuste blik. Haar rood gestifte lippen krullen omhoog, „jawel hoor, alleen geen autodrop in de trein!” Of ze weleens sjans heeft? Ze glimlacht mysterieus. Vorige week nog met een man met mooie rasta’s, „daar heb ik gezellig mee gekletst.” Maar ze doet er niets mee, verzekert ze, „ik ben al heel lang gelukkig getrouwd en weet je waar ik mijn man heb leren kennen?” Juist, „bij de NS.”

Meest gestelde vraag

Een geel Kiss of Life-pakketje bungelt aan haar riem, een kapje om mond-op-mondbeademing mee te doen. Verder aan haar riem haar sleutels, zaklamp, portofoon, de Rail pocket en een tasje met daarin onder meer een UVB-boekje (’uitstel van betaling’) en DEFECT-stickers. Een man komt naar haar toe, „is dit de trein naar Haren?” Ze knikt, ’is dit de trein naar..?’ is de vraag die ze het meeste hoort. De vrolijke HC heeft alle stations al eens aangetikt, behalve Vlissingen en Maastricht, en favoriet is Amsterdam, „ik ben groot Ajax-fan.” Na nog zo’n zes stops, een dertigtal grapjes en de schaft, galmt weer haar boodschap door de coupés: „Als u de Metro of andere kranten uit hebt, leg ze dan op de bagagerekken, voor de volgende.”

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.