Maud Nachtboek van Maud 27 okt 2017, 15:02

Leestijd: 5 minuten

#13: ‘Wil je ook een lijntje, Maud?’

Terugblik: Het verhaal dat in alle huizen/clubs/wandelgangen de ronde deed, ging niet over Maud en haar nachtelijke escapade met Mark, maar over iets heel anders. Behoorlijk shit voor haar jaargenoot, maar Maud kon weer opgelucht ademhalen. Ze kwam in de Appie Mark nog tegen, die niet alleen was… Wat een Pinokkio met z’n ‘het is uit met Cat!’ Ze is er nu helemaal klaar mee. Tijdens het eten met haar voorlopige jaarclub, kwam het gesprek op Amsterdam Dance Event en ‘halfjes’. Maud dacht aan brood, maar een paar meisjes bedoelden er XTC mee en of ze het ook wilde doen. Maud schoot meteen in de stress, zou het een #firsttimer voor haar worden, of doet ze niet mee?

Ik dacht dat ík van een feestje hield, maar wat kunnen die chicks uit mijn club partyen, echt niet normaal… Moet er nog van bijkomen, maar ik heb dan ook een nachtje doorgehaald en dat gaat je niet in je kouwe kleren zitten! Afgelopen woensdag zijn we met ‘vijf-wijf-sterk’, inclusief Madi die toch best wel geinig blijkt te zijn na onze valse start, naar een feestje gegaan ergens in een club in Amsterdam. Van tevoren hadden we al flink ingedronken in de trein met flessen cola (lees: wodka) en de sfeer zat er meteen meer dan sterk in.

Het was (en is nog steeds) ADE en echt de hele stad staat in het teken van muziek en feest, echt zo mooi. In de club gingen vooral Madi en Joyce telkens naar de wc ‘om bij te nemen’. XTC dus, want dat vinden ze ‘superfijn’. Een half uur later stonden ze dan met elkaar te knuffelen en zelfs te bekken, wat veel gasten natuurlijk weer retegeil vonden. Ik zelf heb niets gebruikt… Heel braaf misschien, maar ik durfde het gewoon niet! Het zag er best gezellig uit moet ik zeggen, ze waren de hele tijd aan het lachen en leken wel te zweven.

Maar ik had het eerlijk gezegd net zo naar mijn zin met mijn Russische vriend, met een beetje ijs en limoen erin. Ja, ik ga nogal goed op wodka en binnen no time was ik lekker aan het gaan op de muziek van de dj. Megalekkere gast trouwens en ik fantaseerde al even hoe hij wel raad wist met al mijn knopjes, maar hij had totaal geen oog voor mij. Ik had wel wat sjans volgens mij, maar heb verder niets geregeld, had er ook helemaal geen zin in.

We kwamen halverwege de nacht een groepje jongens tegen, waarvan eentje de broer van Holle Bolle Foet bleek te zijn, #kleinewereld. Ze woonden in de buurt en na afloop vroegen ze ons of we zin hadden in een aftertje. Ik wilde eigenlijk een van de eerste treinen naar huis nemen en twee andere meisjes waren intussen al met hun nieuwe vlam naar huis gegaan.   M&J zeiden al ja op het aanbod voordat ze waren uitgesproken. ,,We hebben sowieso plafonddienst, dus kunnen we maar beter wat chills gaan doen.” Plafonddienst betekent trouwens dat je in je bed naar het plafond loopt te staren en niet kunt slapen door de pillen. Weer wat geleerd.

We liepen naar hun huis toe, dat ergens op een van de grachten zat. Echt een heel statig pand, waar al decennialang gasten uit hetzelfde dispuut wonen, vertelden de jongens, waarvan ik de naam eigenlijk alweer ben vergeten. ,,Het is echt súpermooi als je voor ons dispuutshuis wordt gevraagd”, knikten ze trots. Eenmaal binnen keek ik mijn ogen uit. Aan de muur allemaal foto’s van het dispuut door de jaren heen en het grappige is dat de jongens van nu als twee druppels leken op de gasten van 30 jaar geleden met hun guitige bek en onbezorgde blik, sommige type mannen veranderen blijkbaar nooit. En ook hier een kroonluchter vol strings!

Twee van de jongens hadden er duidelijk zin in en de een ging meteen vol voor Madi, de ander voor Joyce en ze vroegen hen of ze zin hadden in een rondleiding na een kwartier kletsen. Om te ketsen, zo bleek later. Zat ik opgescheept met Sjoerd, die er de hele tijd maar stilletjes bij had gestaan. Maar stille wateren diepe gronden, of neusgaten, bleek al gauw. Hij vroeg om een bankpas en zonder erbij na te denken, gaf ik mijn ABN-pasje.

Thanks babe, zei hij en voordat ik tot tien kon tellen had hij een wit bergje poeder uit een minuscuul wit pakje op een spiegel gelegd en dat met mijn pasje in lijnen verdeeld die qua grootte en dikte precies gelijk waren. Nog best knap eigenlijk en hij zag me kijken. ,,Ik studeer econometrie”, verklaarde hij. ,,Nogal goed dus met lijnen.” Hij rolde een briefje van 50 (,,die zijn nu eenmaal het lekkerst”) op en snoof toen luidruchtig een van de lijnen op.

Hij overhandigde het provisorische rietje aan mij. ,,Go your gang” grijnsde hij terwijl nog wat korrels zichtbaar in zijn neus zaten. Nogal oncharmant, maar goed. En daar zit je dan met een cokespiegel op je knieën in een jongenshuis terwijl je vriendinnen aan het wippen zijn… Ik geef de spiegel en het briefje van vijftig terug. Nee thanks, antwoord ik. ,,Maar heb je een colaatje?”

Ik begon te ontnuchteren en was er eigenlijk helemaal klaar mee. Ik kon er niets aan doen, maar moest ineens heel sterk aan iemand denken. Mijn huisgenoot, Sam. Zou hij al wakker zijn?

VOLGENDE AFLEVERING > > >

< < < VORIGE AFLEVERING

WIE IS MAUD?

,,Hoi, ik ben Maud (19). Waar de een postzegels of Efteling-laven verzamelt, spaar ik spannende ervaringen en houd in mijn dagboek – of beter: nachtboek – mijn laatste avonturen én veroveringen bij. Elke week geeft Metro een kijkje in mijn turbulente (studenten)leven.