TikTok-sensatie Tjarda Struik is bijna blind: ‘Zonder Apple heb ik een zwaar probleem’
TikTok-sensatie Tjarda Struik vertelt dagelijks, tegenover haar ruim 150.000 volgers, hoe het leven met nog slechts 5 procent zicht in de praktijk is. Hoewel het voornamelijk aankomt op het vermogen om jezelf aan te passen, vertelt ze onze collega van One More Thing Mark Hofman dat ook de producten van Apple een essentiële rol spelen.
Twee weken geleden vloog ik naar Napels om met Sarah Hellinger, Apple’s Director of Global Accessibility Policy and Initiatives, te praten over het idee achter toegankelijkheid in de App Store. Zij vertelde hoe belangrijk die ‘geheime knop’ op je iPhone is. Geheel in het teken van de Internationale dag van mensen met een beperking (3 december) voor mij een reden om uit te vogelen hoe dit zich in de praktijk uit.
Tjarda Struik: TikTok-sensatie met slechts 5 procent zicht
Wat dat betreft is Tjarda Struik de aangewezen persoon om mij hier meer over te vertellen. Vanaf haar zesde begon haar zicht te verslechteren, wat in dertig jaar tijd uitgroeide tot een punt waarop Tjarda nog maar voor slechts 5 procent kan zien.
Bij de pakken neerzitten doet ze overigens niet. Tjarda Struik is gemeenteraadslid in Zeist en heeft haar eigen bedrijf waarmee ze spreekt en schrijft over inclusie. Een onderwerp dat haar, als geen ander, aan het hart gaat.
@tjardastruik Antwoorden op @Viem Dit is wat ik zie. #blindfluencer #blind #halloikbentjardaenikbenbijnablind
Om dat bedrijf een beetje meer aandacht te geven, besloot Tjarda een TikTok-account aan te maken. Een goede beslissing, want wat begon als marketing is inmiddels een belangrijk onderdeel van haar leven geworden.
Met meer dan 150.000 volgers op TikTok mag ze een echte influencer genoemd worden. Wat mij betreft een goede zaak, want Tjarda gebruikt deze positie om het publiek duidelijk te maken hoe het leven met een beperking kan zijn.
‘Zonder Apple heb ik echt een zwaar probleem’
Uiteraard is Tjarda Struik een keiharde doorzetter, maar zonder hulp wordt het lastig. Deze krijgt ze van haar gezin, maar ook zeker van Apple en de producten die het bedrijf maakt. Een verhaal dat ik twee weken geleden, tijdens mijn bezoek aan de Developer Academy, ook te horen kreeg.
Dat soort verhalen klinken in theorie altijd heel erg mooi, maar de praktijk is waar het om draait. „Zonder Apple heb ik een zwaar probleem”, zegt Tjarda tegen me. De eerste bevestiging van velen tijdens ons gesprek over de impact die, onder andere, de iPhone heeft op het leven van mensen met een beperking.
Toegankelijkheid is overigens niet iets van de laatste jaren, maar eigenlijk al vanaf het allereerste model in 2007. „Mijn toenmalige vriendje had zo’n iPhone gekocht en toen dacht ik dat het absoluut niet toegankelijk voor me zou zijn”, vertelt Tjarda. „Ik dacht hartstikke leuk, maar ik kan die knopjes niet voelen. Alleen toen wist ik nog niet dat Voice-Over, waarmee elke aanraking wordt uitgesproken, zo’n toegevoegde waarde had.”
Dat zit ‘em overigens niet alleen in die ene functie. „Als je een boek wilde lezen, had je een veel groter boek nodig vanwege braille, je moest altijd de weg vragen en zelfs bellen was moeilijk, want je zag niet wie je belde. Je had voor alles een apart apparaat nodig en nu zit dat allemaal in één device.”
Wat ik me echter afvraag, is waarom specifiek de iPhone dan zo bijzonder is. „Je hebt genoeg apps van IT-bedrijven”, zegt Tjarda. „Samsung heeft bijvoorbeeld ook zijn eigen tolk, maar bij geen één oplossing is het zo geïntegreerd als bij Apple.”
Tjarda Struik brengt theorie in de praktijk
Tjarda Struik behoort tot de grote groep gebruikers die echt leunt op de iPhone, maar daar stopt de focus van Apple niet bij. En ook niet bij Tjarda, die naar eigen zeggen „echt het hele arsenaal van Apple” in bezit heeft.
In Napels vertelde Apple executive Sarah Hellinger me dat toegankelijkheidsfuncties binnen het ecosysteem enorm belangrijk zijn voor dergelijke consumenten. Het wil ontwikkelaars dan ook altijd motiveren om een extra stap te zetten.
„Er wordt altijd gesproken over waarom toegankelijkheid een essentieel onderdeel is, waarom het van een goede iPhone-app een geweldige app maakt.”
Wat dat betreft geeft Apple het juiste voorbeeld. „Ik heb bijvoorbeeld een MacBook Pro waar ik mijn gemeenteraadswerk mee kan doen, omdat ik makkelijk het beeld groter of kleiner kan maken”, zegt Tjarda.
„Of een iPad voor de kinderen, zodat ik ze zelf voor kan lezen.” Iets wat je als ouder gewoon wil. „Ik luister dan naar de tekst, terwijl de kinderen de plaatjes bekijken.”
Toekomstmuziek
Waar Sarah Hellinger dus voornamelijk spreekt over het motiveren van andere ontwikkelaars, lijkt Tjarda Struik vooral gebaat te zijn bij de functionaliteiten van Apple zelf.
Al zijn er wel degelijke applicaties die Tjarda in haar dagelijks leven ondersteunen. „Bijvoorbeeld als ik van A naar B moet, dan kan ik de borden van de NS niet lezen. Ik heb daar dus gewoon een app voor”, zegt ze.
Er zijn dus degelijk grote en bekende applicaties die Tjarda bij kunnen staan, maar er is vanuit de markt nog wel een groot gemis. „Je kunt je voorstellen dat als je bijna niets ziet, het lastig is om jezelf voort te bewegen”, laat ze weten.
„Het klinkt misschien als toekomstmuziek, maar ik wil dat ik gewoon een device heb, dat zegt: ‘Pas op, zet over drie meter een stapje naar rechts, want er komt een paal’.”
Tjarda Struik maakt duidelijk dat we er nog niet zijn
Grappig, want tijdens mijn bezoek aan de Apple Developer Academy heb ik een jonge student ontmoet die exact zo’n app aan het maken is. In mijn hoofd een topoplossing, maar Tjarda laat me inzien dat theorie en praktijk nog altijd twee verschillende dingen zijn.
„Ik ben wel pessimistisch over dit soort dingen”, geeft ze toe. „Omdat ik dit gewoon al heel vaak heb gezien”. Volgens Tjarda is dit hét probleem dat iedereen wil oplossen voor mensen met beperkt zicht, dus heeft ze al heel veel van dit soort apparaten in handen gehad.
„Uiteindelijk krijgen ze dan toch de financiering niet rond, of het werkt toch niet of het werkt alleen maar in stad A of B. En dat is iedere keer wel lastig.”
Hoewel het idee dus erg goed is, vergeet men doorgaans het belang van dergelijke projecten. Waar het voor hen als een gefaalde missie voelt zodra het niet lukt, is het voor mensen als Tjarda dus wederom een teleurstelling.
„Ik heb denk ik al bij twintig verschillende slimme stokken heb meegekeken. Op een gegeven moment denk je: ‘Ik heb geen zin om weer gevraagd te worden over wat ik er in wil en dat het dan wederom uitmondt tot iets wat niet werkt’.”
Waar de focus op mensen met een beperking dus steeds meer aan het groeien is, zijn we er voorlopig nog echt niet met z’n allen.
https://www.onemorething.nl/2022/11/geheime-knop-iphone-extreem-belangrijk/