Erik Jonk Tech 10 sep 2019, 05:30

Leestijd: 6 minuten

Robot in de wijk: pakketjes!

De zelfrijdende pakketrobot is een nieuwe mogelijkheid voor het bezorgen van miljoenen pakketjes in ons land. Als de wet wordt aangepast.

Die eeuwige pakketbezorgterreur met busjes die voor overlast zorgen? Jouw bel die weer eens klinkt als je buurvrouw niet thuis is, maar een pakket met haar zoveelste paar nieuwe schoenen wordt bezorgd? Dat zal er niet meer zijn als een robot de pakketjes brengt…

Op redelijke termijn werkelijkheid

Nee, we hebben het niet over verre toekomstmuziek met een wandelende robot die weet wanneer je thuis bent en jouw bel weet te vinden. Het gaat hier om een serieuze vinding, de zelfrijdende pakketrobot die zich zelfstandig op loopsnelheid verplaatst om bij jou in de buurt de gekochte spullen af te leveren. Deze zou op redelijke termijn werkelijkheid kunnen zijn, want een prototype bestaat.

Deze PR1 (PostRobot nummer één) is een vondst van Last Mile Logistics uit het Brabantse Oisterwijk. Het bedrijf ontwikkelde de pakketrobot samen met het Noorse Buddy Mobility en het Zwitserse Kyburz. Vorige week stond de PR1 enkele dagen in Brabant, om onder meer grote postpakketbezorgers met het zelfrijdende voertuig kennis te laten maken. Ook Metro keek mee.

Eerst op ski’s

Dit prototype is een computerkunststukje, bijna 400 kilo schoon aan de haak en rijdt max 6 kilometer per uur. Nu is hij naar Noorwegen, waar het ‘echte testen’ van start gaat. Ook zonder mens achter de wagen, tot nu toe gebeurde dat voor de veiligheid telkens wel. Dat de Noren dat doen is geen toeval. Daar bestaat geen pakketbezorgterreur, want pakketten worden er simpelweg niet bezorgd. Die moeten Noren zelf ophalen, vertellen commercieel directeur Thijs Boots en technisch verantwoordelijke Bart Sebregts. „De Noorse post ziet dit als extra optie. Het eerste prototype voor Noorwegen had ski’s in plaats van wielen”, weet Boots nog.

Slipper distance

Enthousiast laten Boots en Sebregts de zelfdenkende machine zien: „Hij werkt op artificial intelligence en leert dus je wijk kennen.” Bart Sebregts laat op zijn mobieltje een app zien waarop de robot zojuist heeft laten weten dat hij in zijn buurt is gearriveerd. Bij wijze van spreken loopt hij nu de voordeur uit om een paar meter verderop zijn pakketje te pakken. „Slipper distance wordt het genoemd. Op je slippers moet je het kunnen redden.” Hij houdt een barcode in de app voor een scherm en klik, een van de 39 lockers gaat open. Mocht Sebregts een retourpakketje hebben, dan zou hij die gelijk in dezelfde locker kunnen plaatsen. Dan rijdt de robot weer weg naar de volgende bestemming. Uiteraard staat hij direct stil als er bijvoorbeeld een kind of dier voor zijn wielen oversteekt.

Noren zijn er bijna klaar voor

„Het Noorse postbedrijf hoopt dat we de pakketrobot over twee jaar door de straten van Oslo en andere steden kunnen laten rijden”, zegt Sebregts na de presentatie. Boots: „Daar is de wetgeving er klaar voor en mogen voertuigen autonoom rijden. In Nederland is die wetgeving er nog niet en moet die worden aangepast om de PR1 in onze straten mogelijk te maken.”

Is er dan niet veel meer denkbaar inmiddels, naast de ‘Brabantse vinding’, voor die drukke last mile als het om het bezorgen van pakketten gaat? Natuurlijk bestaan de oranje pakketautomaten van PostNL, waaruit je op een zelfgekozen moment je pakket ophaalt. Toevallig is Last Mile Logistics bij die automaten betrokken, als leverancier van software en elektronica. En ViaTim bestaat, waarbij een persoon alle pakketten voor een buurt aanneemt en daarvoor een kleine vergoeding krijgt. Bart Sebregts: „Dat is ook mooi. Eenzame ouderen doen dat bijvoorbeeld, zij vinden het leuk om wat aanloop te krijgen. Zo wordt een probleem een oplossing voor een ander.” Maar duizenden drones die boven de steden gaan vliegen? Dat gaat voorlopig niet gebeuren. En kofferbakbezorging, waarbij bezorgers met een code je achterklep kunnen openen? Die mogelijkheid heeft nog geen enkele auto en een dief heeft je raampje zo ingetikt.

504 miljoen pakketten

Bedrijven als Waymo, Uber, Amazon en Domino’s Pizza hebben het principe als de PR1 in Amerika al wel. Maar dan gaat het om robots met één pakket of pizza. Dan lijkt de pakketrobot met al die lockers een beter alternatief. Vorig jaar lieten we in Nederland met z’n allen namelijk 504 miljoen (!) pakketten afleveren, telde de Post- en Pakkettenmonitor van toezichthouder ACM (17 procent meer omzet dan in 2017). En een stad als Utrecht overweegt een verbod van bezorgbusjes in de binnenstad. Daar wordt gesteld: bezorgers, zoek samen eens een oplossing. De Brabantse pakketrobot zal drie principes krijgen. „Het ijscoman-principe, waarbij de robot langere tijd op één plek zal blijven staan. De tweede is het bushalte-principe, waarbij de robot een vaste route rijdt en op vaste plaatsen stopt”, zegt Sebregts. Boots over de derde: „Het taxi-principe voor mensen die bijvoorbeeld slecht ter been zijn. Dan komt de robot praktisch aan je deur.”

Nog even wachten dus, maar we gaan het zien of de pakketbezorgers meegaan in het robotidee. Boots: „Vergeet de verzenders niet. Waarom zouden partijen als Coolblue en Bol.com niet zelf met bezorgrobots kunnen gaan werken?” En wie weet komt je dampende pizza van Thuisbezorgd in de toekomst ook wel zonder bezorger de wijk in.

En de werkgelegenheid dan?

Zeg je robot, dan krijg je direct ‘en werkgelegenheid dán?’ op je bordje. Bij Last Mile Logistics hebben ze dat ook al een paar keer gehoord. Bart Sebregts: „De postbode rijdt inderdaad niet meer rond in zijn busje, maar met de robot zorgen we juist ook voor nieuwe werkgelegenheid. Robotisering levert een verschuiving binnen de werkgelegenheid op. Maar daarnaast zeg ik eerlijk: komen wij niet met de pakketrobot, dan doet iemand anders dat wel.” Zijn collega Thijs Boots: „We moeten met z’n allen ook naar onszelf kijken. We willen allemaal bestellen en ons pakketje voor 23.59 uur de volgende dag in huis hebben. Maar over de bezorging en de drukte wordt gemopperd. Daar wrikt de schoen.”

Ergernissen

Metro zette eerder de vijf grootste ergernissen over pakketbezorging op een rij. Dit waren ze, toen voorzien van waargebeurde voorbeelden:

1 Dat je pakket bij de buren ligt (soms een hele straat verderop) en de bezorger niet nogmaals langskomt.

2 Dat het tijdvlak van bezorging ruim is en je lange tijd thuis moet zijn om het pakket te ontvangen.

3 Dat de bezorger – dat gebeurt vooral in dorpen – het pakket voor je verstopt, maar je vuilcontainer bijvoorbeeld een goede verstopplaats vindt.

4 Beschadigde pakketten.

5 Verdwenen pakketten die ook nog eens voorgoed van de radar zijn verdwenen.