Kasper Hermans Tech 1 okt 2018, 07:59

Leestijd: 4 minuten

FIFA19 in vijf indrukken: the impossible is possible

’s Werelds meest populaire jaarlijks verschijnende game viel afgelopen vrijdag weer bij vele mensen op de deurmat. FIFA 19. Na een weekendje testen zijn dit de vijf belangrijkste conclusies.

Alles kan, ook het onmogelijke

Dit kan je en is op twee manieren op te vatten. Allereerst: FIFA voelt vrijer dan ooit als je speelt. Het is alsof de spelers nog een stuk nauwkeuriger afgestemd zijn op wat jij van ze vraagt, dan tijdens de vorige edities. Het lopen, het passen en het schieten. Alles verloopt vloeiender. Er zitten weinig beperkingen aan de hoeken die je kan maken.

Daarin zit dan ook gelijk het gevaar. Je hoeft niet lang te spelen om direct al de meest onmogelijke doelpunten tegen te komen. En daar hoef je zelf geen sterspeler voor te zijn en dat geldt evenzeer voor de speler die je bestuurt. Tijdens de eerste paar speeluren vliegen er al een paar volleys van de achterlijn in, die er in geen geval ooit in zouden kunnen of mogen. Het ziet er spectaculair uit, maar je vraagt je af waar het realisme gebleven is.

Grafisch uitgediept

Het is voor sportspellen in het algemeen lastig om zich te meten met de fraaie adventuregames van tegenwoordig. Dit omdat je toch graag een overzichtsstandpunt hebt, waarbij de details automatisch wegvloeien. Toch zijn die details weer fraai verbeterd in FIFA 19 en wanneer je de kans krijgt om de spelers van dichter bij te bewonderen, zie je de vooruitgang. Kortom, qua gameplay heeft de gamer weinig tot niets te klagen.

Keepers blijven achter

Oké, toch een dingetje dan. Voortbordurend op punt 1 zien de keepers er niet heel sterk uit op dit spel. Ze lijken vooral heel makkelijk uit te spelen op hun zwaktes. Snel voorbeeld: tijdens een potje Borussia Dortmund – Atlético Madrid wordt het 6-1, wordt Jan Oblak (bepaald niet de slechtste keeper van de game) met min of meer dezelfde handeling vanuit verschillende posities vier keer verschalkt. Dat haalt de uitdaging wel een beetje weg. Tegelijkertijd is het optreden van de doelmannen bij ‘onmogelijke’ ballen dus ook niet erg sterk te noemen.

The Champions

Na jaren heeft FIFA de licentie voor het Champions League-toernooi dan eindelijk binnengesleept. Deze was jaren voorbehouden aan de grote – maar zeker in Nederland toch beduidend minder populaire – concurrent Pro Evolution Soccer. De Aziatische uitdager wordt steeds vaker aangeduid als het spel voor de puristen, terwijl Electronic Arts een game voor de liefhebber maakt. En dat hebben ze gedaan. FIFA19 is er als de kippen bij om de Champions League in alle mogelijke spelmodussen terug te laten keren. Natuurlijk in de Carrière Modus, maar ook in The Journey – dat overigens meer en meer een soort animatiefilm aan het worden is, dan echt een game – tot FIFA Ultimate Team. Het ziet er gelikt uit, is goed verzorgd en alles wijst er op dat FIFA al ver voor april wist dat de aanval op de licentie (succesvol) geopend werd.

Een nutteloze Journey?

Even wat achtergrondinformatie: Gamemodus The Journey werd in 2017 geïntroduceerd. Hierbij kruip je in de huid van Alex Hunter. Een jonge voetballer die de absolute top hoopt te halen. Behalve dat je wedstrijden speelt en traint, moet je ook allerlei keuzes rondom het veld maken. Deze speloptie is goed uitgediept. Misschien iets te erg zelfs. Zoals gezegd: de eerste paar uur lijken meer op een animatiefilm dan op een game, maar dat heeft ook wel iets tofs. Bovendien kan je inmiddels niet alleen het pad van Hunter volgen, maar ook dat van zijn talentvolle zus en zijn beste vriend.

Tot zover is alles leuk en aardig, maar in een interview met Gamereactor bevestigde EA dat dit (seizoen drie) het laatste jaar van de The Journey is. Dan ga je je afvragen of het het waard was om zoveel geld en tijd – want dat zit er ongetwijfeld in – te stoppen in deze optie. Had bijvoorbeeld niet de Carrière kunnen worden opgesmukt, uitgediept en verbeterd? Want daar liggen de echte grote ontwikkelingen al een tijdje stil. Voor de liefhebber is The Journey ongetwijfeld een leuke opties geweest, maar de trouwe speler van FIFA die er niets mee heeft, zal zich een beetje ‘verwaarloosd’ voelen.