Robyn van Gorsel Relaties & seks 20 nov 2024, 19:29

Leestijd: 4 minuten

Het Dilemma: ‘Kan ik mezelf blijven wegcijferen voor een vriend die mij emotioneel uitput?’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Irani (37), die niet weet hoe ze haar vriendschap met een oude vriend kan behouden zonder zichzelf te verliezen.

„Isaac was jarenlang een van mijn dierbaarste vrienden. We kennen elkaar sinds de middelbare school en door de jaren heen hebben we altijd contact gehouden. Zelfs toen hij verhuisde naar Tilburg en ik naar Zwolle, bleven we moeite doen om elkaar regelmatig te zien. 

Hij had altijd al wat donkere periodes, maar het viel destijds nog mee. De laatste jaren is het anders. Zijn depressies zijn zwaarder geworden, en een paar jaar geleden heeft hij zelfs geprobeerd om zijn eigen leven te nemen. Dat was een ontzettend zware tijd voor hem – en ook voor mij. Ik probeerde er zoveel mogelijk voor hem te zijn, hoe moeilijk dat soms ook was.

Is er een middenweg?

De laatste tijd zoekt Isaac weer veel contact. Hij wil regelmatig afspreken, en ik merk dat ik daar steeds meer tegenop zie. Het voelt alsof ik na elk gesprek met hem volledig leeg ben. Alles draait altijd om zijn problemen. En natuurlijk begrijp ik dat – hij heeft het ontzettend zwaar en zijn problemen zijn niet niks. Maar ik heb ook mijn eigen struggles. Ik zit zelf niet lekker in mijn vel en heb soms het gevoel dat ik mezelf volledig moet wegcijferen als ik met hem ben. Het is alsof ik niets terugkrijg van de vriendschap.

Ik voel me vreselijk schuldig over deze gevoelens. Hoe kun je iemand in de steek laten die zo diep in de put zit? Wat als ik de enige ben met wie hij dit kan delen? Maar aan de andere kant weet ik niet of ik dit nog langer volhoud. Ik wil hem niet kwijt als vriend, maar ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan zonder mezelf steeds verder op te branden.

Aan de ene kant denk ik dat ik duidelijk mijn grenzen moet aangeven. Ik kan niet alles op me blijven nemen, want dan blijf ik alleen maar uitgeput achter. Maar aan de andere kant ben ik bang dat als ik hem minder vaak zie of eerlijk ben over hoe dit voor mij voelt, hij zich nog eenzamer gaat voelen. Misschien voel ik me wel te verantwoordelijk, maar als er iets met hem gebeurt omdat ik afstand neem, zou ik dat mezelf nooit vergeven. Tegelijkertijd vraag ik me af: kan een vriendschap überhaupt standhouden als die zo eenzijdig voelt?

Dilemma: vriendschap of grenzen?

Moet ik blijven afspreken en hem blijven steunen, zelfs als het ten koste van mijn eigen welzijn gaat? Of moet ik mijn grenzen aangeven en het risico lopen dat ik hem daarmee kwets of verlies? Wat zouden anderen in mijn situatie doen?”

Wat vind jij dat Irani moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.

Vorige week

Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Ine (24), die heimwee heeft tijdens haar backpackreis, maar zich schuldig voelt over eerder terugkeren.

Vrijwel iedereen heeft hetzelfde advies voor Ine: niet opgeven, maar blijven. Zo schrijft Ingeborg: „Dat een deel van zo’n reis tegenvalt, dat je je eenzaam voelt en heimwee hebt, dat is niet raar. Dat hebben veel soloreizigers en jij nu dus ook.” Als tip om eroverheen te komen raadt ze aan om op pad te gaan: „Kruip niet weg in je bed of je telefoon. Ga erop uit. Misschien is er een georganiseerde activiteit (sport of cultureel bijvoorbeeld) in de buurt of wat verder weg? Of kun je naar een heel nieuwe bestemming?”

Volgens Jantine hoort het een beetje bij het backpacken. „Costa Rica is niet de beste plek voor soloreizigers en backpackers. Erg prijzig, vrij slecht openbaar vervoer en minder hostels dan de landen eromheen. Nicaragua is tegenwoordig the place to be voor backpackers. En in Bocas del Toro in Panama vind je trouwens ook zat prachtige hostels en lodges vol medereizigers. Of Colombia… Je kunt alle kanten op!”

Laura herkent het probleem van Ine. Ze is zelf net terug van een soloreis naar Kreta. „Ik had precies hetzelfde. Ik wilde op een gegeven moment alleen nog maar naar huis. Ik ben zo heel blij dat ik het niet gedaan heb. Je gaat spijt krijgen als je nu naar huis gaat.” 

Andere dilemma’s van Metro-lezers inzien? Hier vind je de dilemma’s die we behandeld hebben.

Anne is 32 en heeft geen vrienden (meer): ‘Ik ben nu beland in de bijpraat-fase’

Op vakantie en botert het niet met je reispartner? Zo herken en voorkom je het volgens reisexperts

Reacties