Dilemma: ‘Mijn vriend zuipt wekelijks zorgelijk veel’
Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Anne-Marie (33), die zich zorgen maakt over het drankgebruik van haar vriend.
„Mijn vriend en ik zijn tien jaar samen. Een hele poos dus. Ik hou van hem en hij van mij. En natuurlijk gaat onze relatie, net als die van vele anderen, met pieken en dalen. Maar heb ik altijd het idee gehad dat hij en ik bij elkaar horen.
Vriend drinkt veel alcohol
Ieder huisje heeft zijn kruisje en ik denk dat ons kruisje over het drankgebruik van mijn vriend gaat. Zijn vader, die overleed aan een hartstilstand, was een echte alcoholist. Zijn moeder drinkt helemaal niet. Maar mijn vriend heeft in zijn jeugd het nodige meegemaakt. En drinken betekent even verdoven en alles vergeten.
Hij is een horecaman en drinkt stevig. Zo hebben hij en zijn vrienden vaste wekelijkse dagen dat ze samenkomen. Vrijdagavond is heilig en dan beginnen ze ‘s middags met stevig ‘zuipen’. En dat drinken gaat niet over een gezellige borrel. Ik noem het haast comazuipen. Hij slaat heel veel bier achterover, waarna ook meestal nog een hoeveelheid sterke drank volgt.
Fysieke en mentale katers
Mijn vriend heeft het zelf al vaker gezegd: „Als ik drink, dan zit er geen rem op.” Hij komt dan ladderzat thuis. Het probleem is dat hij geen dagelijkse drinker is. Doordeweeks drinkt hij amper alcohol. Tenzij er een uitje, gelegenheid of feestje met zijn ‘drinkmaten’ is, dan gebeurt het weer wel. Maar dat is niet iedere week aan de orde.
Het ergste vind ik eigenlijk de nasleep. Mijn vriend is 34 en drinkt alsof hij 16 is. Maar de katers (en vooral de mentale kater) zijn heel ernstig tegenwoordig. Hij ligt dan de hele dag op de bank te slapen en is behoorlijk depressief op zo’n ‘day after’. En zijn miserabele gevoel weerhoudt hem de week daarna niet om opnieuw zich vol te laten lopen.
Mijn vriend zit niet dag in dag uit met een fles drank op schoot. Maar als hij drinkt, gaat het altijd te ver. En denk maar niet dat hij zo’n avond overslaat. Ontspanning noemt hij het zelf en dat is hem kennelijk heel dierbaar.
Dilemma: hoe ga ik met dit drinkgedrag om?
Ik heb altijd gehoopt dat zijn extreme drinkgedrag over zou gaan. Ook omdat hij regelmatig geen alcohol nuttigt. Maar die vaste ‘zuipdag’ en de ‘zuipuitjes’ blijven doorgaan. En soms maak ik me gewoon zorgen. Mijn vriendinnen hebben ook weleens aangekaart dat mijn partner een alcoholprobleem heeft, maar mijn vriend ontkent dat stellig. En als ik vraag of hij wellicht eens een weekje kan overslaan, hebben we een hok met ruzie.
Ik spreek uit dat ik zijn drinkgedrag zorgelijk vind en laat hem gaan. Want naast de depressieve katers en lamme avonden, is hij nog steeds mijn liefde. Die ook een zorgzame, lieve en warme kant heeft. Waar ik heel gek op ben. Maar hoe ga ik met deze situatie om? Hebben anderen dit weleens meegemaakt met een partner? Ik hoor graag wat zij in dit soort relaties deden.”
Wat vind jij dat Anne-Marie moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.
Vorige week
Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Daniël (29), die worstelt met een dertigersdilemma en 30 worden beangstigend vindt.
„Geen idee waarom jij dat vindt, ik had er geen moeite mee en met 42, wat ik nu ben, heb ik ook geen moeite”, schrijft Geert.
En Anna zegt: „50 is erger.”
„Ik vond het toen ook niet leuk”, schrijft Janet. „Het voelde toen als een stukje jeugdigheid afsluiten. Maar het ouder worden viel achteraf reuze mee. Mijn mooiste leeftijd vond ik persoonlijk 32 jaar en 37 jaar. Daarna volgde weer die serieuze 40. Maar het komt allemaal goed, als je jezelf maar gezond houdt.”
Joop vertelt: „Dertig worden of zelfs veertig, er verandert an sich niets. Je zult je hetzelfde voelen als toen je 25 was. Mogelijk (hopelijk?) wat meer verantwoordelijkheden, maar dat hangt geheel van jezelf af.”
Sandra laat weten: „Ik zou je willen zeggen: ‘Je hebt alle tijd’. Ook ik had in mijn jeugd steeds het idee dat ik sneller, beter, meer kon. Maar pas als je accepteert dat alles komt zoals het komt, kun je ook een beetje genieten. Je hoeft geen haast te hebben. Iedereen doet het op zijn eigen tijd en manier.”
„Zelf ben ik 65, vier jaar geleden gescheiden, een nieuw bedrijf gestart en helemaal weer opnieuw begonnen. Daarmee bedoel ik: het leven is altijd een verrassing, kan veranderen en valt niet te plannen. Je kunt op je 30ste denken dat je de boel op orde hebt, om op je 45ste alles rigoureus om te willen gooien. En dat houdt het leven juist interessant”, aldus Johan.
Dilemma: ‘Mijn 16-jarige dochter weigert haar vader te zien, hoe ga ik hiermee om?’
Dilemma: ‘Mijn vriend wil geen seks vanwege mijn zwangerschap’