Julia Osendarp Relaties & seks 22 nov 2023, 19:32

Leestijd: 4 minuten

Dilemma: ‘Ik wil scheiden, maar mijn kinderen smeken me het niet te doen’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Jochem (41), die wil scheiden, maar z’n kinderen smeken hem om het niet te doen.

„Mijn vrouw en ik zijn al een hele lange tijd samen. We waren jeugdliefdes en kregen in onze tienerjaren ‘verkering’. Ze is lief, een mooie verschijning, slim en we groeiden van jeugdliefdes uit tot een waar huwelijk. Iets waar mijn vrouw nog regelmatig trots over vertelt als ze op een verjaardag staat.

Kinderen krijgen

We maakten heel veel fases met elkaar mee. Studeren, een serieuze baan, huwelijk en uiteindelijk een gezin. We deden het allemaal keurig volgens het boekje. Alsof het al die tijd al vaststond. Wij zouden met elkaar oud worden. We hadden immers al zoveel meegemaakt.

Ik ga eerlijk zijn, het krijgen van kinderen heeft ons behoorlijk opgeschud. We hebben drie kinderen en ik houd ontzettend veel van ze. Maar een gezin is hard werken, offers brengen en echt niet altijd rozengeur en maneschijn. Maar ik denk dat meer koppels dat herkennen.

Tijd naar het gezin

Nadat de kinderen geboren waren, doofde bij ons het vuurtje steeds verder. We maakten weinig tijd voor elkaar, leefden langs elkaar heen, hadden geen fysiek contact en ergerden ons continu aan elkaar. Ik stortte me veel in mijn werk, maar ik kon merken dat er van liefde, of zelfs houden van, nog weinig sprake was.

Onze kinderen zijn heel belangrijk voor ons. Daar is het de afgelopen tien jaar volledig over gegaan. En ik ben blij dat ze met zowel hun moeder als vader een hechte band hebben.

Wel of niet scheiden?

Ik heb vaak gedacht: ‘Misschien wordt het later  beter’. Als de kinderen ouder zijn of dat mijn vrouw en ik elkaar weer zouden terugvinden. Maar ik voel echt niks meer voor haar. Integendeel, ik waardeer het als ik alleen, of met de kinderen, ben. Ik mis haar niet en voel me ook niet aangetrokken tot haar.

Wat ons bij elkaar houdt, zijn de kinderen. Maar we hebben nu eenmaal vaak ruzie en dat merken zij ook. De laatste tijd denk ik steeds vaker aan scheiden. Ik vind mijn leven niet leuk, voel me somber en mis nieuwe uitdagingen. Ik denk oprecht dat ik momenteel de boel beter in mijn eentje rooi dan met mijn vrouw. Toch wil mijn vrouw niet scheiden, dat heeft ze vaker gezegd. ‘Denk aan al die jaren die we al samen zijn’, ‘denk aan ons gezin’ en ‘we komen er heus wel uit’, zegt ze vaak als we de boel bijleggen.

Dilemma

Maar hier is het dilemma. Mijn kinderen zeggen regelmatig dat ze absoluut niet willen dat wij gaan scheiden. Laatst zat ik met mijn oudste zoon in de auto en sprak hij uit dat hij heel boos op me zou zijn als ‘mama en jij’ uit elkaar gingen. Daarnaast heeft hij het momenteel behoorlijk zwaar op school. Hij wordt namelijk gepest en zit niet lekker in z’n vel. En mijn andere twee kinderen hebben ook zo hun eigen sores. Diep in mijn hart weet ik dat ik wil scheiden, maar mijn kinderen doe ik heel veel verdriet als ik dit doe. Zijn er mensen die in eenzelfde situatie hebben gezeten en mij advies kunnen geven?”

Wat vind jij dat Jochem moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.

Vorige week

Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Romy (27), die denkt dat een vriendin van haar vriendin met opzet zwanger raakte, maar het als een ongelukje deed lijken.

„Een kleine voorspelling… je vertelt het, zij ontkent het. Hij boos omdat je loopt te stoken. Zij boos omdat je de ‘waarheid’ hebt verteld en je bent direct 2 vrienden armer door iets wat je zaak niet is”, schat Karen in.

Erica vindt: „Gewoon niet vertellen, ze hebben samen de keus gemaakt om het kindje te houden en ervoor te zorgen. En als hij haar niet vertrouwde met de pil, zijn er altijd nog mogelijkheden voor een man om te zorgen dat de vrouw niet zwanger wordt. Ze hebben het toch met z’n tweeën gedaan, een kind maak je niet alleen… Plus dat het vertellen alleen maar meer ruzie veroorzaakt, waar het kind niet bij gebaat is.”

Ingrid adviseert: „Denk je dat jouw eerlijkheid over deze situatie tegenover de vriend van je vriendin iets positief gaat veranderen aan de situatie van dit gezin, dan zou ik het doen. Als je denkt dat dit niet zo is, dan is het beter te zwijgen. Soms kun je, al lijkt de huidige situatie al uitzichtloos, toch nog meer stukmaken dan er al kapot is. Het is tenslotte niet jouw leven, maar dat van hen. Maar wel met als kanttekening dat als je ziet dat het kindje traumatisch door de thuissituatie beïnvloed wordt en daar zichtbare gevolgen van zijn, zoals bijvoorbeeld achterstand in de ontwikkeling, teruggetrokken gedrag, of juist agressief gedrag omdat dit zijn thuisvoorbeeld is of plotselinge verdwijning van de zindelijkheid, ik er dan wel zeker iets aan zou proberen te doen, in welke vorm dan ook.”

En Marjolein benoemt: „Het leven even zou een stuk makkelijker zijn als mensen elkaar respecteren en in hun eigen waarde laten en ieder zijn eigen leven leeft en zich niet met een ander bemoeit.”

Dilemma: ‘De beste vriend van mijn partner maakt avances naar mij’

Reacties