Julia Osendarp Relaties & seks 12 jun 2023, 19:02

Leestijd: 3 minuten

‘Eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger’, klopt dat?

Eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger. Oftewel: een vos verliest z’n haren, maar niet z’n streken. Iemand die ooit een scheve schaats reed, voorspelt niet veel goeds voor de toekomst, klinkt het toch regelmatig. Maar klopt dat eigenlijk?

Vreemdgaan is van alle tijden, maar met de komst van social media en talloze andere communicatievormen, zijn we er behoorlijk op gespitst. Zo las menig Metro–lezer deze signalen van overspel en het betoog van de Belgische seksuoloog Goedele Liekens waarom we óók rekening dienen te houden met de gevoelens van de vreemdganger. Eerder interviewde Metro een aantal deskundigen over overspel en waarom de mens geneigd is om vreemd te gaan.

Onderzoek naar vreemdgaan en herhaling van gedrag

Het wetenschappelijke IFL Science haalt een onderzoek uit 2017 aan. Daarvoor bekeken onderzoekers 484 koppels. 44 procent van hen gaf aan ooit vreemd te zijn gegaan in de relatie. Daarnaast bleek dat de personen die in het verleden wel eens een ‘bezoekje buiten de deur’ brachten, drie keer zoveel kans hadden om opnieuw vreemd te gaan in vergelijking met de personen die nog nooit ontrouw waren geweest.

Onderzoekster Kayla Knopp legde daarover uit dat het verleden een belangrijke rol speelt in relaties. „Wat we in onze romantische geschiedenis doen, heeft uiteindelijk invloed op wat er daarna komt.” Dat kan dus ook bij overspel het geval zijn, maar dat is geen vast gegeven.

Veelvuldige vreemdgangers

Psycholoog Kristin Davin en neuroloog Heidi Moawad benadrukken in een artikel dat niet iedere persoon die ooit vreemdging, dat opnieuw hoeft te doen. Maar dat veelvuldige vreemdgangers seksuele partners zoeken vanuit een voortdurend, terugkerend patroon van ontrouw.

En therapeut Ainhoa Plata vertelde aan El País dat er bepaalde persoonlijkheidskenmerken zijn die leiden tot ontrouw. Zoals bijvoorbeeld narcistische karaktereigenschappen. „Narcistische mensen gebruiken anderen om zich geliefd en bewonderd te voelen. Ze houden van uitdagingen en bewijzen zichzelf voortdurend dat ze boven anderen staan. Om deze reden houden ze ervan om de passie van verliefd worden te beleven. Ze voelen zich meer bewonderd en gewaardeerd in die ruimte dan in een langdurige relatie”, aldus de therapeut. Volgens haar is een narcist niet tevreden met een stabiele en langdurige relatie. Waarom? „Omdat na verloop van tijd de partner stopt met het idealiseren en ophemelen van een persoon. Waarna ontrouw die behoefte van de narcist (om aanbeden te worden) wel bevredigt.”

Zelfbeeld

Psycholoog Inés Bárcenas legt aan hetzelfde El País uit dat mensen met een vermijdende hechtingsstijl of een laag zelfbeeld óók vatbaar kunnen zijn voor terugkerende ontrouw. Ze verzetten zich tegen het verbinden met een vaste partner of zoeken volgens de psycholoog bevestiging bij anderen. „Dat betekent niet dat alle ontrouwe mensen persoonlijkheidsstoornissen of mentale problemen hebben. Soms kan ontrouw ook te maken hebben met de relatie of partner.”

Maar ook iemand die ooit vreemdging, hoeft dat niet een leven lang te blijven doen. Daarvoor moet iemand aan zichzelf kunnen werken en dat kost tijd. „Je moet werken aan je identiteit, zelfrespect en zelfvertrouwen. Het is een lange weg waarbij je de band tussen jezelf en anderen moet verkennen en opnieuw moet opbouwen. Maar, het is mogelijk om beter te worden en beter te zijn voor anderen”, aldus Bárcenas.

Schoonheidsideaal maakt ons té streng over ons lichaam en zo laat je dat los