Hoe versier je een Italiaanse vrouw?
Hoe versier je een Italiaanse? Hoe ziet haar leven eruit? Hoe gaat ze om met haar familie, haar kinderen en natuurlijk haar eigen man? Nederlander Ewout Kieckens die ruim vijftien jaar in Italië woont – sinds kort met zijn Italiaanse droomvrouw – schreef er een boek over.
Sophia Loren en Monica Bellucci zijn archetypen van vrouwlijke elegantie en schoonheid. Italianen hebben oog voor de schoonheid van mensen én de schoonheid van dingen. Het beste design komt uit Italië, en niet omdat er de beste scholen zijn gevestigd voor mode en grafische of industriële vormgeving. Het heeft te maken met het land zelf. Italië wordt niet voor niets ‘il Bel Paese’ genoemd, het mooie land. Gevoel voor schoonheid en esthetiek zit in de homo italianicus. Is het toeval dat Italianen van oudsher omgeven zijn door de naakte mens? Van de Grieks-Romeinse cultuur via de Renaissance tot aan het fascisme, het land is letterlijk vergeven van monumenten, standbeelden en schilderingen van naakte lichamen. Ze zijn te vinden op pleinen, in musea, maar ook in kerken. Ze maken deel uit van de omgeving en daarmee van het leven van de Italianen zelf.
Campione
Als het gaat om de tijd die vrouwen aan persoonlijke verzorging besteden, is Italië de kampioen. „Italiaanse vrouwen hebben meer glitters, meer sieraden. Ze zijn opzichtig, en als ik in het buitenland onderweg ben, pik ik de Italiaansen er zo uit. Ze zijn decoratiever”, zegt Frank, een van de mannen die ik interviewde voor mijn boek. „In mijn land lopen vrouwen weleens in een trainingspak. Dat is in Italië onmogelijk, tenzij het plotseling in de mode zou zijn.”
Flirten
In Italië wordt gekeken. Je mag in elkaars ogen kijken. Het is flirten op en top. Italië is voor westerlingen wat dat betreft een walhalla. „Nee, In Italië moet je kijken”, verbetert Paolo Crepet me. Hij is psychiater en een bekende verschijning op de Italiaanse televisie. „Hier geldt het tegenovergestelde. Je mag weinig doen, en daarom zijn er de looks en is er het koekeloeren. En hoewel de culturele regels veranderen, en de seksuele vrijheid van een meisje in Rome niet anders is dan in Londen, zijn de oude gewoonten nog niet versleten. Je mag ook je hoofd omdraaien voor een tweede of derde blik. Wij Italianen, mannen en vrouwen, houden van de verlokking. Ik vind dat helemaal niet verkeerd. Giacomo Casanova zei iets heel moois: liefde is als het opgaan van een trap. Het gaat om het wachten. Je neemt, zoals Casanova, de moeite om naar Venetië te gaan om een vrouw het hof te maken. Dat is heel mooi, heel Italiaans, en ik vind het ook wel eerlijk. Het zou jammer zijn als er geen verleiding meer is, als er geen moeite meer wordt gedaan. Ik zou niet willen dat seksuele ontmoetingen verworden, zoals een meisje me laatst zei, tot ‘het nemen van een cola uit de koelkast’. Ja, oké, oké, ik ben blij voor je dat je je vrij voelt, maar het spijt me ook voor je omdat je iets moois kwijtraakt. Iemand verleiden betekent de tijd nemen, wachten, een inspanning doen.”
Losser
De Italiaanse blik is echter vaak vrijblijvend. „Het is met Italiaanse vrouwen toch vaak ‘kijken, kijken, niet kopen’, vindt Johan, die met een Italiaanse in Rome samenwoont. Behalve blikken beschikken Italiaanse vrouwen over andere lichaamstaal. Italianen, ook mannen, raken elkaar veel meer aan. Vrouwen zijn in het geheel wat losser. Hier een spontane hand op de arm, daar een warme omhelzing. Maar dat is vrijblijvend. In West-Europa betekent aanraken heel veel. Voor Italiaanse vrouwen betekent het niets. Het is dus lastig om in te schatten of het flirten is, of dat er een vervolg kan zijn. Dit is pure ‘sprezzatura’, het vermogen om te verhullen wat men echt wil, voelt, denkt en van plan is achter een masker van schijnbare terughoudendheid en nonchalance.
Daten
Daten is niet eenvoudig. Veel Italiaanse vrouwen geloven in de ridder op het witte paard – het cliché bestaat gewoon nog in Italië. „Hier doen de regels en de rituelen van het hof maken ertoe. Vrouwen verwachten dat je moeite voor ze doet. Ze willen achterna worden gezeten, ze willen worden veroverd. Ze willen dat jij laat zien dat jij de man bent”, vertelt Edwin. In een interview met La Gazzetta dello Sport, de bekende roze sportkrant, legt de showgirl Federica Nargi uit hoe zij een relatie kreeg met Alessandro Matri, destijds voetballer bij AC Milan. „We hebben elkaar voor het eerst ontmoet in een club in Rimini. We vonden elkaar leuk. Daarna kwam ik hem nog eens tegen in Rome. Hij begon mij het hof te maken. Maar ik heb hem drie maanden laten lijden.” Alessandro gaf Federica zijn telefoonnummer, maar zij niet het hare. „Ik belde hem later vanaf een anoniem nummer, en dat maakte hem gek omdat hij me niet kon traceren. Toen heb ik hem toch maar mijn telefoonnummer gegeven, maar met de cijfers in de verkeerde volgorde. Zo moest hij zelf uitvinden welk nummer het juiste was.” Sinds hij haar nummer heeft en de twee een stel vormen, maakt hij er goed gebruik van. „We bellen elkaar zeker tien keer per dag.”
De Italiaanse vrouw verkoopt haar huid dus duur. Ze geeft zichzelf, haar hart, haar ziel en haar vlees doorgaans pas na een lange aanloop. Het heeft iets weg van ‘Slow food’, de beweging die pleit voor meer aandacht voor de kwaliteit van voedsel, voor de ingrediënten, voor de bereiding ervan en voor het in alle rust genieten van eten. Leven en liefde in Italië, het is een kwestie van ‘Slow love’.
Tenslotte: zes dringende adviezen
Het beginnen en onderhouden van een Italiaanse relatie gaat niet vanzelf. Je moet er veel voor doen, maar je krijgt er ook veel voor terug.
Eet met mes en vork. De etiquette, regels die voorschrijven hoe je je hoort te gedragen en te verzorgen, zijn doorslaggevend. In Italië heersen nog de regels van de oude school. Je opent de deur voor haar, je helpt haar in de jas. Uiterlijke vorm is belangrijk.
Schaf extra telefoonbundels aan. Zonder bellen, zelfs als je samenwoont, gaat het niet. De Italiaanse wil voortdurend in contact blijven met haar geliefde.
Maak geen grappen meer over schoonmoeders. Het cliché is namelijk waar: Italianen zijn familiemaf. Maar je krijgt er ook iets voor terug als haar moeder in de buurt woont; La mamma doet de was, strijkt – ook sokken en onderbroeken – en kokkerelt als de beste.
Gooi je Jamie Oliver-boeken bij het oud papier. De Italiaanse wil het koken en het huishouden niet opgeven. De Italiaanse situatie gaat in tegen de alarmistische verhalen van de laatste jaren over The End of Men, om de titel van een bekend feministisch werk aan te halen. De #metoo-discussie leeft ook niet echt in Italië.
Houd geen salamipraat. De Italiaanse vrouw heeft de neiging om indirect te communiceren, om boodschappen in stukjes voor te zetten, als het aansnijden van een salami. Heimelijk vindt ze de directheid van de buitenlandse man wel fijn (zolang de etiquette worden gerespecteerd). Dat schept duidelijkheid.
Toon je een Nostradamus. In het algemeen zoekt een Italiaanse iemand die het idee geeft dat hij een veilige toekomst biedt. Al het andere, de sterke kwaliteiten van de man, zijn deugdzaamheid en vriendelijkheid, die worden op een later tijdstip op waarde geschat.