Jorieke van Noorloos Reizen 3 apr 2020, 05:00

Leestijd: 5 minuten

Wereldreis afgekapt vanwege corona: ‘We zien dit als een pauze’

Verlaat je huis en haard om de wereld rond te trekken, gooit de wereldwijde coronapandemie roet in het eten. Het overkwam Maaike van de Graaf en Maaike Polder, die na veel omwegen weer thuis bij hun ouders zitten.

Het plan was om zes maanden rond te reizen, het werden er twee. Maaike van de Graaf (24) en haar vriend Marco Walgreen (26) vertrokken in januari naar Thailand en Nieuw-Zeeland en zouden via Bolivia nog naar Peru, Colombia, Midden-Amerika, Mexico en Guatemala gaan. Ze strandden echter in Bolivia. „We volgden tijdens onze reis het nieuws op de voet, maar we hebben geen seconde gedacht dat het zó groot zou worden. Toen we eenmaal in Bolivia waren, merkten we dat bepaalde toeristische attracties werden gesloten en werden we bij bijvoorbeeld een waterval geweigerd omdat we Europeaan zijn. Hoe Aziaten aan het begin van de pandemie in Europa werden gediscrimineerd, zo werd er nu op ons neergekeken."

Avondklok

De twee besluiten voor drie weken een AirBnB te huren en Spaanse lessen te nemen, aangezien ze nergens heen kunnen. In Nederland hebben ze, omdat ze hun werk en huis hebben opgezegd, ook niet veel beters te doen. „In Bolivia was een avondklok ingesteld, waardoor we tussen 17.00 uur en 5.00 uur niet naar buiten mochten. Dan was het echt uitgestorven op straat, terwijl daarbuiten het gewoon druk was op de markt. Echt onverantwoord."

Rond diezelfde tijd zit ook Maaike Polder (29) in Zuid-Amerika, die minimaal een half jaar zou weggaan. „Mijn huis in Alkmaar en werk waren opgezegd, ik had een afscheidsfeestje gegeven en ik zat net een maand in Colombia toen bleek dat ik alweer naar huis moest." Op dat moment werkte ze als vrijwilliger bij een project voor vluchtelingen uit Venezuela. „De boel escaleerde ineens. De shelters van de vluchtelingen werden gesloten en zij kwamen op straat te staan of werden in een bus gezet, terug naar Venezuela. Ik zat al niet op een veilige plek, maar nu zou het echt gevaarlijk worden."

„Toch twijfelde ik om te gaan. Ik ben journalist en er gebeurde zoveel daar, ik zou hele interessante video’s of nieuwsreportages kunnen maken", gaat Polder verder. „Alleen: als ik ziek zou worden, zou ik hier geen goede zorg kunnen krijgen. Ik moest ook aan mijn familie en vrienden thuis denken. Het is onvoorspelbaar in Zuid-Amerika, de coronasituatie kan door alle politieke en economische moeilijkheden enorm lang duren. En dan zou ik opgesloten zitten op een boerderij in Colombia. Journalistiek gezien werd het interessanter, maar de lol en het reisgevoel waren verdwenen."

Vast in het buitenland

Inmiddels zijn alle drie wereldreizigers na ellenlange vluchten weer thuis, maar dat geldt niet voor iedereen. De laatste cijfers meldden dat duizenden Nederlanders nog niet thuis zijn. Volgens Michel Ter Borg, reisspecialist bij backpackersreisbureau KILROY, zitten er nog zo’n 100 van hun klanten vast in het buitenland. „Toen we hoorden van het coronavirus, lag er al gauw een plan voor een noodscenario klaar. Maar dat het zó erg zou worden, hadden we nooit verwacht. Niemand, in de reisbranche."

Als Amerika een reisverbod afkondigt, beginnen de hectische weken voor KILROY. Veel mensen vliegen via Amerika en die tickets moeten worden omgeboekt. Als het ministerie van Buitenlandse Zaken het dringende advies geeft om terug te gaan naar Nederland, zijn er zo’n 2500 KILROY-klanten op reis. De meesten zitten dan in Australië en Nieuw-Zeeland, gevolgd door Indonesië, Vietnam, Thailand en Zuid-Amerika. „Iedereen van ons reisbureau werd opgeroepen om te werken en we zijn nu ook ‘s ochtends vroeg en ‘s avonds laat bereikbaar, zeven dagen per week. Ik ben super trots op al mijn collega’s, want sommigen hebben zestien dagen achter elkaar gewerkt, met werkdagen van tien uur per dag. Iedere ochtend begint ook met het inlezen van het laatste nieuws, want de wereldwijde maatregelen veranderen ieder moment."

Rust

Sinds drie dagen lijkt de rust ietwat wedergekeerd bij het reisbureau. Ter Borg: „We zijn nog wel bezig met het terughalen van reizigers, maar sommigen kiezen er bewust voor om te blijven. Die zouden bijvoorbeeld een jaar in Australië wegblijven en hebben al een heel leven daar opgebouwd. De verwachting is ook dat deze situatie nog een paar maanden duurt, dus zij hoeven met een jaarticket niet per se terug naar Nederland."

„Langzaamaan krijgen we ook wat aanvragen voor nieuwe reizen binnen", vertelt Ter Borg. „De meeste mensen proberen nu iets voor oktober of november te boeken. Voor hen stellen we offertes op, zodat ze kunnen zien hoe duur hun reis ongeveer in die periode kan worden. We boeken nog niets en adviseren anderen dat ook, omdat je niet weet wat er nog gaat gebeuren de komende weken."

Bij papa en mama

Van de Graaf en haar vriend wonen inmiddels weer bij hun ouders in Almere. „Wel gek, want hiervoor hadden we samen een huis. Gelukkig wonen we niet ver van elkaar vandaan, dus we kunnen elkaar gewoon zien. Momenteel ben ik op zoek naar een baan in de communicatie, ik heb er nu vier sollicitatiebrieven uitgegooid. Ik denk dat het wel goed komt qua het vinden van een baan, maar misschien sta ik er naïef in. Het voelt gek om thuis te zijn, want op reis hadden we de vrijheid om overal heen te gaan. Ik kan soms nog tranen in mijn ogen krijgen als ik eraan denk, maar er zijn ergere dingen in de wereld. Het is jammer om nu alweer thuis te zijn, maar ik kan het goed relativeren. We zien dit nu als een pauze en hopen ooit weer een lange reis te maken."

Polder zal niet zo gauw weer haar spullen pakken om op reis te gaan, vertelt ze. „Zes weken geleden was reizen echt mijn prioriteit, nu staat mijn werk op één. Ik heb het geluk dat ik terug kan keren naar NH Nieuws, waar ik veel voor werkte. Er is in de journalistiek nog zoveel te doen en vanwege de liefde, mijn vriend, zou ik ook niet zo gauw meer gaan. Ik wil zeker nog terug naar Zuid-Amerika, maar zal dat dan voor mijn werk doen. En dit jaar niet meer als backpacker.”