Maartje Hensen Reizen 4 jul 2018, 05:00

Leestijd: 5 minuten

Pride-maand: we kunnen leren van de Amerikanen!

In de Verenigde Staten is juni Pride-maand. Een maand lang staan marketing campagnes in het teken van regenbogen en eenhoorns. Er wordt niet alleen aandacht besteed aan het vieren van de LHBT+ gemeenschap, maar er is ook nog steeds protest voor wat er nog steeds moet gebeuren. Wij waren voor Pride-maand in New York City en keken onze ogen uit: dit is een goede zaak en we zouden in Nederland ook een hele maand aan Pride moeten besteden!

Lekker Amerikaans

Je kan zoiets natuurlijk makkelijk aan de Amerikanen overlaten: verzin een maand voor iets en blaas het zo groot op, dat niemand er meer omheen kan. Zo is er een Black History Month, Women’s History Month, Mental Health Awareness Month, Gay and Lesbian Pride Month en nog veel meer. Je kunt er veel over zeggen -bijvoorbeeld dat het geen maand zou moeten zijn, maar altijd in de aandacht zou moeten staan – maar er zijn goede argumenten om een maandthema uit te roepen.

Tolerant Nederland

In Nederland hebben wij geen officiële Pride-maand. Waarschijnlijk omdat we als Nederlanders vinden dat we oh zo tolerant zijn. Daar hebben wij een andere mening over. Het idee van tolerantie in Nederland is vaak “ja ik vind het prima, maar we gaan er niet over praten en ik wil het liever ook niet zien”. Gay Prides in Nederland zijn een uitspatting, een anomalie en zijn oorspronkelijk vieringen van vrijheid en diversiteit – een typisch gevalletje van ‘goede reden voor een feestje’. Tegelijkertijd zie je ook veel nieuwsgierige aagjes, die vooral voor de sensatie komen – het is bijna aapjes kijken. Zou het dus niet een idee zijn om in Nederland ook een maand tot Pride-maand uit te roepen en meer begrip te ontwikkelen?

Stilstaan bij het begin

In Amerika is Pride-maand niet alleen een viering. Meer dan dat; het is een bewustwording. Net zoals bij Black History Month, staan Amerikanen bij Pride-maand stil bij de geschiedenis. Geschiedenis lijkt er in Amerika meer toe te doen dan in Europa, maar misschien is dat ook omdat wij in Europa zoveel meer geschiedenis hebben; waar zou je moeten beginnen?

Stonewall-rellen

Gay Pride is van origine geen viering van diversiteit, maar een protest tegen ongelijke behandeling. Het begon allemaal in een gay bar in New York, de Stonewall Inn. De bar werd gerund door de maffia, die de politie betaalde om de andere kant op te kijken. Desondanks kwam de politie vaak langs om mensen te beschuldigen van homoseksuele relaties en arresteerden ze mensen die kleding droegen die niet bij hun geslacht paste.

In de vroege ochtend van 28 juni 1969 vond er een inval plaats in de Stonewall Inn. Een groep politiemannen viel de bar in en probeerde het barpersoneel en de klanten te arresteren. De menigte begon zich te verzetten en de politiemannen sloten zichzelf op in de bar, waarna de boze menigte de bar in brand zette. Buiten groeide het verzet en meer mensen sloten zich aan. De rellen duurde wel drie dagen lang.

Naast de gewelddadige rebellen, begon zich ook een groep te vormen die zich richtte op de aanpak van de onrechtvaardigheid. Zo ontstond de Gay Liberation Front: de eerste organisatie die zich publiekelijk inzette voor gelijke rechten voor homo’s. Deze organisatie zorgde ervoor dat er in juni 1970 een officiële eerste Gay Pride plaatsvond, bij de Stonewall Inn.

Homo-emancipatie in Europa

In de negentiende eeuw vonden er in Europa ontwikkelingen plaats in de wetenschap, waarbij het duidelijk werd dat homoseksualiteit aangeboren was en dus geen zonde, maar een ‘ziekte’ of ‘aandoening’ was. Uiteindelijk waren het de Stonewall-rellen die internationaal het startsein gaven voor een meer radicale homo-emancipatie. Zo begonnen landen in Europa ook Gay Prides te organiseren. Deze parades waren zowel een viering, als een demonstratie.

LHBTQIAP*-maand in Nederland

De Amsterdam Pride Parade is in zekere zin bijzonder, omdat deze niet geassocieerd wordt met protest. Het COC organiseerde in 1996 de eerste Pride Parade als viering van vrijheid en diversiteit. Het Nederlandse ‘protest-evenement’ is Roze Zaterdag, waarbij demonstraties plaatsvinden voor gelijke rechten.

Naar mijn idee zouden wij ook een hele maand moeten wijden aan Pride, omdat er nog steeds zoveel moet gebeuren. In Amerika zie je kledingmerken, bakkers, boekenwinkels, restaurants en nog veel meer bedrijven aandacht geven aan Pride-maand. Je kunt er niet omheen, want er wordt een maand lang nadrukkelijk over gesproken. En dat zouden we in Nederland ook moeten doen: hoe wordt iets genormaliseerd, als er niet eerst over gesproken wordt, als het nooit echt eerst de aandacht krijgt?

*LHBTQIAP staat voor Lesbisch (een vrouw die op vrouwen valt), Homo (een man die op mannen valt), Biseksueel (iemand die op mannen en vrouwen valt), Transgender (iemand die een andere geslachtsrol heeft dan zijn/haar lichamelijke geslachtskenmerken), Queer (iemand die niet binnen de heteronorm past en zich afzet tegen hokjes-denken), Interseks (iemand geboren met mannelijk en vrouwelijk geslachtskenmerken). Aseksueel (iemand zonder behoefte aan seks) en Panseksueel (iemand die niet op een geslacht vallen, maar op persoonlijkheid).

Over de Reismeisjes

Als jonge – net afgestudeerde – twintiger weet je het: het is nu of nooit. Mijn vriendin en ik besloten voor ‘nu’ te kiezen, zeiden ons werk en appartement op en verkochten onze spullen. Klaar om op wereldreis te gaan en ook zulke jaloersmakende #travelcouple Instagramfoto’s te maken. Een jaar lang hebben we door Azië gereisd en nu is het tijd voor het volgende avontuur: het continent Amerika. In mijn blogs voor Metro schrijf ik over onze avonturen en de beste plekken om te bezoeken. Ben je benieuwd naar meer, neem vooral een kijkje op onze website onceuponajrny.com.