Wonderschoon Wales: natuur en pret zó dichtbij huis
Wie een bezoekje brengt aan Groot-Brittannië, moet vooral het schitterende Wales niet overslaan. Metro’s Lisa en Daisy brachten een bezoek aan het land in het Verenigd Koninkrijk en merkten dat Wales naast dat het er prachtig is, ook nog eens tal aan activiteiten te bieden heeft voor iedereen. Já, ook als je onder de 50 jaar oud bent!
Met ‘Charles’ naar Bridgend
Voor een prikkie vlieg je naar Wales en je bent er ook nog eens binnen de kortste keren. In een uur en twintig minuten staan we al op het kleine vliegveld van Cardiff, waar we onze huurauto ophalen bij Enterprise. Doodeng, want het stuur zit rechts en je rijdt links in Wales. Gelukkig krijgen we een Hyundai I10, een auto waarin Daisy thuis ook rijdt. We dopen de wagen om tot ‘Charles’ en gaan op pad.
Links rijden wen je redelijk snel aan (al blijven de rotondes de volledige midweek een doodenge aangelegenheid) en de wegen in Wales zijn redelijk rustig. Onze eerste bestemming? Het prachtige Coed y Mwstwr Hotel in Bridgend. Het is soort van enorm landhuis, waar om de haverklap mensen in het huwelijksbootje stappen. Ook als wij met Charles arriveren staat er een dolgelukkig stel klaar voor de dag van hun leven. Het tovert meteen een glimlach op je gezicht.
Op een dikke fiets door Porthcawl
Veel tijd om te rusten hebben we niet, want we moeten op pad naar Porthcawl, waar we met een fatbike over het strand gaan crossen. Het is mistig in het badplaatsje, waardoor het verrekte rustig is. Dat neemt niet weg dat de plek iets schattigs heeft. Bij Porthcawl lijkt het een beetje alsof je twintig jaar terug in de tijd gaat. We belanden in een ouderwetse arcadehall waar we een sandwich eten voordat we samen met de eigenaar van Porthcawl Bike Hire, Corum Champion (‘you can call me Champ’) uit fietsen gaan.
Want dat is het wel een beetje: uit fietsen gaan. Ondergetekenden blijken niet zulke helden op hun fatbikes, want de eerste zandheuvel die Champion uitkiest om vanaf te crossen blijkt voor beiden letterlijk ‘te hoog’gegrepen. Misschien hadden we van tevoren toch wat moed moeten indrinken, want we durven niet. Dus tuffen we beiden een paar minuten later van een soort veredelde mesthoop af, kirrend van plezier, om verder als twee oude dametjes door Champion rondgeleid te worden op onze ‘dikke’ fietsen.
Echt een spannende tour zal het niet geweest zijn voor Champ, maar de eigenaar geeft ons een prachtige rondleiding van het gebied, showt nog even zijn verrekt toffe ingerichte huis aan het strand en als het zonnetje doorbreekt en we even later met een kop koffie bij zijn shop zitten, kunnen we al concluderen dat de eerste indruk van Wales very good is.
Verrekte aardig
In het Coed y Mwstwr Hotel genieten we die avond van een privé diner in één van de eetzalen van het hotel. Opvallend in Wales: de mensen zijn hier zó verrekte aardig. Als we het geluid van de speciaal voor ons geplaatste stereotoren iets zachter willen zetten, maar het ding op hol slaat en juist keihard muziek door de ruimte schalt, komt een ober schaterlachend binnen met de boodschap dat we zeker de bruiloft naast ons wilden verstoren. En op iedere vraag die je stelt aan iemand, wordt uitgebreid en oprecht lief gereageerd. Hoe tof!
De volgende dag krijgen we in de ochtend een rondleiding door het Kenfig National Nature Reserve van David Carrington, centre manager van het park. Samen met zijn vrouw en twee hondjes laten ze ons het prachtige duingebied van Kenfig zien. Carrington en zijn vrouw zijn vrijwilligers en vertellen dat ze in hun vrije tijd vaak door het gebied wandelen en afval prikken. Veel afval valt er in onze ogen niet te zien: het gebied is brandschoon en werkelijk waar bloedmooi. Je kunt hier niet alleen lekker hiken, maar het natuurgebied heeft ook fijne paden om te paardrijden te bieden. En even verderop een goede plek om te surfen.
En dat is ook precies wat wij even later gaan doen: surfen! Wel een tikkeltje gehaast, want doordat de wandeltocht een beetje uitliep komen we een kwartier te laat bij onze les bij de Porthcawl Surf School aan. En haastige spoed is zelden goed, want in alle haast en vanwege een gebrek aan ervaring trekken we ons surfpak ook nog eens verkeerd om aan. Whoops!
Geen tijd, plons
De supergrappige leraar Hugh Murray kan er wel om lachen, maar nog meer tijd om ons om te kleden is er niet. We hebben haast, want drie andere meiden doen ook mee met onze surfles, en wachten al een tijdje, dus dan maar met een omgedraaid pak op de plank. Gierend van de lach storten we ons uiteindelijk op het surfen, wat ons nog redelijk goed af blijkt te gaan en ook nog eens verrassend leuk is. Het zonnetje schijnt die dag, het is zo’n 20 graden en de frisse zee en bijkomende klunspartijen in het water geven een heel gezond gevoel. Waarom zou je naar Australië gaan als je ook prima kunt surfen in Wales? We zijn verkocht: surfen gaan we absoluut vaker doen!
Brecon Beacons National Park
De volgende dag is het tijd om te verhuizen naar Abergavenny, waar we verblijven in The Angel Hotel, een chique hotel in het hart van het dorpje. Het hotel is hip en chique tegelijk en ook hier worden we weer geholpen door zeer vriendelijke mensen, die ons laten weten hoeveel er te doen is in de Brecon Beacons National Park, waar we eigenlijk middenin zitten met dit hotel. Voor de mensen die de Brecon Beacons National Park gaan bezoeken is dit dan ook een hele goede keuze als je zoekt naar een perfect hotel.
Eén van de dingen die we kunnen doen is kanoën, wat we een paar uur later dan ook van plan zijn via Wye Valley Canoes. Het Boat House waar we onze outfits en kano krijgen uitgereikt blijkt een hippe villa met op de bovenste etage een huis dat kan ook verhuurd worden voor bijvoorbeeld vrijgezellenfeesten of weekendjes weg. Een glijbaan naar beneden brengt je bij de verhuur van de kano. Alles is strak en hip ingericht, iets minder strak verloopt het volgende uur bij ons, waar wij als twee onervaren kanoërs proberen de wilde rivieren van de Wye Valley te trotseren van punt A naar punt D, maar waar we al stranden bij punt B.
De reden voor onze stranding? Niet kunnen sturen, woeste stroming en twee ervaren kanoërs die ons geklungel een tijdje hebben aanschouwd en ons voorzichtig meedelen dat we eigenlijk beter het water uit kunnen gaan bij het volgende punt, omdat de stroming daar nog woester is. Wij besluiten dat punt B dan misschien al wel een prachtig resultaat is (we hebben welgeteld 2 kilometer durven kanoën) en worden door de twee vriendelijke mannen het water uit geholpen. Godzijdank hebben we het overleefd! Eén ding is zeker: kanoën voor beginners? Dat kan beter in het Amsterdamse Bos. Maar heb je een beetje ervaring en ben je niet bang om in het water te vallen? Dan is dit een prachtig gebied. En overigens kun je in het aangrenzende café van Wye Valley Canoes echt goddelijk lunchen (en taart eten).
Dat doen we dan ook, maar ‘s avonds is er gelukkig nog genoeg ruimte over om van ons avondmaal in The Angel Hotel te genieten. Dat doen we dan ook uitgebreid: zowel voor de vegetariër (Lisa) als voor de vleeseter (Daisy) is er genoeg keuze. Je kunt hier trouwens ook High Tea’en, waar het hotel zelfs een award voor heeft gewonnen.
Blooooody Blorenge
De volgende ochtend ontbijten we – met de meest verrukkelijke eggs bennedict die we ooit hebben gegeten – in het hotel. We hebben een grote suite gekregen, waar we twee nachten verblijven en we kunnen je vertellen dat je na al die activiteiten slaapt als een roosje. Naast de verrukkelijke eieren die het hotel te bieden heeft, is er ‘s ochtends nog keuze uit een heel arsenaal aan verse croissants, verschillende ontbijtgranen en de cappuccino is een prijs waard.
We zijn meteen helemaal wakker, waarna we ons voorbereiden op de laatste sportieve activiteit: een mountainbike toer door de Brecon Beacons met Drover Cycles. We krijgen elektrische mountainbikes, die je – tenzij je professioneel wielrenner bent – ook echt nodig hebt om The Blorenge – de berg die wij bestijgen met de mountainbike – te trotseren. De fietstocht kost ons bloed, zweet en tranen want hij blijkt behoorlijk pittig, maar op de top van deze enorme berg in Wales (561 meter!) kunnen we alleen maar enorm genieten van het prachtige uitzicht en het voldane gevoel dat we dit toch maar mooi geflikt hebben.
Als we de volgende ochtend afsluiten met een broodje bij de Angel Hotel Bakery, een bakkerij die hoort bij het hotel waar we slapen, kunnen we maar één ding concluderen: Wales is fantastisch. De mensen zijn lief, de hotels zijn goed, er is onwijs veel te doen en bovenal: het is hier zó ontzettend mooi. Waarom zou je de hele wereld over reizen voor een steengoed prachtige landschappen en bergen als in Nieuw-Zeeland, als je op nog geen 1,5 uur van Amsterdam zo’n prachtig land met een zelfde soort sfeertje kunt vinden? Waar we overigens slechts een fractie van hebben kunnen bewonderen in deze vijf dagen. We komen absoluut nog eens terug!