Maartje Hensen Reizen 15 nov 2017, 08:02

Leestijd: 3 minuten

Vrienden wereldwijd: is dat wel zo leuk?

Eén van de leukste dingen aan reizen vinden wij de mensen die je overal ontmoet. Wij couchsurfen bijna overal en logeren dan bij de lokale bevolking of expats. Zo ontdek je de stad vanuit een persoonlijker perspectief, ontdekt meer van de lokale cultuur en je maakt vrienden overal! Reislustige vrienden, vrienden waarmee je afspreekt dat je elkaar nog eens gaat zien – maar dan ergens anders op de wereld.

Zo ging dat ook met mijn vrienden uit Amerika. In 2015 heb ik een semester in Atlanta gestudeerd. Dat was Mijn Grote Droom en wat was het episch. Of in ieder geval mijn geromantiseerde beeld ervan is episch. Voor mij was dat de eerste keer alleen ver van huis en ik wilde ALLES meemaken. Een heel rondje door de bekendste staten en vooral heel veel leuke dingen doen. Maar ervaringen zijn leuker als je ze kan delen, en daarvoor heb je vrienden nodig. Heb je er wel eens over nagedacht dat je voor ‘gezellig’ altijd gezelschap nodig hebt? Je zegt nooit ‘ik heb gisteren gezellig alleen zitten eten’.

Mijn gezelschap in Amerika was heel gevarieerd. Ik kon het goed vinden met mijn klasgenoten van de vakken die ik volgde, kon na een paar maanden niet meer de campus over zonder minimaal vijf keer what’s up terug te zeggen tegen iemand – zonder vraagteken. Mijn huisgenoten achtte ik goede vrienden, maar mijn allerbeste vriendinnetjes waren op een hand te tellen: Melody, Huldah en Jeslyn. En ze hadden een ding gemeen: ze waren allemaal Aziatisch. Ze grapten dat ik eerder Aziaat werd dan Amerikaan. Hilarisch, maar wel een beetje waar. Tot voorheen was Azië voor mij een Groot Onbekende. Iedereen gaat erheen op ‘wereldreis’ in een tussenjaar ja, dat wist ik. Maar echte interesse had ik er niet voor. Tot Amerika.

Al in 2015 maakte ik de grote belofte aan mijn vriendinnen: ik ga jullie opzoeken. Waarschijnlijk in 2017, want dan is Rox ook klaar met haar studie en hebben we kunnen sparen. Twee jaar lang teer ik op de mooie herinneringen van Amerika en regelmatig check ik of mijn vriendinnen niet ineens plannen maken om te emigreren. En toen was het ineens zo ver! In juni ontmoet ik Melody in Korea en in oktober ontmoet ik Huldah en Jeslyn in Singapore. Maar er is een probleem.

Het is helemaal niet zo episch! Twee jaar uitkijken naar een reünie blijkt (te) hoge verwachtingen te creëren. In Amerika deelden we alle drie dezelfde mindset, weg van huis, in het land van de American Dream en geen ouders die achter onze gekkigheid komen. Tijdens mijn bezoek in Singapore kom ik erachter dat ik opnieuw met deze mindset leef – niks is te gek! Maar mijn vriendinnen zijn inmiddels aan het werk – en dat is hier heel serieus en strikt – en hebben niet de tijd van de wereld die ik wel heb.

Toch ben ik blij dat ik ze weer heb gezien, we halen herinneringen op en wandelen op de plekken waar zij hun hele leven wandelen. Ik ontdek meer over hun ‘echte’ leven. En natuurlijk spreken we op het einde af: we gaan elkaar weer zien, maar dan ergens anders op de wereld!

Over de Reismeisjes

Als jonge – net afgestudeerde – twintiger weet je het: het is nu of nooit. Mijn vriendin en ik besloten voor ‘nu’ te kiezen, zeiden ons werk en appartement op en verkochten onze spullen. Klaar om op wereldreis te gaan en ook zulke jaloersmakende #travelcouple Instagramfoto’s te maken. We kiezen alleen niet voor de makkelijkste weg: we beginnen onze reis namelijk in Rusland en trekken dan verder via China, Japan, Korea en zuidoost Azië! In mijn blogs voor Metro schrijf ik over onze avonturen. Ben je benieuwd naar meer, neem vooral een kijkje op onze website onceuponajrny.com.