Maartje Hensen Reizen 12 nov 2017, 10:16

Leestijd: 3 minuten

Lesbisch in Brunei

Na het levensgevaarlijke Sabah besluiten wij nog een risicootje te nemen: we gaan naar Brunei. Brunei is dat mini-landje te midden van Maleisisch Borneo; waar ze rijk en streng Islamitisch zijn. En waar je voor homoseksualiteit gestenigd kan worden. Zelfs toeristen.

In de landen van onze wereldreis tot nu toe – zelfs Rusland – liepen wij als lesbisch stel weinig of vrijwel geen risico. Als twee vrouwen heb je als stel natuurlijk altijd net wat minder zorgen dan twee mannen, maar echt gevaar is er tot nu toe niet geweest. Vaak gelden de regels met betrekking tot homoseksualiteit enkel voor de lokale bevolking en niet voor toeristen. In Brunei niet. De regels zijn voor iedereen en ook wij lopen een risico…

Vele stempels – Sabah uit, Sarawak in en uit, Brunei in en uit, Maleisië in en uit, Brunei weer in – en een vermoeiende lange busreis vanuit Kota Kinabalu later, komen we eindelijk aan in Brunei. Ter voorbereiding hebben we al netjes een lange broek (zo’n olifanten wapper broek) aangetrokken. Wel zo respectvol! Maar man, wat is dat warm in Brunei. In Maleisië was het ook warm, maar daar droegen we wat minder Koran-verantwoorde kledij. We rennen snel naar de koffietent aan de overkant en daar verbazen we ons over de gewoonheid ervan. En ook van de Burger King en de Coffee Bean om de hoek. Gek hoe je kan vergeten dat globalisatie – en daarmee alle internationale grote ketens – ook Brunei bereikt.

Brunei is tot onze grote verbazing helemaal niet zo ‘eng’ als verwacht. Raar hoe er toch een stereotype beeld in ons hoofd in ontstaan van ‘een Islamitisch land’. En daarom reizen wij ook, om het zelf (anders) te ervaren! In Brunei blijken de mensen verschrikkelijk aardig, er rijden veel vrouwen auto, er worden overal gezellige praatjes met ons gemaakt en we voelen ons eigenlijk gewoon heel erg op ons gemak!

We ontdekken ook dat Brunei niet veel groter is dan de provincie Gelderland, dat de sultan een hele excentrieke vent is én dat je zomaar zijn zeven sterren hotel in mag lopen – wat echt best wel tof is. Blijkbaar heeft Brunei het grootste waterdorp ter wereld én de mooiste moskees die wij tot nu toe hebben gezien. En Bruneiers zijn hip, ze hadden ‘bae’ al op hun nummerborden staan voordat het een ding was – maar ook bah, bam, Bas, baf, bal en bar.

Ten slotte komen we er ook achter hoe mensen uit Brunei het Grootste Probleem Van Het Land oplossen. Elk weekend staat er file voor de grensovergang naar Maleisië. Misschien zelfs iedere avond. Want Bruneiers willen ook bier. En alcohol is in Brunei verboden. Gelukkig is er – direct naast de grensovergang – een food court. Geen gezellige bar – naar het schijnt is er wel een troosteloze club – maar wel bier en andere drank. Lekker een avondje losgaan, maar wel voor twaalf uur weer – met een keurig ingevuld visum papiertje – terug naar huis.

Hoe spannend Brunei van tevoren leek, zo ‘gewoon’ is het uiteindelijk gebleken. We hebben ook geen flauw idee hoe ze zulke strenge regels naleven met geen politie of beveiliging op straat. Nee, Brunei hoeft niet je hoofdbestemming te zijn, maar als je in de buurt bent zouden we je aanraden zeker een kijkje te nemen!

Volgende week nemen we jullie mee in een nog meer onontdekt stukje van de wereld: de onderwaterwereld van Brunei!

Over de Reismeisjes

Als jonge – net afgestudeerde – twintiger weet je het: het is nu of nooit. Mijn vriendin en ik besloten voor ‘nu’ te kiezen, zeiden ons werk en appartement op en verkochten onze spullen. Klaar om op wereldreis te gaan en ook zulke jaloersmakende #travelcouple Instagramfoto’s te maken. We kiezen alleen niet voor de makkelijkste weg: we beginnen onze reis namelijk in Rusland en trekken dan verder via China, Japan, Korea en zuidoost Azië! In mijn blogs voor Metro schrijf ik over onze avonturen. Ben je benieuwd naar meer, neem vooral een kijkje op onze website onceuponajrny.com.