Maartje Hensen Reizen 11 okt 2017, 11:50

Leestijd: 3 minuten

Met een schoonheidsspecialiste in de jungle

“Was jij je gezicht niet, schatje?” vraagt ze aan haar vriend “je krijgt allemaal puistjes!” Het antwoord luidt “we zijn toch in de jungle?!” Een keurig geëpileerde wenkbrauw wordt daarop opgetrokken. We reizen twee weken door Sabah, Maleisisch Borneo, met mijn schoonzus Denise en haar vriend Bram. Mijn schoonzus is schoonheidsspecialiste. En we gaan de jungle in.

Het eerste wat Denise opmerkt op het vliegveld van het nietszeggende plaatsje Tawau is dat Roxannes wenkbrauwen ontzettend goed zijn bijgehouden. Natuurlijk heeft zij geen weet van het martelfestijn en bijna-relatie-crisis van de dag ervoor, in de poging de jungle boven Rox’ ogen te fatsoeneren. Gelukkig kan Rox weer lachen naar me en dat doen we dan ook uitgebreid. Ik was stiekem een beetje zenuwachtig voor het weerzien, maar zoals Denise opmerkt: het voelt alsof we jullie gisteren nog zagen!

Speciaal voor deze vakantie – oké, dankzij het duiken – legt Denise de make up opzij. Voor het eerst in ongeveer achttien jaar gaat ze twee hele weken make uploos. Het lijkt ook alsof haar gezicht er even aan moet wennen, alsof het even goed moet gaan zitten. Bram – de vriend – moet er ook even aan wennen: “ja dit ziet er ook wel oké uit” klinkt het aarzelend. Gelukkig kunnen we er allemaal weer om lachen en is het met een “wat ben je toch een druif” klaar.

En dan gaan we op jungle toer! Drie dagen, twee nachten. Net zoals het succesverhaal met schoonmoeders, is het met schoonzus ook een groots avontuur. Het begint al met de briefing die we krijgen. We worden gewaarschuwd voor de “jungle maffia”, die ’s nachts je spullen kunnen stelen als het enigszins op een banaan of ander eten lijkt. Er wordt door iedereen gelachen, behalve Denise. Ze kijkt ernstig en zegt tegen Bram: waarom brengen ze ons in godsnaam naar een plek waar de maffia zit?

Na een lange en orang-oetangloze boottocht komen we aan in ons kamp. “Ik moet wel even schakelen” is schoonzus’ eerste reactie. Het is inderdaad niet bepaald een luxe resort, maar het is goddelijk vergeleken met slapen in een grot met bloedzuigers en enkel een yoga matje. We hebben een matras, klamboe net en, jawel, elektriciteit! De organisatie had ons lekker gemaakt met het praatje over douches, maar dat bleken tonnen met regenwater te zijn. Dat wordt dus geen benen scheren in de rimboe.

Gelukkig maakt de Nederlandse gezelligheid de jungle een stuk leuker en spelen we met Simon, Merel en Chris vele potjes shithead, een potje voetbal en drinken bakken slootwater – want dat is gratis. Verder gebeurt er weinig spannends, we zien wat vogels, vliegende vossen (grote vleermuizen), vele muggen, apen, een mini-krokodil en GODDANK geen bloedzuigers.

Na drie toch-niet-zo-intense jungledagen is het gezicht van mijn schoonzusje toch wel onbetaalbaar wanneer wel aankomen in ons resort in Sepilok. Iets met humeur en sneeuw voor de zon. Wat een zwembad, welkomstdrankje en een tonijn steak al niet met een mens kan doen.

Tel daar een stranddag op een eiland bij op (uiteraard goed ingesmeerd met een speciale gezichtszonnebrand en een aparte – dure – lichaamszonnebrand) en dan kunnen we – trots – zeggen dat het voor iedereen een topvakantie was!

Over de Reismeisjes

Als jonge – net afgestudeerde – twintiger weet je het: het is nu of nooit. Mijn vriendin en ik besloten voor ‘nu’ te kiezen, zeiden ons werk en appartement op en verkochten onze spullen. Klaar om op wereldreis te gaan en ook zulke jaloersmakende #travelcouple Instagramfoto’s te maken. We kiezen alleen niet voor de makkelijkste weg: we beginnen onze reis namelijk in Rusland en trekken dan verder via China, Japan en Korea! In mijn blogs voor Metro schrijf ik over onze avonturen. Ben je benieuwd naar meer, neem vooral een kijkje op onze website onceuponajrny.com!