Strijd met volwassen kind? Psycholoog tipt 3 tactieken bij conflicten met volwassen kroost
Opvoeden is niet alleen maar rozengeur en maneschijn en geen enkele ouder is perfect. En als je inmiddels een ouder bent van een volwassen kind of kinderen, kan het zijn dat je nog steeds behoorlijk uitgedaagd wordt. Kinderen die studeren, werken of uit huis zijn, maar nog steeds gewoon jouw kind zijn. Daar kun je nog regelmatig mee botsten.
Deze psycholoog legt uit hoe je als ouder omgaat met discussies of conflicten met volwassen kroost.
Psycholoog Jeffrey Bernstein, over wie Metro wel vaker schreef is opvoedkundige en schreef het boek 10 Days to a less Defiant Child. Eerder schreef Metro ook over zijn adviezen over hoe om te gaan met opstandig gedrag bij een jong kind.
Psycholoog over veranderende rol ouders
Zodra een kind 18 jaar wordt, is het opvoeden of ouderschap niet afgelopen. Het verandert alleen, legt Bernstein aan Psychology Today uit. Hoewel een kind na zijn of haar 18e kan gaan studeren, relaties krijgt, uit huis gaat en andere levensfases doorloopt, blijf je altijd zijn of haar ouder. Maar het kan zijn dat interacties met een volwassen kind uitmonden in een discussie of gekibbel. Een worsteling die je ook in de serie Oogappels voorbij ziet komen.
Maar volgens de psycholoog zijn er tactieken om je als ouder door deze oneindige discussies en strijd met jouw jongvolwassen kind te bewegen.
3 tactieken bij botsen met volwassen kind
1. Luisteren, in plaats van reageren
Uitleg geven, in de verdediging schieten of advies uitspreken tijdens zo’n discussie met jouw kind, kan verleidelijk zijn. Maar vaak gooi je hiermee alleen maar olie op het vuur. Probeer te luisteren naar wat jouw volwassen kroost zegt. Zelfs als je hun toon hard of beschuldigend vindt.
In plaats van dat je verzeild raakt in welles-nietes-over-en-weer gekibbel, kun je beter vragen naar de gevoelens of gedachten van jouw kind. Gebruik reflecterende uitspraken zoals: ‘Ik hoor je zeggen dat…’ of ‘Het lijkt alsof je boos bent over…’ om je kind te laten zien dat je luistert. Dit kan helpen deëscaleren en ruimte creëren voor een zinvolle dialoog.
2. Stel grenzen over respectvolle communicatie
Meningsverschillen zijn oké, maar blijf respectvol. Daarom oppert Bernstein om heldere grenzen te stellen. Stel, je wilt niet dat er geschreeuwd of gescholden wordt (dan moet je dat natuurlijk zelf ook niet doen), dan kun je tegen een kind rustig uitleggen dat je daarin een grens stelt. Bijvoorbeeld: ‘Ik hou van je en ik zie dat je boos bent, maar ik wil niet dat je tegen me schreeuwt in een discussie. Doe je dat wel? Dan onderbreek ik tijdelijk het gesprek totdat we op een andere toon verder kunnen.’
Wees consistent in de grenzen die je stelt en sta ook achter dat besluit. Dat laat namelijk zien aan je kind dat je een serieuze een respectvolle relatie wilt onderhouden.
3. Vat niet alles persoonlijk op
Stress, onzekerheid of emoties hebben allemaal invloed op reacties en conflicten. En ja, soms kunnen bepaalde woorden hard aankomen. Maar niet alle woorden of gedragingen van een kind gaan over jou als ouder. Soms kan het namelijk zijn dat een kind zijn of haar eigen stress of moeilijkheden afreageert op projecteert op een vader of moeder.
Leer jouw eigen gevoelens en emoties te scheiden van sommige bevliegingen van jouw kind. En herinner je: ‘Dit gaat niet over mij.’ Benader de situatie met compassie in plaats van defensief. Snauwt jouw kind je af om de meest onbenullige dingen en herken je dat hij of zij wellicht stress heeft op werk? Word niet boos, maar zeg dan: „Het lijkt erop dat je een zware dag hebt gehad. Laat het me weten als je wilt praten.”
Minder conflicten
„Vergeet niet dat verandering niet van de ene op de andere dag zal plaatsvinden. Wees geduldig met jezelf en je kind. Naarmate je deze strategieën toepast, zul je meer mogelijkheden voor verbinding vinden en minder conflicten ervaren”, sluit Bernstein af.
Oudste, middelste of jongste kind: geboortevolgorde maakt volgens onderzoek wél uit
Meer dan helft van de ouders keurt slokje alcohol met feestdagen goed