Julia Osendarp Opvoeding Gisteren, 18:18

Leestijd: 4 minuten

Kinderpsycholoog betrapte zichzelf op een veelgemaakte fout door ouders én legt uit hoe je ermee omgaat

Kinderpsycholoog Tovah Klein betrapte zichzelf erop dat zij ook die moeder was die tegen haar kinderen schreeuwde. Dat is iets wat volgens haar een hele hoop ouders doen, maar ze heeft over die fout in de opvoeding ook nog een belangrijk advies.

Ouders doen hun uiterste best om een kind warm en veilig op te voeden. Maar wat opvoed-advies hier en daar is best raadzaam. Bijvoorbeeld hoe je bij kinderen moet omgaan met telefoon- of social media-gebruik of hoe je het beste met pubers omgaat. En wat dacht je van deze tips om met verwend gedrag om te gaan en waarom je beter niet ‘hoe was het op school?’ kunt vragen?

‘Perfecte’ ouders bestaan niet, maken fouten in opvoeding

Kinderpsycholoog Tovah Klein benadrukt tegen CNBC ook dat de ‘perfecte ouders’ niet bestaan. Integendeel, volgens haar word je er als ouder maar vaak genoeg aan herinnerd dat je verre van perfect bent.

Maar volgens Klein heeft het maken van fouten als ouder en deze kunnen toegeven ook weer een gunstig effect op het kind. Het helpt hen om gezonde, succesvolle volwassenen te worden. Het is namelijk belangrijk dat ouders niet ‘perfect’ zijn, zodat kinderen leren omgaan met het echte leven.

Kinderpsycholoog schreeuwt zelf ook tegen kinderen

Die imperfectie in de opvoeding geldt óók voor kinderpsychologen, pedagogen en opvoedkundigen. Klein haalt in haar boek Raising Resilience namelijk een aantal momenten aan dat bij haarzelf, als kinder-expert, emoties de overhand kregen.

Klein heeft drie kinderen die inmiddels volwassen zijn. Maar ze denkt terug aan momenten dat ze behoorlijk haar stem kon verheffen tegen haar kroost. „Ik kon echt tegen mijn kinderen schreeuwen”, zegt ze. Bijvoorbeeld in de avonduren, vlak voor bedtijd, als haar kinderen luidruchtig en onrustig werden.

Relatie ouder en kind

Schreeuwen is gebruikelijk en zelfs begrijpelijk in het heetst van de strijd, voegt ze daaraan toe. Maar het is verre van ideaal, dus moeten ouders ook bereid zijn om, zodra alles en iedereen gekalmeerd is, het weer goed te maken. „Ik zou willen dat ik nooit die ouder was die over de rooie was en echt ruzie kreeg met mijn kinderen. Maar dat deed ik wel”, zegt Klein. „En als ik dat dan deed, moest ik het incasseren en daar verantwoordelijkheid voor nemen.”

De kinderpsycholoog legt uit dat dit soort momenten de relatie tussen ouder en kind op scherp kunnen zetten. En als je deze niet herstelt, dat weer gevolgen kan hebben op de lange termijn. Je stem verheffen, heel boos worden of een andere emotionele reactie kan ontwrichtend en beangstigend zijn voor een kind.

Schuld of schaamte bij boze reactie

De kijk van een kind op een woedeuitbarsting of intense reactie is nu eenmaal anders dan die van onszelf. Een kind kan zoiets aanzien als iets ernstigs of langdurigs. En als een kind niet goed begrijpt wat er nu precies gebeurt, kunnen bij hem of haar gevoelens van schuld of schaamte ontstaan. Wat op de lange termijn negatieve gevolgen voor de mentale gezondheid kan hebben.

Zo blijkt uit onderzoek dat kinderen tegen wie regelmatig wordt geschreeuwd, een grotere kans hebben op het ontwikkelen van gedragsproblemen, een laag zelfbeeld en depressie.

‘Sorry’ zeggen

Daarom is het van belang dat ouders ‘sorry’ kunnen zeggen en zich zichtbaar verontschuldigen na een emotionele reactie. Dat is nodig om de relatie weer te herstellen en het kind gerust te stellen. Klein oppert om ‘eerlijk en direct’ te zijn. Bijvoorbeeld met: ‘Het spijt me dat ik schreeuwde’ of ‘ik wil mijn excuses aanbieden, dat had ik niet zo moeten doen’.

Want jij geeft als ouder immers het voorbeeld. Een mens mag best een fout maken of onhandig reageren, maar de kracht zit hem in het feit dat je dat kunt erkennen en daar ‘sorry’ voor kunt zeggen.

Fouten maken en erkennen

Accepteer als ouder dat je niet perfect bent én dat je fouten maakt. Wees open en eerlijk over die fouten tegen jouw kind. Daar zullen zowel jijzelf als jouw kind de vruchten van plukken. „Ik ben het meest trots op de momenten waarop ik mezelf kon betrappen en kon zeggen tegen mezelf: ‘Jij moet de volwassene in deze kamer zijn’, zelfs als dat heel moeilijk was”, sluit Klein af.

Opvoedkundigen waarschuwen voor veelgebruikte ‘wegloop-methode’ bij kind (en tippen wat je beter kunt doen)

Kinderen onbedoeld verwend? Deze uitspraken van ouders kunnen daar invloed op hebben

Reacties