Julia Osendarp Opvoeding 4 sep 2024, 19:33

Leestijd: 4 minuten

Dilemma: ‘Ik ben bang dat de schoolvriend van mijn zoon thuis wordt verwaarloosd’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Nadia (45), die zich zorgen maakt dat een schoolvriend van haar zoon thuis wordt verwaarloosd.

„Mijn zoon is zestien en zit op de middelbare school. We hebben een goede band en mijn gezin heeft het goed. Mijn partner, mijn drie zonen en ik zijn hecht met elkaar en we vormen samen een warm en liefdevol gezin. We hebben eigenlijk altijd mensen over de vloer. Vriendjes van de jongens, buren of vrienden van ons. Alles loopt in en uit. We noemen onszelf weleens een ‘buurthuis’, maar we houden van de reuring en mijn partner en ik zijn ook allebei zo grootgebracht.

Zoon heeft een nieuwe schoolvriend

Mijn zoon heeft sinds kort een nieuwe vriend. Een lieve jongen die hij de laatste tijd regelmatig mee naar huis neemt. Ze kennen elkaar van school en chillen, gamen en maken huiswerk met elkaar. Maar het valt mij steeds vaker op dat de thuissituatie van zijn nieuwe vriend volgens mij niet al te veilig en warm is.

Hij is namelijk best mager en als hij bij ons komt eten, lijkt het alsof hij eet voor twee. Het is een introverte jongen, die zeker niet het achterste van zijn tong laat zien. Hij is beleefd, bedankt ons altijd vriendelijk voor onze zorgen en is rustig. Maar ik heb het idee dat hij ook zorgen met zich meedraagt. Laatst belde hij ‘s nachts mijn zoon wakker of hij bij hem mocht blijven logeren. Dat mocht wat ons betreft, maar de doordeweekse schooldag en het tijdstip waren vreemd. Hij zou zijn sleutels zijn kwijtgeraakt en er was volgens hem niemand thuis. Maar ergens kreeg ik de indruk dat hij niet de waarheid vertelde.

Wordt deze jongen verwaarloosd thuis?

Maar er zijn meer dingen die me opvallen. Zijn kleding is vaak vies, hij sport tijdens de gymlessen in zijn ‘normale kleding’, heeft weinig geld, heeft op school volgens mijn zoon vaak dingen niet op orde, verslaapt zich steeds en haalt slechte cijfers. Mijn zoon weet wel dat zijn ouders vaak ruzie maken, maar ook hij weet het fijne niet van zijn thuissituatie. Deze vriend komt namelijk alleen bij ons over de vloer, mijn zoon gaat nooit naar zijn huis.

Dilemma: ‘Mijn moederhart maakt zich zorgen’

Ik maak me als moeder zorgen. Ik zie dat deze jongen met dingen worstelt en het feit dat hij zo mager is, roept ook vragen bij me op. Wat moet je doen als je vermoedt dat een kind verwaarloosd wordt thuis? Mijn man zegt dat ik me er niet mee moet bemoeien, maar mijn moederhart kan het niet loslaten. Moet ik zijn ouders eens benaderen, school of een hulpinstantie inschakelen, met hem een gesprek voeren of toch zoals mijn man zegt het loslaten? Mijn onderbuikgevoel zegt me dat het niet klopt, maar is het wel aan mij om me hiermee te bemoeien? Wellicht dat andere ouders voor eenzelfde dilemma hebben gestaan…”

Wat vind jij dat Nadia moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.

Vorige week

Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Stijn (19), die een hekel aan zijn studie heeft, maar niet durft te stoppen vanwege zijn ouders.

„Doodeng om je ouders te confronteren, dat begrijp ik volkomen. Je hebt echter geen keuze. Of je gaat met ze praten, desnoods in de vorm van een flinke ruzie en daarna een normaal gesprek. Of je blijft braaf doormodderen en dan word je vanzelf depressief en/of krijg je een burn-out. Om daarna weer op te staan en een nieuwe studie te beginnen is nog veel moeilijker, dan nu de confrontatie aan te gaan. Wat je ook besluit, ik wens je veel kracht toe”, schrijft Deborah.

Luna zegt: „Hoe moeilijk het ook is, ik zou toch het gesprek aangaan met je ouders. Ik heb zelf ook een universitaire opleiding na één semester afgebroken omdat ik er echt niet gelukkig van werd. Ik heb daarna een half jaar gewerkt en naar nieuwe studies gezocht. Nu zit ik heel erg op mijn plek bij mijn huidige studie. Wat ik maar bedoel is, het is jouw leven! Natuurlijk kunnen je ouders ervan balen dat je studie niet je ding is, maar op momenten als deze zou ik toch zeker voor mezelf kiezen als ik jou was. Succes!”

„Je ouders teleurstellen gebeurt toch. Maar het is hun verwachtingspatroon en niet dat van jou. Als je zelf geen keuzes maakt, zul je nog erger teleurgesteld worden dan je al was. En soms is mensen teleurstellen ook laten zien dat je groeit en opkomt voor jezelf”, aldus Gina.

En Fiona tipt: „Zoek ondertussen naar een studie die je wel leuk vindt. Schrijf je uit bij deze en in bij de studie van je keuze. (Dan valt het nieuws wat minder zwaar…)”

‘Af en toe een pilletje’? Volgens onderzoek is recreatief drugsgebruik nog slechter dan gedacht, dit is waarom

Vaker het bos in? Wetenschap ontdekt meer gezondheidsvoordelen van blootstelling aan natuur

Reacties