Dilemma: ‘Mijn dertienjarige zoon wil samen slapen met zijn vriendinnetje’
Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Kirsten (40), wier dertienjarige zoon een vriendinnetje heeft en samen met haar wil slapen.
„Mijn zoon is dertien en in mijn ogen nog steeds een kind. Hoewel hij natuurlijk pubert en denkt dat hij al een ‘hele bink’ is, blijft hij nog steeds mijn kleine man. Zijn vader en ik zijn niet meer samen, maar hebben wel nog goed contact over zijn opvoeding.
Zoon heeft verkering op dertienjarige leeftijd
Sinds kort is mijn zoon verliefd op een meisje dat hij van school kent en ze hebben verkering. Een heuse middelbareschoolliefde, maar ze zijn behoorlijk serieus met elkaar. Hoewel ik het in eerste instantie allemaal niet zo heel serieus nam, blijken deze twee behoorlijk aan elkaar gehecht te zijn. Ze spreken veel af, bellen en appen de hele dag met elkaar en mijn zoon oogt ook echt hoteldebotel.
We weten allemaal dat hormonen een grote rol spelen op deze leeftijd. En daarin zit nu ook een beetje mijn zorg. Voor zover ik weet zoenen ze alleen met elkaar, maar ze brengen veel tijd met elkaar door. En ik begin me ook af te vragen of ze seksuele interesses naar elkaar uitspreken.
Laatst vroeg hij of ze samen mochten slapen. Ik panikeerde lichtelijk en zei ‘nee’, maar ik ben daarna behoorlijk aan het malen geweest wat wijsheid is in deze situatie. Vanaf welke leeftijd laat je een kind vrij in deze, eventuele seksuele, zoektocht en wanneer is dit nog te vroeg? Ik ben er voor mezelf nog niet uit.
Dilemma: wat doen ouders in deze situatie?
Mijn zoon stort zijn hele ziel en zaligheid in deze kalverliefde en dat begrijp ik. Maar ergens vind ik dertien jaar gewoon nog een heel jonge leeftijd. Seks of seksuele handelingen op je dertiende, is dat niet veel te vroeg? Ik begon zelf pas rond mijn zestiende met dat soort dingen. Hoe doen andere ouders dit? Vanaf welke leeftijd laat je ‘samen slapen’ toe? Welke regels hanteer je? Ik wil namelijk niet mijn kop in het zand steken en ik wil realistisch omgaan met de situatie.
Wat vind jij dat Kirsten moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.
Vorige week
Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Ramon (31), die zijn baan leuk vindt, maar zijn baas niet kan uitstaan.
Marjet maakte ooit hetzelfde mee. „Ik heb ook ooit een hele lastige baas gehad, en het bezorgde mij uiteindelijk een burn-out. Gelukkig heb ik nu een werkplek waar ik me goed voel en waar de sfeer prettig is. Dat is zo belangrijk voor je welzijn, ook op de langere termijn. Dan kan het werk inhoudelijk nog zo boeiend zijn, dit soort perikelen vreten aan je.”
Ook Sita herkent het. „Herkenbaar, maar netjes tot einde jaarcontract gewerkt en toen ergens anders gaan werken. Zat wel tegen overspannen aan. Maar de eer aan mezelf gehouden. Na mij is iedereen behalve één persoon weggegaan (klein bedrijf).”
„Een idee is om met de compagnon van je baas te praten en het aan hem voor te leggen? En als dat niet helpt, ligt de keuze bij jou. Of je accepteert het of je gaat verder zoeken”, schrijft Levina.
Anke stelt: „Of accepteren of weggaan. Ik heb tot twee maal toe zelf de keuze gemaakt om weg te gaan en dat zijn de beste beslissingen ooit voor mij geweest.”
„Ik zeg altijd: Je hebt bazen en leiders. Niet iedereen is ervoor in de wieg gelegd”, aldus Alexandra.
Vrouwen met narcisme: hoe herken je ze en hoe vaak komt dit voor?
3 seksuologen delen 25 sekstips: ‘Seks is een beleving, geen prestatie’