Hendriëlle de Groot Opvoeding 17 mei 2024, 11:25

Leestijd: 4 minuten

Deze moeders hebben spijt van hun kinderen: ‘Voordelen wegen niet op tegen nadelen’

Spijt hebben van het moederschap. Een heel gevoelig onderwerp, waar een groot taboe op rust. In de documentaire Spijtmoeders, die gisteravond op tv was, vertellen drie vrouwen over hun worsteling met het moederschap.

Het is vrijwel niet bespreekbaar: spijt dat je moeder bent geworden. Toch durven drie vrouwen het aan om zich uit te spreken over dit taboe. Spijtmoeders is een documentaire over moeders die, als ze opnieuw mochten kiezen, liever geen moeder zouden zijn. Regisseur Milou Gevers sprak tientallen moeders en vond uiteindelijk drie vrouwen bereid om hier eerlijk over te vertellen.

Deze ‘spijtmoeders’ hebben geen hekel aan hun kinderen, maar de opvoeding valt hen erg zwaar. Als ze de tijd konden terugdraaien, hadden ze niet voor het moederschap gekozen. Metro schreef al eerder over worstelingen met het ouderschap en de gevoelens van schaamte en schuld die daarbij komen kijken.

Documentaire over Spijtmoeders

„Er waren vriendinnen die wel kinderen krijgen. Maar ik hoefde dat kind niet zo nodig op mijn arm, niet mijn ding”, vertelt een van de vrouwen. „Ik ben ook niet het moederlijke type.” Ze raakte ongepland zwanger toen ze een jaar verkering had. Het thuis zijn en voor de kinderen zorgen, sprak haar niet aan. Abortus was geen optie. „Ik vind dat je ook de consequenties van je eigen gedrag moet dragen.” Ze was er al vrij vroeg uit dat ze een leven als moeder niet voor zich zag.

Een andere moeder uit de documentaire had wel altijd een kinderwens, vertelt ze. „Ik denk dat het een soort nieuwsgierigheid was: hoe is het om zwanger te zijn? Om moeder te zijn, borstvoeding te geven? Het moederschap leek mij erg mooi om te ervaren. De onvoorwaardelijke liefde van moeder en kind.” In de praktijk valt het dat toch tegen. „Het is fijn dat je kinderen van je houden, maar dat weegt niet op tegen de nadelen.”

De derde moeder die aan het woord komt, vertelt dat ze niet absoluut niet blij was met haar zwangerschap. „De omgeving was er vooral heel blij mee. Ik was vooral heel boos. Alles waar ik als student voor had gewerkt, zag ik als sneeuw voor de zon verdwijnen.”

Spijt van moederschap

„Ik denk dat als je moeder bent, je veel moet opofferen en heel veel mist”, vertelt een moeder. „Mijn droom was drummen, maar dat ging niet meer. Of van die halfjaar contractjes, voor werk.” Een andere moeder mist het om lekker op stap te kunnen gaan. Of om een dagje er tussenuit te gaan. „Als moeder laat je niet de hele dag je kinderen helemaal alleen.”

Een andere vrouw neemt het haar kinderen kwalijk dat ze bepaalde dromen zelf niet kan najagen. „Onbewust is dat gevoel er wel. Als jullie er niet waren, had ik veel meer dingen kunnen doen.”

Toch zijn er ook mooie elementen aan het moederschap, die ook worden benoemd. De vertedering als de kinderen samen spelen. Dat ze zichzelf herkennen in hun kind. „Mijn dochter is eigenlijk een mini-versie van mezelf, ze houdt mij een spiegel voor.” Maar die voordelen wegen voor de spijtmoeders niet op tegen de nadelen.

‘Kon geen kant op’

Vastgelopen carrières, geen beroep kunnen doen op kinderopvang omdat dat ‘hartstikke duur’ is, dromen die je niet kunt najagen. De verantwoordelijkheid die zwaar drukt op de schouders van de spijtmoeders, de maatschappelijke normen waar zij aan moeten voldoen. „Ik had het gevoel dat ik geen kant op kon. Ik zag mensen om mij heen die wel iets aan het opbouwen waren. Ik besefte: ik kan dat niet, want ik heb een kind.”

„Ik had het heel rooskleurig ingeschat”, blikt een moeder terug. „Dan heb ik een doel in mijn leven. Maar je bent continu bezig, je zit in een loop en hebt geen ademruimte.”

Poppen zijn ‘vreemde gewaarwording’

Wat opvalt in de documentaire Spijtmoeders, is dat de moeders in beeld worden gebracht door middel van poppen, zoals je in de foto boven dit artikel ziet. Dat is een erg vreemde gewaarwording, vinden meerdere kijkers op X. Zo schrijft Ron: „Zo jammer dat je een documentaire over een interessant onderwerp, en met heel goede sprekers, zó kunt verpesten door het in beeld te brengen met de lelijkste poppen die je maar kunt bedenken.”

Zo jammer dat je een documentaire (over een interessant onderwerp én hele goede sprekers) zó kunt verpesten door het in beeld te brengen met de lelijkste poppen die je kunt bedenken. #spijtmoeders

— Ron Vergouwen (@RonVergouwen) May 16, 2024

‘Rol van de vader is onderbelicht’

Kim merkt op dat ze het raar vindt dat ze niets hoort over de rol van de vaders. „Het gaat hier meer over het niet goed verdelen van de zorgtaken van de kinderen, de traditionele rol.”

#spijtmoeders, heel raar ik hoor helemaal niets over de partners. Het gaat hier meer over het niet goed verdelen van de zorgtaken van de kinderen, de traditionele rol.

— KimWild#3 (@KimProjektK) May 16, 2024

Barbara heeft een stuk minder begrip voor de spijtmoeders uit de docu, en laat zich met scherpe bewoordingen uit over dit gevoelige onderwerp. „Je hebt altijd een keuze. Gebruik je fantasie, breek regels als het nodig is en heb lef, voor jezelf en uiteindelijk voor je kinderen.”

Christenzielen! ik kijk #Spijtmoeders op #npo2 van @vpro dat gelul en dat slachtofferschap van die vrouwen.. Je hebt altijd een keuze.Gebruik je fantasie.Breek regels als het nodig is en heb lef, voor jezelf en uiteindelijk voor je kinderen.Get a grip..

— Barbara  (@zonjee01) May 16, 2024

Dilemma: ‘Mijn vriendin wil een kind, maar ik twijfel of ik vader wil worden’

Zes gezinnen in indrukwekkend ‘Leven naast de dood’: door moeten gaan na een kind verliezen

Reacties