Redactie Metro Opvoeding 15 mrt 2024, 19:34

Leestijd: 3 minuten

Opgebiecht: ‘Ik heb mijn huilende baby uitgescholden’

Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In Metro’s rubriek Opgebiecht durft een Metro-lezer dat toch te doen.

Deze week: Mona (29), die opbiecht dat ze het vele huilen van haar baby zat is en haar zoontje zelfs heeft uitgescholden.

„Doe mij er nog maar zes, riep ik gelukzalig toen ik net was bevallen van mijn oudste dochter Lente. Mijn zwangerschap verliep soepel, de bevalling was – voor zover dat kan – prima en de babytijd was een hele fijne. Lente was een vrolijke baby die weinig huilde, relatief goed sliep, en ja, natuurlijk waren er uitdagingen, maar we fietsten redelijk makkelijk door dat eerste jaar heen.

Mijn man en ik waren er dus al snel over uit dat we graag een tweede wilden. Gelukkig was dat ons ook gegeven, want twee maanden later was ik alweer zwanger – Lente was toen net 2 jaar.

Tig kwaaltjes

Maar waar de zwangerschap van Lente moeiteloos verliep, had ik nu last van tig kwaaltjes. Spugen, misselijkheid, en dat tot ver in de zwangerschap. Ik hield ook veel vocht vast en het hielp niet dat we middenin een hittegolf zaten. Ik grapte nog naar mijn man ‘nou, als dit een voorbode is op de babytijd’, maar dacht vooral dat het een kwestie van de zwangerschap uitzitten was en keek uit naar het moment om onze baby – een zoon – vast te houden.

Little did I know. Josh kwam ter wereld na een zware bevalling en dat was ook aan hem te merken, want hij huilde heel veel en had erg last van krampjes. Ik probeerde van alles: wiegen, kruiken, andere voeding – misschien was het een allergie? Ook zoiets: hij wilde niet in zijn eigen bed slapen, maar alleen óp mij. Ik liep dus de hele dag met Josh in mijn armen en ook ‘s nachts sliep hij bovenop mij. Niet bepaald veilig nee, maar het was dát of een nacht vol gekrijs – als de wallen op je knieën hangen, kies je al snel eieren voor je geld.

Snel geïrriteerd

Het was loodzwaar, zeker in combinatie met de zorg voor Lente die ook aandacht vroeg en onder de situatie leed. ‘Josh huilt weer mama’, zei ze om de haverklap. Ik was ook sneller geïrriteerd richting haar, waar ik me vervolgens weer schuldig om voelde. Meer dan eens vroeg ik me af waarom ik dit ook alweer wilde, maar ik hield mezelf steeds voor dat het beter zou worden als Josh wat ouder zou zijn – vier maanden, zes maanden, acht maanden.

Maar nu is hij al acht maanden en nog steeds zijn de nachten ronduit zwaar. Het huilen gaat door merg en been, en als hij slaapt is het nog steeds bovenop mij. Maar da’s ook best een uitdaging, want inmiddels weegt Josh al tien kilo – funest voor mijn rug.

Opgebiecht: baby uitgescholden

Ik vraag me elke dag af wanneer het beter wordt. En het ergste: ik vind Josh gewoon niet zo leuk door zijn gedrag. Dat eist z’n tol. Laatst bereikte ik echt een dieptepunt toen ik hem voor de zoveelste keer aan het wiegen was, en zei: ‘Wees nou verdomme eens stil, rotbaby.’ Ik schrok ervan dat ik het zei, maar het is wel hoe ik me voelde. En stiekem ook voel. Al zou ik dat nooit durven opbiechten en hou ik die gevoelens voor mezelf. Ik hoop maar dat het over een jaar allemaal beter is en ik terugkijk op een turbulente tijd die ik snel wil vergeten. Want een derde? Dat nooit.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Wanneer de roze wolk na de geboorte ver te zoeken is: ‘Ik ging als een zombie door het leven’

Ilze (42) kreeg acht keer een miskraam en brak negende zwangerschap af: ‘Ik ging volledig aan mijn gevoel voorbij’

Reacties